Ένα βράδυ το καλοκαίρι του 1959 ο Φρήντριχ Γιούργκενσον καταγόμενος από την Οδυσσό αλλά εγκατεστημένος από πολλά χρόνια στην Σουηδία, αποφασίζει να εγγράψει σε μαγνητοταινίες το τραγούδι των σπίνων σ' ένα δάσος κοντά στην Στοκχόλμη.
Όταν τελείωσε η εγγραφή της μαγνητοταινίας, έβαλε να την ακούσει, αλλά προς μεγάλη του έκπληξη άκουσε κάποιους παράξενους ήχους που έμοιαζαν με φωνές τις όποιες δεν αντιλήφθηκε την ώρα της εγγραφής. Μήπως το κασετόφωνο είχε βλάβη; Μήπως ήταν κάποια ραδιοφωνική εκπομπή; Έβαλε να εξετάσουν την συσκευή αλλά δεν είχε καμία βλάβη, εξάλλου το φαινόμενο με τις φωνές ξανά επαναλήφθηκε μετά από δύο εβδομάδες, ο Φρήντριχ ξαναπήγε στο δάσος πάλι για τούς σπίνους, όταν έπαιξε η κασέτα, άκουσε κάποια τιτιβίσματα πουλιών, μια μικρή σιωπή και μετά μια εξασθενημένη φωνή να του λέει: Φρήντριχ, μικρέ μου Φρήντριχ, μ' ακούς; .
Ο Φρήντριχ ξανάκουσε με προσοχή την κασέτα και την φωνή, δεν είχε πλέον καμία αμφιβολία πως η φωνή που του μίλησε ήταν της μητέρας του η οποία είχε πεθάνει 4 χρόνια πριν, μήπως υπήρξε θύμα ακουστικών παρακρούσεων; Θέλοντας να έχει καθαρή την συνείδηση, προσκαλεί μερικούς φίλους σ'ενα άλλο πείραμα εγγραφής, ανάμεσα τους ήταν και ο γιατρός Μπιόρκεν και μια συνεργάτιδα της σουηδικής τηλεόρασης, η Αρνέ Βαίσσε. Όλοι άκουσαν παράξενους ήχους, μια φωνή ενός γέρου που φώναζε τη λέξη 'πόκαλα ', το όνομα ενός μικρού σουηδικού χωριού, μετά αποσπάσματα φράσεων στα αγγλικά και στα ιταλικά και τέλος μια φωνή που φαινόταν κοντινή που έλεγε την λατινική λέξη΄΄γκραίκους΄΄δηλαδή ΄΄ελληνόπουλα΄΄.Όσο πέρναγαν οι μέρες, ο Φρήντριχ πιάνει και άλλους ήχους, πιστεύει πως διακρίνει φωνές πεθαμένων φίλων που του μεταδίδουν μηνύματα απο το υπερπέρν. Και μετά τις φωνές του Χίτλερ, του Γκαίρινγκ και του Γκαίτε!! Εντυπωσιασμένος απ' αυτές τις ανακαλύψεις αλλά και φοβούμενος οτι ήταν θύμα παραισθήσεων, ο άνθρωπος απευθύνεται το 1964 στο ινστιτούτο ψυχολογικών ερευνών στο Φράυμπουργκ. Υποβάλλεται σε αυστηρά τεστ που του κάνουν οι αρμόδιοι γιατροί της ραδιοφωνίας. Τέλος το ινστιτούτο αποφαίνεται οτι τα φαινόμενα που παρατηρήθηκαν ήταν πραγματικά και παραψυχολογικής προέλευσης.
Μπορούμε όντως να έρθουμε σε επαφή με πνεύματα νεκρών μέσω κασετόφωνων;
Είναι όντως οι φωνές αυτές από νεκρούς;
alitoteam
