φτάνει να κοιτάξει κανείς το ημερολόγιο μας και να δει την πληθώρα των ονομάτων που βρίσκονται εκεί. Εμείς έχουμε κάνει μια πρώτη επιλογή από αυτούς τους άγιους του Χριστιανισμού με ένα βασικό κριτήριο, το φιλοσοφικό περιεχόμενο που τυχόν μπορεί να παρουσιάζει ο βίος ενός αγίου, καθώς γίνεται μια προσπάθεια να συγκρίνουμε στοιχεία που έρχονται από το παρελθόν, το πως παρουσιάζονται αυτά στο παρών, και το πως έχουν την τάση να παρουσιαστούν στο μέλλον με δεδομένο τις διάφορες αλλαγές που έχουν υποστεί.. Αυτός είναι λοιπόν ένας από τους βασικούς σκοπούς αυτής της αναζήτησης σε όλα τα θέματα τα οποία προσπαθούμε να προσεγγίσουμε.
Εχουμε επιλέξει τους εξής Αγίους σε πρώτη φάση: 1) Αγιος Κυπριανός 2) Αγιος Μάμας 3) Αγιος Συμεών ο Στυλίτης 4) Μέγας Ιλαρίων.
ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
Ο Αγιος Κυπριανός γεννήθηκε το 211 μ.Χ. στην Καρχηδόνα. Εχει σημασία ακόμη και το μέρος που γεννήθηκε γιατί ήταν η πόλη εκείνη που αντιστάθηκε μέχρι τέλους στη νέα θρησκεία που εμφανίζεται, στην προσπάθεια της να διαδώσει στοιχεία από τις προηγούμενες θρησκείες και πολιτισμούς, αφού είχε επαφή με την Αίγυπτο. Ο Κυπριανός καταγόταν από μεγάλη και πλούσια οικογένεια Συγκλητικών. Ελαβε σπουδαία μόρφωση και είχε διακριθεί στη φιλοσοφία και στη ρητορική, μάλιστα εξάσκησε αυτό το επάγγελμα ως δικανικός ρήτορας. Εγινε διάσημος Μάγος και ασχολήθηκε επισταμένα με την Μαγεία. Τον βλέπουμε να γίνεται ιδιαίτερα αποδεκτός στην Αντιόχεια και στην Αίγυπτο.
Από την εικονογραφία του αγίου μπορούμε να πάρουμε πολλά στοιχεία καθώς βλέπουμε πολλά σύμβολα που μπορούμε να τα αναλύσουμε. Γενικά όλοι οι Αγιοι ακόμη και αυτοί που μας είναι ιδιαίτερα γνωστοί παρουσιάζονται με διάφορα σύμβολα γύρω τους που έχουν ασφαλώς να κάνουν με το πως μπορούμε να συσχετίσουμε αυτούς τους αγίους με άλλους και να κάνουμε μια προσπάθεια από - συμβολισμού .
Ετσι λοιπόν ο Κυπριανός εμφανίζεται έχοντας δίπλα του ένα σωρό σύμβολα που επικράτησαν και διασώθηκαν μέσα στο πέρασμα των αιώνων και έγιναν γνωστά σε διάφορους πολιτισμούς. Είναι η σπείρα, η σβάστικα, ένα δισκοπότηρο, μια σφαίρα, και το φόντο πίσω από αυτόν είναι τρεχούμενα νερά. Η σπείρα είναι η σχηματική εικόνα της εξέλιξης του απείρου. Κλασικό σχήμα που με αυτό συμβολίζεται η τροχιά της Σελήνης. Ανάλογα με τη σπείρα μπορούμε να την συσχετίσουμε σαν σύμβολο ηλιακό η και σεληνιακό. Είναι ένα μυστικιστικό σύμβολο γιατί συμβολίζει την προσπάθεια συμβιβασμού του Τροχού των μεταμορφώσεων με το μυστικιστικό κέντρο του κινούντος ακινήτου, ή τουλάχιστον αποτελεί μια πρόσκληση κατά τα βάθη του απείρου, εκεί που κρύβονται τα μυστικά του.
