Σύμφωνα με το γνωστό συγγραφέα κι ερευνητή zacharia sitchin, το αντικείμενο αυτό αναπαριστά ένα μονοθέσιο διαστημικό όχημα με το κεφάλι του πιλότου να λείπει. Το αντικείμενο είναι ένα τρισδιάστατο αγαλματάκι που απεικονίζει έναν μονοθέσιο και χωρίς φτερά πύραυλο, στη μέση του οποίου βρίσκεται το κάθισμα του αρχαίου αστροναύτη / πιλότου. Ο απεικονιζόμενος πιλότος αυτού του μυστηριώδους σκάφους φοράει μια βαριά στολή, γάντια κι ενδεχομένως στο κεφάλι του, που λείπει, να φορούσε κράνος. Είναι δηλαδή ντυμένος με μια μοντέρνα στολή, αστροναύτη. Αν η ηλικία αυτού του αντικειμένου υπολογιστεί ακριβώς θα μαρτυρούσε περίτρανα ότι κατά τους αρχαίους χρόνους υπήρχαν στη γη διαστημόπλοια και διαστημάνθρωποι.
Ο zacharia sitchin ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με αυτό το αντικείμενο, όταν το 1990 επισκέφτηκε με τη γυναίκα του αρχαιολογικούς χώρους της μικράς ασίας ύστερα από πρόσκληση της τουρκικής κυβέρνησης, η οποία φροντίζει να προβάλλει τις αρχαιότητες του γεωγραφικού χώρου που κατέχει και τις οποίες θεωρεί σοβινιστικά ως «πρωτοτουρκικές»! ο συγγραφέας έχει ήδη παρουσιάσει στο βιβλίο του the lost realms σημαντικά στοιχεία για την παρουσία κατά την αρχαιότητα τεχνητών μετάλλων από την Ανατολία στην αμερικάνικη ήπειρο.
Ο ίδιος άρχισε να ερευνά πρώτη φορά για το αγαλματάκι στη δεκαετία του ’70, όταν αυτό αναφέρθηκε στην τουρκική εγκυκλοπαίδεια για το άγνωστο. Στο κείμενο αυτής της εγκυκλοπαίδειας, που συνοδευόταν από μια αποκλειστική φωτογραφία, αναφερόταν ότι «αυτό βρέθηκε κατά τη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών που έγιναν το 1975 στην αρχαία πόλη της τούσπα, η οποία βρίσκεται νοτιοανατολικά της λίμνης βαν και άκμασε την περίοδο του βασιλείου του urantu μεταξύ του 830 και 612 πχ.
Αρχικά η προσωπική έρευνα του συγγραφέα στην Κωνσταντινούπολη δεν οδήγησε πουθενά. Απευθύνθηκε για αυτό το αινιγματικό αντικείμενο στο εθνικό αρχαιολογικό μουσείο της άγκυρας. Εκεί όμως δεν γνώριζαν τίποτε, αλλά του πρότειναν να δοκιμάσει στο μουσείο της αρχαίας ανατολής, που βρίσκεται στην κωνσταντινούπο9λη, ωστόσο άδικος κόπος. Τελικά ρώτησε έναν φίλο του, τον εκδότη του γερμανικού περιοδικού 2000 που είχε πάει στην Τουρκία και χρησιμοποιώντας τα δημοσιογραφικά του διαπιστευτήρια μπόρεσε να μάθει κάτι. Αυτός ανέφερε στο περιοδικό του (τεύχος 94, Μάρτιος 94) ότι το μουσείο υποστήριζε, ότι διέθετε ένα τέτοιο τεχνούργημα. Μάλιστα το έβγαλαν από ένα συρτάρι και του το έδειξαν. Ο υπάλληλος του μουσείου του είπε ότι το αντικείμενο «δημεύτηκε πριν αρκετά χρόνια από έναν τουρίστα που επιχείρησε να το βγάλει από τη χώρα, μολονότι οι εξαγωγές αρχαιοτήτων από την Τουρκία είναι παράνομες». Κανείς από το μουσείο δεν υποψιαζόταν το 3000 ετών αγαλματάκι απεικόνιζε ένα διαστημόπλοιο.
