Καμπάλα λένε ότι σημαίνει παράδοση, έτσι η λέξη δείχνει την ουσία της διδασκαλίας που παραδοσιακά μεταφέρεται προσωπικά από τους διδασκάλους ραββίνους στους μαθητές της σοφίας του μακραίωνου Ιουδαικού μυστικισμού,για αυτό εξάλλου την μεταφράζουν και ως “λήψη ή αποδοχή σοφίας” και τους καμπαλιστές ως “αυτούς που λαμβάνουν σοφία”.Άλλοι πάλι λένε ότι ο όρος μεταφράζεται με την φράση “Στον Θεό”(καμπ-Αλλάχ ή Ελοάχ) υπονοώντας ότι ο δρόμος αυτός οδηγεί στον υπερβατικό πυρήνα της Θεικής Ουσίας.Ιστορικά πάντως η επίσημη εκδοχή μας λέει ότι η Καμπάλα ως οργανωμένο συστημα εμφανίζεται στην προβηγκία της Γαλλίας περίπου το 1200 Μ.Χ.Πότε όμως έχουμε την πρώτη επίσημη γραπτή μαρτυρία;αν και πολλοί θεωρούν πως το πρώτο καμπαλιστικό κείμενο ήταν η Σεφέρ Γιετζιράχ,η βίβλος της δημιουργίας(3ος αι μ.Χ) ήταν το από τα πρώτα γραπτά καμπαλιστικά κείμενα ουσιαστικά το πρώτο της γραπτό κείμενο το οποίο διεκδικεί το επίθετο “καμπαλιστικό”,ως επιτόμή της ερμηνείας της μυστικιστικής ιουδαικής ατραπού,είναι αυτό που συνέγραψε ο Ραββίνος Μωυσής του Λεόν με την ονομασία Ζοχάρ ( η βίβλος της Λαμπρότητας) στην Ισπανία τον 13ο αιώνα.Και αν και κάποιοι λένε ότι απλώς το εξέδωσε ενώ ήδη προυπήρχε,οι περισσότεροι νεώτεροι ερευνητές,όπως ο ιστορικός των θρησκειών Gershom Scholem, του αποδίδουν εξολοκλήρου την σύνταξη του,χωρίς να αρνούνται βέβαια τη προύπαρξη κάποιας παράδοσης .ΠάντωςΤον 16ο αι. Το Ζοχαρ είχε γίνει αναπόσπαστο μέρος του ιουδαικού δόγματος.την ίδια εποχή μαλιστα συντελέστηκε η Καμπαλιστική Ανναγένηση με πρωτεργάτες τους Ραββίνους Ισαάκ Λούρια τον επονομαζόμενο και Αρί Ζαλ και τον Μοσσέ Κορντοβέρο ή Ραμάκ.
Οι παραδοσιακοί Εβραίοι μυστικιστές ισχυρίζονται ότι στην προβηγκία και την Ισπανία το πνευματικό εκείνο κίνημα απλά απέκτησε όνομα ενώ η ύπαρξη και και οι ρίζες του ξεκινούν ήδη τον 2 αι.μ.Χ από τον Ραββίνο Συμεών Μπεν Γιοχάι τον οποίο και θεωρούν και πραγματικό συγγραφέα του Ζοχάρ,ενώ οι πιο σύχγρονοι καμπαλιστές αλλά και ερευνητές επηρεασμένoi ίσως απο την Ανναγενησιακή Καμπάλα και τον Ερμητισμό λένε ότι οι πηγές της χάνονται ακόμα περισσότερο στα βάθη του χρόνου.Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε της υποκινούμενης παραφιλολογίας περί της προέλευσης και του χρόνου γέννησης της καθώς μέσα στο Spiritual Corpus της κρύβει,εκτός από την πρώιμη Ιουδαϊκή μυστικιστική παράδοση την λεγόμενη Μέρκαμπα,που σημαίνει όχημα η αλλιώς θέαση του Άρματος ή θρόνου του Θεού,όρος που πάρθηκε από ένα όραμα του προφήτη Ιεζεκιήλ,και στοιχεία από διάφορα άλλα πνευματικά κινήματα και ιδεολογήματα της Ελληνιστικής εποχής.Αργότερα ο πνευματικό αυτό σύστημα γοήτευσε ακόμα και ανθρώπους που δεν άνηκαν στη ευρύτερη Ιουδαική οικογένεια και με αυτον τον τρόπο πέρασε στον δυτικό αποκρυφισμό και τον χριστιανικό αναγεννησιακό εσωτερισμό κύριοι εκπροσώποι του οποίου είναι ο Κίρχερ,ο Πίκο ντε λα Μιραντόλα και ο Ρόχλιν.Επηρέασε δε τον ελευθεροτεκτονισμό,τον ροδοσταυρισμό αλλά και γενικά την μαγική φιλοσοφία και αυτό κυρίως φαίνεται στα μαγικά τάγματα που ιδρύθηκαν από τον 19ο αι. και μετά.