Η σφαίρα είναι σύμβολο της ολότητα, όπως το αλχημικό rotondus. Ηδη από την εποχή των Προσωκρατικών Φιλοσόφων η σφαίρα ισοδυναμούσε με το άπειρο ( το Μοναδικό Ενα ). Η σφαίρα όμως έχει και ένα άλλο βαθύτερο νόημα : ισοδυναμεί με το άπειρο και στο "Συμπόσιο", ο Πλάτωνας , όταν αναφέρεται στον άνθρωπο που προηγήθηκε της πτώσης, τον αποκαλεί σφαιρικό και ανδρόγυνο, από τη σφαιρική εικόνα της ολότητας και της τελειότητας. Στη Νεοπλατωνική Φιλοσοφία, η ψυχή εμφανίζεται σε άμεση σχέση με το σφαιρικό σχήμα και η ουσία της ψυχής εναποτίθεται, εν είδει πεμπτουσίας, γύρω από τις ομόκεντρες σφαίρες των τεσσάρων πρωταρχικών στοιχείων. Στην Αλχημεία, η σφαίρα εμφανίζεται σαν σύμβολο της πρωτοϋλης, όταν το χρώμα της είναι μαύρο με αυτή την έννοια εμφανίζεται στο έργο του Milious "Philosophia Reformata". Αλλος ένας συσχετισμός με την ιδέα της σφαιρικότητας είναι εκείνος της προστασίας και της ευτυχίας. H έλλειψη γωνιών αντιστοιχεί αναλογικά με την έλλειψη δυσχερειών, εμποδίων και αντιξοοτήτων.
Η σβάστικα είναι ένα γραφικό σύμβολο που του χαρακτηρίζει η ακρίβεια και ο δυναμισμός, εμφανίζεται σχεδόν σε όλους τους πρωτόγονους και αρχαίους πολιτισμούς της γης, στις χριστιανικές κατακόμβες, στους Ετρούσκους, τους Ινδούς, τους Κέλτες, τους Γερμανούς, στην Κεντρική Ασία και στην Προκολομβιανή Αμερική. Την εποχή του σιδήρου η σβάστικα συμβολίζει τον υπέρτατο θεό. Η πιο παλιά σβάστικα που έχει βρεθεί είναι αυτή που φαίνεται ξεκάθαρα σε μία σφραγίδα που βρέθηκε στις Ινδίες και χρονολογείται γύρω στο 2000 π.Χ. Αργότερα εμφανίζεται στα λάβαρα των Χετταίων. Εχουν δοθεί πολλές ερμηνείες και παρερμηνείες για αυτό το σύμβολο και αυτή που έχει γενικά επικρατήσει ( εκτός των παρερμηνειών) είναι αυτή που μας έρχεται από το Μεσαίωνα που λεει ότι είναι το σύμβολο της αντιστοιχίας με τη δύναμη και την κίνηση του ήλιου, παρόλο που από το άλλο μέρος βεβαιώνεται πως πρόκειται για ένα εμφανές σύμβολο της τετράδας, σχετικά με τους πόλους και τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. (Ισχυρισμός του Ρενέ Γκενόν).
Πολύ σημαντικό σύμβολο και στον Χριστιανισμό είναι το Αγιο Δισκοπότηρο, αλλά και ειδικά για τον Αγιο Κυπριανό τον οποίο μελετάμε γιατί το δισκοπότηρο έχει το νόημα συνεχούς πρόσθεσης σε αυτό το δοχείο υγρό στοιχείο που συμβολίζει το ασχημάτιστο και τον κόσμο των πιθανοτήτων. Αυτή η σημασία εξηγεί τους λόγους της υδρομαντείας , που γίνεται σε κρυστάλλινα δοχεία ή γυάλινα δισκοπότηρα που τους αποδίδεται μαγική δύναμη. Το Αγιο Δισκοπότηρο της χριστιανικής λειτουργίας είναι η υπερβατική μορφή του ποτηριού, συσχετισμένο με το Γκράαλ παίρνει συχνά το σχήμα δύο μισών μιας σφαίρας τοποθετημένα με την πλάτη. Έτσι το κάτω μέρος του γίνεται δοχείο, ανοιχτό στις πνευματικές δυνάμεις, ενώ το πάνω μέρος κλείνει πάνω στη γη, που συμβολικά αναπαριστάνει.
