Ανεξήγητο παραμένει το φαινόμενο των αγρογλυφικών μετά την κατάρρευση τριών από τις δημοφιλέστερες θεωρίες για τις αιτίες που το προκαλούν!
«Μας έμειναν οι νεράιδες», παραδέχονται οι επιστήμονες και συνεχίζουν την έρευνα για την εξήγηση του φαινομένου των νεραϊδόκυκλων, ή αγρογλυφικών, δηλαδή των σχημάτων άγονης γης εν μέσω σπαρτών...!
Ένα από τα πλέον γνωστά «ανεξήγητα» φαινόμενα είναι αυτό των αγρογλυφικών, νεότερη ονομασία αυτών που παραδοσιακά αποκαλούνται νεραϊδόκυκλοι, ενώ σήμερα είναι πιο γνωστά ως crop circles.
Στην προσπάθειά τους να ερμηνεύσουν τις αιτίες που τα προκαλούν, οι ειδικοί επιστήμονες είχαν καταλήξει σε τρεις αληθοφανείς θεωρίες, το σύνολο των οποίων αναίρεσε μετά από πολυετή έρευνα το πανεπιστήμιο της Πραιτόρια στη Νότιο Αφρική.«Παραμένουν ακόμα ένα μυστήριο» ήταν τα λόγια της Gretel van Rooyen, βοτανολόγου στο εκπαιδευτικό ίδρυμα και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Σύμφωνα με τη Βρετανική παράδοση (όπου υπάρχουν αναφορές για ανθρώπους που αιχμαλωτίστηκαν σε νεραϊδόκυκλους ήδη από τον 17ο αιώνα), πρόκειται για κύκλους που σχηματίζονται στα μέρη όπου συγκεντρώνονται νεράιδες -κατ'Α άλλους μάγισσες-, οι οποίες συνηθίζουν να «κλείνουν» τις συναντήσεις τους με ένα μαγικό χορό, αφήνοντας τα ίχνη τους στη γη.
Γενικότερα, ως «αγρογλυφικά» χαρακτηρίζονται κυκλικά σχήματα που περικλείουν «μπαλώματα» γυμνής γης. Το μέγεθός τους ποικίλει, καθώς όσοι έχουν αναφερθεί έχουν διάμετρο από τα 2 ως τα 10 μέτρα.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό που κάνει το φαινόμενο τόσο αξιοθαύμαστο: επιπλέον, εντός του κύκλου (ή των κυκλικών σχημάτων) υπάρχουν σχηματισμοί από ψηλό γρασίδι, οι οποία συχνά είναι και απόλυτης συμμετρίας.
Οι επιστήμονες ενδιαφέρθηκαν να αποκαλύψουν τις αιτίες της δημιουργίας των κύκλων ήδη από το 1970, όπότε άρχισαν να σχηματίζονται και οι τρεις κυρίαρχες θεωρίες.
Υπεύθυνοι θεωρήθηκαν τότε οι τερμίτες, τα ραδιενεργά κατάλοιπα στο έδαφος και τα τοξικά υπολείμματα του Euphorbia damarana, ενός θάμνου που εκκρίνει δηλητηριώδες λευκό υγρό αν κοπεί τμήμα του βλαστού του.
Καταρρίπτοντας τις υπάρχουσες απόψεις.
Η θεωρία περί ραδιενέργειας δε δυσκόλεψε ιδιαίτερα την ερευνητική ομάδα, η οποία απέστειλε προς ανάλυση δείγματα εδάφους από το εσωτερικό διαφορετικών αγρογλυφικών, προκειμένου να ανακαλύψει αν ήταν μύθος ή όχι η ύπαρξη ραδιενεργών καταλοίπων.
«Θα μπορούσε να είναι η τέλεια εξήγηση. Αλλά δεν βρέθηκαν ίχνη» είπε χαρακτηριστικά η δρ. van Rooyen.
Περνώντας στην εξέταση της δεύτερης θεωρίας, αυτής των τοξικών θάμνων, η ερευνητική ομάδα εντόπισε ζώντες αλλά και ξεραμένους θάμνους στην έρημο και -για άλλη μια φορά- έκανε δειγματοληψία, στην προκειμένη περίπτωση στο έδαφος γύρω από τους θάμνους.Στην συνέχεια, προσπάθησαν να καλλιεργήσουν φυτά της ερήμου στα δείγματα που είχαν συλλέξει, ανακαλύπτοντας τελικά ότι υπάρχουν είδη, όπως το Lolium multiflorum, τα οποία ευδοκίμησαν. Έτσι, μια ακόμα καλή ιδέα πήρε το δρόμο για το καλάθι των αχρήστων. Για την ώρα, έχουμε ξεμείνει με τις νεράιδες - Gretel van Rooyen, του Πανεπιστημίου της Πραιτόρια Έμενε να δοκιμαστεί και η τελευταία πιθανή εξήγηση, αυτή που ήθελε υπεύθυνους τους τερμίτες, οι οποίοι υποτίθεται ότι καταβροχθίζουν οτιδήποτε είχε βλαστήσει εντός του (νοητού αρχικά) κύκλου αφήνοντας πίσω τους «έρημη γη». «Αυτό ακριβώς πιστεύουν και οι περισσότεροι άνθρωποι», εκτιμά η δρ. van Rooyen.
Όμως, όταν αυτή και οι συνεργάτες της έψαξαν για τερμίτες, ή έστω για σημάδια από φωλιές, δεν κατάφεραν να βρουν τίποτα. «Σκάψαμε χαντάκια μέχρι και δύο μέτρα βαθιά, όμως δεν βρήκαμε ούτε ίχνος, ούτε απομεινάρια» εξήγησε η ίδια.
Και τώρα τι;
Επομένως, το ερώτημα παραμένει ανοιχτό: πώς
προκύπτουν οι νεραϊδόκυκλοι;
Όπως έδειξαν οι έρευνες, τα δείγματα των φυτών που λήφθηκαν από τα αγρογλυφικά, επιζούσαν μεν σε έδαφος που είχε ληφθεί εντός της περιμέτρου των κύκλων, όμως όταν μεταφερόταν σε δείγματα εδάφους που είχαν ληφθεί εκτός του κύκλου τα αποτελέσματα ήταν εμφανώς καλύτερα.
Παρατηρώντας το φαινόμενο μπορεί κανείς να πει με ευκολία ότι όντως κάτι είναι διαφορετικό ανάμεσα στις δύο εδαφικές περιοχές, όμως ουδείς μπορεί να τις εντοπίσει.
Το μονοπάτι που θα ακολουθήσει στη συνέχεια η ομάδα των Νοτιοαφρικανών επιστημόνων είναι η θεωρία ύπαρξης άλλων τοξικών στοιχείων εντός της περιμέτρου των κύκλων. «Όμως ακόμα και αν τα βρούμε, υπάρχει το επόμενο πρόβλημα, πως προέκυψαν», παραδέχεται η καθηγήτρια και συνεχίζει: «Για την ώρα, έχουμε ξεμείνει με τις νεράιδες»