Έτσι σήμερα και ειδικά από την εποχή των ιδρυτών του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγης(Golden Dawn)ως Καμπάλα νοούμε την απόκρυφη και εσωτερική ατραπό που συντίθεται από στοιχεία ιουδαικής μυστικής θεολογίας,από τις πεποιθήσεις του πρώιμου αλλά και του ύστερου γνωστικισμού καθώς και από νεοπυθαγόριες και νεοπλατωνικές αλλά και ερμητικές διδασκαλίες και ο απώτερος σκοπός της οποίας στις δίαφορες μορφές της ήταν και είναι η επιστροφή στο αιώνιο και απεριόριστο φως μέσω του ξεκλειδώματος των πνευματικών δυνάμεων του ανθρώπου χρησιμοποιώντας ένα βασικό αρχέτυπο η αν θέλετε ένα είδος δυτικού Μαντάλα αυτό του “Δένδρου της Ζωής”.
Οτζ Χιίμ, Το Δένδρο της Ζωής….
Το δένδρο είναι κλασσικό αρχετυπικό σύμβολο της ένωσης της γης με τον ουρανό αυτό το βλέπουμε άλλωστε σε πολλούς αρχαίους και νέώτερους πολιτισμούς με εντελώς ξένες μεταξύ τους θεοφιλοσοφίες και διαφορετικά φυλετικά βιώματα.Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ιστορία που αναφέρει ο καθηγητής φιλοσοφίας Jacob Needleman στο βιβλίο του,το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρχέτυπο,με τίτλο “Η Σοφία της Αγάπης” με πρωταγωνιστές τον Φιλήμονα και την Βαυκίδα.Αυτοί λοιπόν φιλοξένησαν τους θεούς στην φτωχική τους οικία και για ανταμοιβή έγιναν ιερείς του Δία στην φρυγία, στο τέλος μάλιστα της ζωής τους μετατράπηκαν σε δένδρα καταφέρνωντας να γίνουν ίσως Θεοί και οι ίδιοι.Αλλά και κοντά στην Μέση Ανατολή και συγκεκριμένα στους Ναούς της Ασσεράχ,μιας μητρικής χανναϊτικής θεότητας,όπως μας πληροφορεί η καθηγήτρια του Villanova University Judith M. Hadley εμφανίζεται το σύμβολο του δένδρου πάνω σε φυλακτά της θεάς,τα οποία βρέθηκαν στην αρχαία πόλη Ουγγαρίτ.Είναι σχεδόν βέβαιο λοιπόν ότι αν ψάξουμε και άλλο πάνω στα σύμβολα όλων των λαών της γης θα βρούμε ότι το δένδρο είναι ανάμεσα τους.