Ο συμβολισμός των Νερών ή μάλλον η προσπάθεια του από - συμβολισμού των νερών σε όλους τους πολιτισμούς και τις θρησκείες είναι ένα δύσκολο εγχείρημα αν και υπάρχουν πολλά κοινά σημεία σε αυτούς τους συμβολισμούς. Όμως κάτι τέτοιο θα ήταν μια ολόκληρη ξεχωριστή εργασία, για αυτό θα δώσουμε την χριστιανική εκδοχή που και αυτή περιέχει ένα φιλοσοφικό νόημα ασφαλώς. Έτσι ο συμβολισμός των νερών είναι στενά συνδεδεμένος με τον συμβολισμό της βάπτισης, και ερμηνεύεται από τον Αγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο ως εξής: "Αναπαριστάνει το θάνατο και τη ταφή, τη ζωή και την ανάσταση...όταν βυθίζουμε το κεφάλι μας στο νερό, όπως σε έναν τάφο, ο παλιός άνθρωπος είναι βυθισμένος,. Όταν βγαίνουμε από τα νερά , από αυτά αναδύεται ο νέος άνθρωπος.
Η διφορούμενη έννοια αυτού του κειμένου δεν είναι παρά φαινομενική: ο θάνατος επηρεάζει μόνο το φυσικό μας σώμα , τον φυσικό άνθρωπο, ενώ η αναγέννηση ανήκει στον πνευματικό άνθρωπο, σ''αυτή την ιδιομορφία του γενικού συμβολισμού των νερών. Επίσης οι Βαβυλώνιοι αποκαλούν τον κόσμο των νερών σαν τον "οίκο της γνώσης".
Βλέπουμε λοιπόν ένα σωρό σύμβολα πλάι σε αυτόν τον Αγιο τα οποία αφού είναι τα δικά του σύμβολα είναι αυτά που τον χαρακτηρίζουν καθώς δείχνουν επίσης ότι μέσα από αυτά έγινε γνωστός και στη συνέχεια εκχριστιανίζεται. Κατέχει λοιπόν υψηλές γνώσεις μεταφυσικής και μαγείας για αυτό και τα σύμβολα που αναλύσαμε.
Κατά την επίσημη Χριστιανική Θρησκεία ο Κυπριανός εκχριστιανίζεται και γίνεται άγιος από τη στιγμή που έρχεται σε επαφή με την αγία Ιουστίνα. Αναφέρει λοιπόν η θρησκεία ότι ο Κυπριανός αγάπησε αυτή τη νέα και ήθελε να την κάνει δικιά του, έτσι χρησιμοποιεί διάφορα "μαγικά" για να πετύχει τον σκοπό του. Όμως επειδή η νέα ήταν πιστή στον Ιησού και πολύ αγνή δεν την άγγιξαν τα μάγια του Κυπριανού, έτσι αυτός κατάλαβε ότι δεν έχει δύναμη η γνώση του και η μαγεία γενικότερα και αφοσιώνεται στον Χριστιανισμό. Αργότερα συναντά την Ιουστίνα σε ένα μοναστήρι και ενώ και ο ίδιος έχει βαπτιστεί χριστιανός και έχει γίνει διάκονος έρχονται σε επαφή. Κάτι τέτοιο όμως δεν γίνεται αποδεκτό από την εκκλησία και για αυτό το λόγο και οι δύο βρίσκουν τη τιμωρία του θανάτου...
Στον Αγιο Κυπριανό αποδίδεται η παράκληση εναντίον των κακών πνευμάτων, των εξορκισμών, που χρησιμοποιεί και σήμερα η θρησκεία του χριστιανισμού, της οποίας ο EL.LEVI μεταφέρει το ακριβές κείμενο. Ωστόσο αν κοιτάξει κανείς στις προσευχές και τους ψαλμούς θα δει ότι η παράκληση αυτή αναφέρεται στις "ευχαι εις την λύσιν μαγιων'' στον Ν Ψαλμόν , ήχος α΄και δ΄.
Ο χριστιανισμός έχει θέσει αυτόν τον άγιο στην προστασία όσων έχουν παραστρατήσει και βρίσκονται στο δρόμο της μαγείας, της αστρολογίας, και της μαγγανείας για να τους προστατεύει, για αυτό θεωρείται προστάτης των σημερινών αστρολόγων και μάγων, μέντιουμ... Η μνήμη του εορτάζεται στις 2 Οκτωβρίου
alito team
