Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε γενικές γραμμές τηλεπάθεια είναι η άμεση μεταφορά της σκέψης από ένα άτομο, που παίζει τον ρόλο του αποστολέα, σε ένα άλλο άτομο ή άτομα που παίζουν τον ρόλο του δέκτη ή των δεκτών αυτής της σκέψης. Μεταφορά χωρίς καμιά χρήση των διαφόρων μέσων - καναλιών επικοινωνίας που χρησιμοποιούμε σήμερα. Η ύπαρξη της τηλεπάθειας δεν έχει αποδειχθεί ακόμα, γι αυτό άλλωστε είναι διαρκή τα πειράματα και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την "πιστοποίησή " της.
Ένα απλό πείραμα που πραγματοποιείται ανάμεσα σε δύο άτομα που βρίσκονται σε κάποια απόσταση χωρίς οπτική επαφή ανάμεσά τους ( χρήση κάποιου ενδιάμεσου εμποδίου ) είναι αυτό όπου και οι δύο έχουν μπροστά τους μια σειρά από πέντε αριθμημένες ή αλλιώς σημαδεμένες κάρτες . Ο δέκτης καλείται να παρουσιάσει την κάρτα που ο αποστολέας μέσω της σκέψης του επιχειρεί να του υποδείξει. Αν το καταφέρει περισσότερο από μία φορά για αποφευχθεί η περίπτωση της σύμπτωσης, τότε όντως μια τηλεπαθητική επικοινωνία έχει επιτευχθεί. Έτσι λοιπόν τα άτομα αυτά " κατατάσσονται " κατά κάποιο τρόπο στον κόσμο των ψυχολογικών φαινομένων. Στον χώρο όπου με την την σειρά τους οι ψυχοερευνητές έχουν κατατάξει το φαινόμενο της τηλεπάθειας.
Ιστορική προέλευση
Οι ρίζες της λέξης τηλεπάθεια είναι ελληνικές τηλε( tele) = μακριά και πάθεια ( pathe) = συναίσθημα. Ο πρώτος που εισήγαγε και άρχισε να χρησιμοποιεί τον όρο, ήταν ο Γάλλος ψυχοερευνητής Frenteric W. Myers, το 1882. Στην συνέχεια τον ακολούθησαν και άλλοι διάσημοι " πατέρες " της ψυχιατρικής όπως ο ο Sigmund Fraud και ο Carl G. Jung.
Το ενδιαφέρον και η όλο και αυξανόμενη ενασχόληση των επιστημόνων γύρω από την τηλεπάθεια πέρασε και στην Αμερικανική ήπειρο , όπου και έχουμε το 1885 την ίδρυση του Αμερικανικού Ιδρύματος για την Ψυχική Έρευνα ( ASPR ). Το πρώτο πείραμα που πραγματοποιήθηκε με θετικά αποτελέσματα ήταν αυτό όπου ο " αποστολέας " κατάφερε να μεταδώσει στο " δέκτη " που ήταν σε ένα άλλο δωμάτιο, τόσο έναν διψήφιο αριθμό, όσο και μια οπτική εικόνα.
Στην διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, η αγωνία χιλιάδων ανθρώπων να επικοινωνήσουν με τα αγαπημένα τους πρόσωπα που είχαν χάσει ή δεν μπορούσαν να ξέρουν που βρίσκονταν τα οδήγησε στον πνευματισμό. Μελετώντας τέτοιες περιπτώσεις και συνδέοντας τες με την τηλεπάθεια, όπως επίσης και διαμορφώνοντας πειραματικά αντίστοιχες ψυχολογικές και συναισθηματικές καταστάσεις, οι επιστήμονες κατέληξαν σε κάποια σημαντικά συμπεράσματα : Πολύ συχνά η τηλεπάθεια συμβαίνει σε περιστατικά κρίσιμης κατάστασης, όπου ένας φίλος ή συγγενείς έχει τραυματιστεί ή σκοτωθεί σ' ένα περιστατικό. Κάποιο άτομο διαισθάνεται τον κίνδυνο που διατρέχει ένα άλλο αγαπημένο του πρόσωπο. Και αυτή η διαίσθηση έχει διάφορες μορφές. Μπορεί να εμφανιστεί σε όνειρο, σαν όραμα, σε παραισθήσεις, ή ακόμα και σαν λέξεις που έρχονται ξαφνικά στο μυαλό.
Τα όνειρα μεταφέρουν τηλεπαθητικά μηνύματα. Ονομάζονται precognitive dreams = προγνωστικά όνειρα. Αν είναι σχετικά με τον κόσμο παρά με την προσωπική ζωή ονομάζονται collective dreams = συλλογικά όνειρα. Οι άρρωστες ψυχές μεταφέρουν μηνύματα στην διάρκεια των ονείρων. Η επικοινωνία γίνεται μέσω της σκέψης, χρησιμοποιώντας σύμβολα. Στα όνειρα " κινούμαστε " γρηγορότερα από την ταχύτητα του φωτός. Αυτό είναι παρόμοιο με την αυτοσυγκέντρωση και την αναδρομή. Λέγοντας κίνηση εννοούμε την νοητή μεταφορά σε παλιότερα γεγονότα, αλλά και στην συγκεκριμένη περίπτωση την ταχύτητα μεταβίβασης της σκέψης.