Τι είναι λοιπόν αυτό που η Ιουδαϊκή Καμπάλα ονομάζει Ότζ Χιίμ ή στα Ελληνικά Δένδρο της Ζωής;ποια είναι η ακριβής λειτουργία,ο συμβολισμός και η χρησιμότητα αυτόυ του ιδεογραφήματος το οποίο είναι κοινός τόπος πολλών θρησκειών;Στην πραγμάτικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από έναν χάρτη!Ένα σχεδιάγραμμα του πνευματος του Θεού στον κόσμο και κατ’επέκταση της ψυχοσύνθεσης του ανθρώπου ατομικά αλλά και της ανθρωπότητας συνολικά.Ένας οδοδείκτης που δείχνει στον πρακτικό αποκρυφιστή και μυστικιστή το μονοπάτι της αυτογνωσίας που στα Εβραϊκά ονομάζεται Καβανά καθώς και το σχέδιο δημιουργίας του κατάλληλου εκείνου οχήματος με το οποίο θα ταξιδέψει προς την έρημο ή θάλλασσα της Θέωσης,της ενώσεως με τον “Ένα”,πράγμα που ονομάζεται Ντεβεκούτ.Αλλά επίσης είναι και οδηγός για την χρήση της εσωτερικής αλλά και εξωτερικής μας δύνάμης και όχι άδικα θεωρείται η πυξίδα των σοφών για αυτό και ονομάζεται αλλιώς και χόκμα νιστοράχ,η κρυμμένη σοφία.Το Δένδρο ως Σύμπαν “δημιουργήθηκε” από μια ας το πούμε μετατροπή της κατάστασης που παρακάτω Θα δούμε σαν Άιν Σοφ.Περιλαμβάνει τρία τρίγωνα ένα ορθό και δύο αντεστραμένα όπου στις κορυφές τους τοποθετούνται τα λεγόμενα Σεφιρώθ(σφαίρες) και μετά το τρίτο τρίγωνο βρίσκεται η απόληξη των συντιθέμενων ενεργειών τους,ο κόσμος της ύλης. Όμως ας τα δούμε όλα αυτά καλύτερα και πιο συγκεντρωμένα….
Το Απεριόριστο Τίποτα και η γέννηση των Κόσμων…….
Αν μας ζητούσαν να περιγράψουμε με μια φράση την πεμπτουσία της καμπαλιστικής κοσμογονίας θα απαντούσαμε απλά “Τα πάντα προήλθαν από το Τίποτα”.Η υπερκοσμική αυτή κατάσταση ονομάστηκε Άιν Σοφ,αυτό δε είναι αυθύπαρκτο και πέρα από κάθε ανθρώπινη και πεπερασμένη κατανόηση,άρα άπιαστο στην θνητή σκέψη.Δεν έχει ιδιότητες,αφού εμπεριέχει τα πάντα,αλλά παράγει,στην κυριολεξία εκ του μηδενός,όλες τις δυνατότητες. Από εκεί,από το αγνό φως,γράφει το Ζοχάρ,ξεπήδησε μια σκοτεινη φλόγα όπου μέσα της άρχισαν να ρέουν χρώματα χαμηλής συχνότητας η περιγραφή αυτής της ακτίνας ονομάστηκε ‘Αιν Σοφ Άουρ,το χρυσό το αιώνιο και το απεριόριστο,ήταν τότε που το τίποτα “απέκτησε” συνείδηση.Κάποιοι μάλιστα παλαιότεροι αλλά και πιο σύγχρονοι εσωτεριστές,όπως η Dion Fortune, μέλος της G.D και ιδρύτρια της αδελφότητας του εσωτερικού φωτός,μιλούν για τρεις καταστάσεις του Τίποτα, τις οποίες ορίζουν ως τα τρία πέπλα της αρνητικής ύπαρξης,το Άιν ,το Άιν Σοφ και φυσικά το Άιν Σοφ Άουρ.Κάπως έτσι λοιπόν σχηματίζονται τα τρίγωνα του δένδρου και φυσικά το σύνολο των συμπάντων με τι τρόπο όμως; Πρώτα πρέπει να πούμε ότι αυτή η περίοδος της κοσμογονίας είναι αυτό που λέμε “η αρχή” και οι καμπαλιστές περιγράφουν αυτό το στάδιο ως νόμο της αντανάκλασης ή καθεπτρισμό του Άιν Σοφ,το οποίο όπως είπαμε γεννώντας όλες τις δυνατότητες προβάλλεται πρωτίστως σαν πνεύμα(στα εβραικά Ρουάχ)εκεί που απέρευσε η ακτίνα,σχηματοποιώντας το πρώτο τρίγωνο το οποίο έχει την κορυφή προς τα πάνω και είναι ο κόσμος των αρχετύπων για αυτό καλείται υπερβατικό,ουράνιο ή υπέρτατο.