Ένα ανταγωνιστικό περιοδικό το gral ανέλαβε τη συνέχεια της έρευνας. Στη συστηματική έρευνα του συνεργάτη του ανταποκρίθηκε o dr wsin eren του μουσείου, ο οποίος έγραψε τον Ιούνιο του 1994 ότι το αντικείμενο ήταν πλαστό «φτιαγμένο από γύψο και μαρμαρινόσκονη». «το αντικείμενο», έγραφε ο ίδιος, «μεταφέρθηκε στο αρχαιολογικό μουσείο της κων/νουπολης το 1973 από έναν πωλητή αρχαιοτήτων, ο οποίος επιθυμούσε βέβαια να το πουλήσει αλλά όταν διαπίστωσε ότι ήταν πλαστό, δεν επιχείρησε να το επιστρέψει πίσω».
Υπάρχουν λοιπόν τρεις εκδοχές της ιστορίας:
1.το αγαλματάκι να δημεύτηκε πριν από αρκετά χρόνια από έναν τουρίστα
2. το αζήτητο αντικείμενο να εγκαταλείφθηκε στο μουσείο το 1973 από έναν έμπορο τέχνης.
3. οι δυο αντιπρόσωποι του gral, που πήγαν στην κων/πουλη, παρότι συμφωνούν ότι το αντικείμενο ήταν πλαστό, δε ρώτησαν τους υπεύθυνους του μουσείου, γιατί δεν το έχουν πετάξει ακόμη και ποιο ήταν το όνομα του εμπόρου, που το έφερε, καθώς και την τελευταία του διεύθυνση.
Το Μάρτιο του 1997 ο z sitchin πήγε ξανά στην κων/πουλη και συναντήθηκε με το διευθυντή του μουσείου, Δρ. alpay pasinli και με το δικό του πληρεξούσιο seller arapoglu. Σε αντίθεση με την προηγούμενη φορά, που του ζήτησαν μάλιστα και διαπιστευτήρια, αυτή τη φορά το αντικείμενο δεν ήταν κρυμμένο σε κάποιο συρτάρι, αλλά εκτεθειμένο σε ένα βελούδινο κουτί. Ο συγγραφέας μπόρεσε αυτή τη φορά να το φωτογραφήσει από όλες του τις πλευρές. Παρατηρώντας επίσης τις λεπτομέρειες του γλυπτού διαπίστωσε ότι μάλλον επρόκειτο για αυθεντικό. «εσείς τι νομίζετε;» το ρώτησε ο Δρ. alpay. «αν αυτό το αντικείμενο δεν είναι πλαστό, τότε αυτή η ανακάλυψη είναι σημαντικότερη κι από εκείνη των πυραμίδων της Γκίζας. Αλλά αν όμως είναι πλαστό τότε και μόνον η έκθεσή του μπορεί να προσελκύσει εκατοντάδες επισκέπτες φέρνοντας έτσι χρήματα στο μουσείο. Και στις δύο περιπτώσεις το αντικείμενο είναι μοναδικής αξίας κύριε alpay», του απάντησε ο sitchin. Έπειτα από αρκετή ώρα συνομιλίας ο συγγραφέας πληροφορήθηκε από το alpay ότι είχε αποφασίσει οριστικά το αντικείμενο να εκτεθεί στο κοινό, άσχετα με την αυθεντικότητά του. Έτσι, όλοι όσοι ενδιαφέρονται για το ζήτημα των αρχαίων αστροναυτών, δεν έχουν παρά να πάνε στην κων/νουπολη και να δουν από κοντά αυτό το μοναδικό εύρημα.
alitoteam
