Οι θεωρίες που διατυπώθηκαν τα τελευταία χρόνια είναι πολλές. Κάποιοι ισχυρίζονται πως εξελισσόμενοι οι δεινόσαυροι έφτασαν σε ένα σημείο που το κεφάλι τους έγινε πολύ μικρό σε σχέση με το σώμα τους με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν σε συνθήκες διαρκούς μεταβαλλόμενου περιβάλλοντος. Μια δεύτερη θεωρία Ινδών επιστημόνων θέλει τα ηφαίστεια ένοχα της εξαφάνισης. Κατά ένα περίεργο τρόπο, λένε αυτοί οι επιστήμονες, στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου υπάρχει μεγάλη ηφαιστειακή δραστηριότητα. Η στάχτη των ηφαιστείων μείωσε δραματικά το ηλιακό φως με αποτέλεσμα να μειωθεί δραματικά και η πανίδα. Οι φυτοφάγοι δεινόσαυροι ήταν τα πρώτα θύματα και ακολούθησαν οι σαρκοφάγοι.
Μια άλλη θεωρία θέλει μια περίεργη ασθένεια των ερπετών να μεταδίδεται ταχύτατα στις αγέλες των δεινοσαύρων σκοτώνοντάς τους κατά χιλιάδες.
Η πλέον διάσημη θεωρία για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων αναφέρεται σε ένα «κομήτη-φονιά» που χτύπησε την γη 65 εκατομμύρια χρόνια πριν. Κατά τον Αμερικανό γεωλόγο Walter Alvarez οι μεγάλες ποσότητες του ιριδίου που βρέθηκαν στα γεωλογικά στρώματα εκείνης της περιόδου δείχνουν ότι ένα τεράστιου μεγέθους μετεωρίτης χτύπησε την γη με δύναμη περίπου 5 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την βόμβα της Χιροσίμα. Τα τεράστια σύννεφα σκόνης που δημιουργήθηκαν υπερίπταντο επί χρόνια γύρω από τον πλανήτη δημιουργώντας τις συνθήκες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων.
Η φετινή θεωρία μας έρχεται από την Γαλλία. Ο καθηγητής Leonard Ginsburg του Γαλλικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, έχει μία πιο αληθοφανή αλλά λιγότερο εντυπωσιακή άποψη. Ισχυρίζεται πως η μείωση της στάθμης των θαλασσών επέφερε μεγάλες κλιματολογικές αλλαγές με αποτέλεσμα να εξαφανίζονται σταδιακά πολλά είδη δεινοσαύρων. «Η θεωρία της μαζικής εξαφάνισης είναι γελοία» λέει ο καθηγητής Ginsburg στο Reuters. Το πρόβλημα με τους Αμερικανούς είναι ότι αρέσκονται σε σενάρια καταστροφών και η δική μου θεωρία περί σταδιακής εξαφάνισης δεν μπορεί να έχει καμιά ελπίδα, γιατί δεν είναι αρκετά εντυπωσιακή.»
Οι πρόσφατες γεωλογικές έρευνες δείχνουν να δικαιώνουν τους οπαδούς της σταδιακής εξαφάνισης. Οι ανασκαφές στην Πολιτεία των ΗΠΑ Μοντάνα δείχνουν ότι 75 εκατ. χρόνια πριν υπήρχαν 30 είδη δεινοσαύρων. Πέντε εκατ. χρόνια μετά ο αριθμός των ειδών έφτασε τα 23 και σε μόλις 2 εκατ. χρόνια έφτασε τα 18. Η εξαφάνιση συνεχίστηκε όλη την κρητιδική περίοδο μέχρι που δεν απέμεινε κανένα είδος δεινοσαύρων.
Γιατί όμως η μεταβολή της στάθμης της θάλασσας επηρέασε τους δεινόσαυρους που, στο κάτω-κάτω της γραφής, ζούσαν στην Γη; Κατά τον καθηγητή Ginsburg περισσότερο έδαφος υπό τον ήλιο σημαίνει διαφορετικό κλίμα. Το τροπικό έγινε εύκρατο, με μεγάλες διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ μέρας και νύχτας, μεταξύ χειμώνα και καλοκαιριού. «Οι δεινόσαυροι, σε αντίθεση με τα θηλαστικά δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν», λέει ο Γάλλος καθηγητής. Χρειαζόταν πολύ περισσότερο χρόνο προσαρμογής που δεν είχαν...
alitoteam