Έπειτα το ουράνιο αυτό τρίγωνο αντανακλάται στο δημιουργημένο σύμπαν,ως δυναμική μορφοποιημένη ενέργεια σχηματίζοντας το πρώτο ανάποδο τρίγωνο,το ηθικό.Τα αρχέτυπα εδώ δημιουργούνται και λαμβάνουν μορφή, όχι όμως και υλική υπόσταση,για να γίνει αυτό πιο κατανοητό φέρτε στο νου σας ένα αρχιτέκτονα που έχει στο μυαλό του τα άυλα σχέδια του κτηρίου που πρέπει να κτίσει και τώρα αρχίζει να τους δίνει σχήμα στο χαρτί.Αφού γίνει αυτό το δεύτερο τρίγωνο αναπαράγει δυναμικά τον εαυτό του δημιουργώντας άλλο ένα ανεστραμένο τριγωνικό σχήμα, το αστρικό τρίγωνο,όπου πλέον μπαίνουν τα θεμέλια μιας πιο στερεής δημιουργίας και τελικά ως απόρροια όλων αυτών γεννιέται το Βασίλειο όπου είναι ο γνωστός υλικός κόσμος, αυτός που καθημερινά βλέπουμε,οσμιζόμαστε,αγγίζουμε και νιώθουμε με κάθε τρόπο αλλά και όλα όσα υπάρχουν μέσα στην πολλαπλότητα των υλικών συμπάντων.
Τα τέσσερα κοσμικά επίπεδα…
Αυτές οι καταστάσεις της πτώσης του θείου στα υλικά επίπεδα,τις ιδιότητες των οποίων αναφέραμε,περιγράφονται πάνω στο δένδρο με τα τρία τρίγωνα και σχηματίζουν τους τέσσερεις κόσμους της απορροής.Έτσι το πεδίο του πρώτου τριγώνου,ονομάζεται Ατζιλούθ και είναι γνωστός ως ο αρχετυπικός η ο Θείος κόσμος των εκπορέυσεων.Το δεύτερο αντανακλαστικό τρίγωνο,είναι η Μπριάχ(Μπεριάχ)ή πεδίο της ιδέας της μορφής ή πιο απλά της δημιουργίας,επίσης αναφέρεται και ως Κόρσια που σημαίνει ο κόσμος των θρόνων.Ο αναδιπλασιασμός του Μπριατικού πεδίου το τρίτο κατα σειρά τρίγωνο,πήρε την ονομασία Γιετζιράχ,ο κόσμος της διάπλασης.Τέλος το υλικό πεδίο βαπτίστηκε Ασσιάχ,ο κόσμος της ύλης και της δράσης.