Τέτοιου είδους μεταβίβαση πληροφοριών, συχνά, έχει σαν αποτέλεσμα ο δέκτης να αλλάζει την πορεία των πράξεών του για ένα ταξίδι, το καθημερινό του πρόγραμμα, να τηλεφωνεί στο άλλο πρόσωπο ( αποστολέα ), ή να προσπαθεί να έρθει σε επαφή μαζί του.
Η τηλεπάθεια φαίνεται να έχει σχέση με την συναισθηματική κατάσταση του ατόμου. Αυτό ισχύει και για τον αποστολέα και για τον δέκτη.
Έρευνες έδειξαν ότι οι γυναίκες δρουν περισσότερο ως δέκτες , και μια πιθανή εξήγηση γι' αυτό είναι ότι βρίσκονται σε στενότερη επαφή με τα συναισθήματά τους, και στο ότι βασίζονται περισσότερο στη διαίσθησή τους απ' ότι οι άντρες.
Τηλεπαθητικές καταστάσεις σε μεγαλύτερη συχνότητα ( σε σχέση με άλλες μορφές σχέσεων ), υπάρχουν ανάμεσα σε ερωτευμένα ζευγάρια όπου η αίσθηση της αγάπης τα κάνει να " κινούνται " στο ίδιο μήκος κύματος.
Ακόμα μέσα σε μια οικογένεια, συμβαίνει κάποιο μέλος της να έχει αυτή την ξεχωριστή ψυχική ικανότητα. Τις περισσότερες φορές το μέλος αυτό είναι η μητέρα, που μπορεί να αντιληφθεί τον κίνδυνο που απειλεί τα παιδιά της ακόμα και όταν απουσιάζουν.
Τα δίδυμα είναι τηλεπαθητικά το ένα με το άλλο, και αυτό συμβαίνει από την νηπιακή τους ηλικία, και στα πιο απλά πράγματα. Για παράδειγμα, ταυτόχρονη αίσθηση της πείνας.
Η τηλεπάθεια ανάμεσα σε διδύμους αλλά και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας είναι δυνατόν να κρατήσει εφ' όρου ζωής.
Η τηλεπάθεια μπορεί να εκδηλώνεται και στο ονειρικό στάδιο. Αυτό μάλλον οφείλεται σε ορισμένους βιολογικούς παράγοντες : στη διάρκεια της " αποστολής ", όγκος του αίματος αλλάζει και το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα που γίνεται εκείνη την στιγμή δείχνει ότι τα εγκεφαλικά κείμενα του δέκτη αλλάζουν για να ταιριάσουν μ' εκείνα του αποστολέα.
Θεωρίες
Οι θεωρίες για την τηλεπάθεια είναι πολλές και οι επιστημονικές έρευνες άλλες φορές δίνουν λύσεις για τις διάφορες φάσεις της, άλλες φορές όμως δημιουργούν νέους προβληματισμούς και νέα κεφάλαια για έρευνες. Καμία όμως από τις θεωρίες για την λειτουργία της τηλεπάθειας δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί επαρκής και τελεσίδικη.
Η τηλεπάθεια όπως και άλλα ψυχικά φαινόμενα υπερβαίνει τον χώρο και τον χρόνο. Ο αρχαίος φιλόσοφος Δημόκριτος προσπάθησε να εξηγήσει το φαινόμενο βασιζόμενος στις θεωρίες των κυμάτων και των σωματιδίων.
Στον 20ο αιώνα ο Ρώσος επιστήμονας L.L. Vasilies πρότεινε σαν βάση μελέτη της τηλεπάθειας την ηλεκτρομαγνητική θεωρία.
Ο Αμερικανός ψυχολόγος Lawrence Le Shan υποστήριξε την θεωρία, πώς κάθε άνθρωπος έχει την δική του προσωπική πραγματικότητα, και πώς ο μυστικισμός και η ψυχισμός κάποιου ατόμου μοιράζεται τ' αντίστοιχα στοιχεία κάποιου άλλου, πράγμα που τους επιτρέπει να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες που άλλοι άνθρωπο πέρα από αυτούς τους δύο δεν έχουν.
Συμπερασματικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι η τηλεπάθεια όπως και άλλες μορφές ψυχικών φαινομένων, είναι απατηλή όπως και άλλες μορφές ψυχικών φαινομένων. Έτσι είναι αρκετά δύσκολο να εξεταστεί συστηματικά. Υπάρχουν όμως αρκετές ενδείξεις και αποδείξεις για να επιβεβαιώσουν ότι το φαινόμενο της τηλεπάθειας είναι υπαρκτό. Το πρόβλημα είναι να προσπαθήσει κανείς να το καθορίσει και να το δημιουργήσει. Και αυτό γιατί έχει αναμφίβολα στενή σχέση με τις συναισθηματικές καταστάσεις του αποστολέα και του δέκτη. Αυτό δημιουργεί αυτόματα δυσκολία στο να αντιγραφούν και να επαναληφθούν τα αποτελέσματα των πειραμάτων.
Το alito πρόκειται να ασχοληθεί ιδιαίτερα και εκτενέστερα με το θέμα της
τηλεπάθειας αφού αποτελεί μια σημαντικότατη ιδιότητα του ψυχισμού του ανθρώπου,
που πιθανόν όμως να παραμένει " κρυμμένη ", μέχρι την στιγμή της διαμόρφωσης των
κατάλληλων ψυχολογικών και συναισθηματικών συνθηκών για την εκδήλωσή της.