Τα Άγια Σεφιρώθ και οι ατραποί τ’ ουρανού
Όπως λοιπόν αναφέραμε στις κορυφές των τριγώνων του δένδρου τοποθετούνται κάποιες σφαίρες,γνωστές ως Σεφιρώθ(ενικός Σεφίρα),10 στον αριθμό,με τελευταία και δέκατη σφαίρα να είναι το ίδιο το υλικό βασίλειο.Τι είναι όμως αυτά τα Σεφιρώθ και ποια είναι η πραγματική τους έννοια;ουσιαστικά είναι και αυτά εκπορεύσεις του ίδιου του Άιν Σοφ,το οποίο στην αρνητική ύπαρξη μπορεί να μην έχει ιδιότητες αλλά στο δημιουργημένο σύμπαν,που από την φύση του είναι το πεδίο των δυνατοτήτων,τις αποκτά έτσι αυτές εκδηλώνονται μέσα στις σφαίρες.Θα μπορούσαμε με σιγουριά να πούμε ότι στην ουσία είναι οι απολήξεις της σκοτεινής φλόγας γιατί όταν άρχισαν να εκμπέμπονται οι χαμηλής χρωματικής συχνότητας ακτίνες ύστερα άρχισαν να δονούνται με μεγαλύτερη ταλάντωση αποκρυσταλώνοντας στο ζενίθ τους τις δέκα σφαίρες.Αλλωστε γι’ αυτό τις ονομάζουν τα δέκα μεγάλα φώτα,τα Σεφιρώθ με αυτήν την έννοια είναι η αλυσίδα μέσα στην οποία ρέει η δύναμη του Θεού τον οποίο ονομάζουν Άγιο Ευλογημένο Ένα,ή ο Ένας που είναι Δέκα…
Μεταξύ τους τώρα συνδέονται με χορδές ενέργειας οι οποίες ονομάστηκαν ατραποί, συνολικά πάνω στο δένδρο της ζωής μετράμε 22 ατραπούς που στα εβραικά προφέρονται νετιβώτ πληθυντικός του νατίβ που σημαίνει,όχι δρόμος,αλλά προσωπικό μονοπάτι!σηματοδοτώντας την έννοια των ατραπών που είναι κυριολεκτικά το ατομικό πνευματικό μονοπάτι,μέσα όμως στην συλλογική ψυχή του δέντρου και εδώ έρχεται η ατομικότητα να συναντήσει την ομαδικότητα και το αντίθετο!άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως ή άλλη ιουδαϊκή λέξη για τις ατραπούς είναι η “Orach” που προσιδιάζει στον όρο Ρουάχ (πνεύμα).Πρέπει να πούμε ότι εκτός του ότι σε κάθε σεφίρα ανήκει ένα ιερό όνομα του θεού η Ερμητική καμπάλα ταίριαξε επιτυχημένα τις σφαίρες με τους πλανήτες,με αγγέλους και αρχαγγέλους αλλά και με τις κάρτες Ταρώ της μικρής αρκάνας και τέλος με θεότητες από διάφορα αρχαία πάνθεα(Κέλτικο,Ελληνικό,Αιγυπτιακό κτλ)οπότε στην κάθε μία αντιστοιχεί ένας πλανήτης,ένα αγγελικό τάγμα,ενας αρχάγγελος κυβερνήτης,ένας πλανήτης,μία κατηγορία καρτών της μικρής αρκάνα και ένας ή περισσότεροι θεοί.Το ίδιο γίνεται και με τις 22 ατραπόυς μόνο που αυτές συνδέονται η κάθε μία ξεχωριστά μέ ένα γράμμα από το εβραικό αλφάβητο το οποίο περιλαμβάνει επίσης 22 γράμματα,με μία κάρτα ταρώ απο τις ισάριθμες φιγούρες της μεγάλης αρκάνας και τέλος συνδέονται με τον ζωδιακό κύκλο και τα στοιχεία.
Οι Αντιστοιχίες των σφαιρών…
Ας δούμε τώρα συνοπτικά τις σφαίρες,η κορυφή των Σεφιρώθ είναι η Κέτερ ,το στέμμα των κόσμων,θεωρείται άμεση επόρευση του Αιν Σοφ και κατέχει όλες τις ιδιότητες του δένδρου το οποίο σε τελική ανάλυση είναι η “επεξήγηση” της και το ξεδίπλωμα της,χρώμα της θεωρείται γενικά το λευκό,το θείο όνομα είναι το Εχειέχ(Εχεγιέ),που μεταφράζεται ο Ων,ο αρχάγγελος είναι ο Μέτατρον και αγγελικό της τάγμα είναι τα λεγόμενα ζώντα αγία δημιουργήματα,Χαιόθ χα καντός τέλος οι κάρτες ταρώ που της αντιστοιχούν είναι οι τέσσερεις άσσοι.Έπειτα ακολουθεί η Χόκμαχ,η πρωταρχική αρσενική επεκτατική δύναμη που σημαίνει σοφία και είναι αυτή που διεγείρει τον σύμπαν γονιμοποιώντας την επόμενη της την Μπίνα(Μπινάχ),καλείται επίσης και αμπά που ερμηνεύεται ως πατέρας.Χρώμα της είναι το γκρίζο και θείο όνομα είναι το Ιάχ,ο κύριος.Έχωντας ως Κυβερνήτη της τον Αρχάγγελο Ρατζιέλ “κατοικείται” από την αγγελική ιεραρχία των Οφανίμ,των τροχών,ενώ το δύο των ράβδων,των κυπέλων,των σπαθιών και των δίσκων της ανήκει.Η Μπίνα τώρα ως τελευταία σφαίρα του υπερβατικού πεδίου είναι σφάιρα Θυληκή γνωστή και ως αμμά,μητέρα,είναι γνωστή και ως η κυρά της κατανόησης αλλά και ως ο θρόνος.Η συγκεκριμένη σεφίρα εκτός των άλλων περιορίζει την επέκταση του Χόκμα επιφέρωντας την συμπαντική ισσοροπία.Τέλος όπως η σφαίρα της σοφίας είναι ο κοσμικός φαλλός αυτή είναι η παγκόσμια μήτρα απο την οποία γεννιούνται οι κατώτεροι κόσμοι.Το θεικό της όνομα είναι το Γιαχβε Ελοχίμ,κύριος ο θεός,το χρώμα της το μαύρο ενώ το αγγελικό της τάγμα οι αραλίμ,οι θρόνοι,κυβερνάται δε από των αρχάγγελο Τζαφκιήλ.Κάποιοι θεωρούν ότι ανάμεσα στις πρώτες σφαίρες κρύβεται μία εν δυνάμει σεφίρα,η Ντάατ λόγω χώρου εδώ δεν μπορούμε να επεκταθούμε απλά περιοριζόμαστε στο να πούμε οτι μέσα σε αυτό είναι κρυμένη όλη η γνώση του κόσμου,ένας μεγάλος αριθμός μάγων αλλά και ερευνητών το ταύτισαν με τα ακασσικά αρχεία ενώ άλλοι είπαν ότι είναι ο κοσμικός νους του ίδιου του Θεού.Για να μιλήσουμε με πιο σύγχρονους όρους θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως τον κεντρικό υπολογιστή του συστήματος της δημιουργίας.Εδώ παραδοσιακά δεν βρίσκουμε καμία αντιστοιχεία αφού η Ντάατ δεν είναι σφαίρα παρά το ότι μερικοί νεωτεριστές τοποθετούν εδώ τον θεϊκό όνομα Ρουάχ χα Καντός και τον αρχάγγελο Ανφιήλ.
Μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου τριγώνου υπάρχει ένα επίπεδο το οποίο κανείς θνητός δεν μπορεί να πλησιάσει όσο είναι στην ζωή,η ραββινική μάλιστα γραμματεία υποστηρίζει την άποψη ότι ο μόνος θνητός που πέρασε απο εκέι και αυτό μετα το θάνατο του ήταν ο Μωυσής!Πήρε την ονομασία άββυσος,επειδή οριοθετεί το χαώδες βάθος που υπάρχει μεταξύ του κόσμου των αρχετύπων και του δημιουργημένου σύμπαντος,,ενώ οι διάφορες εσωτερικές σχολές το παρομοίασαν με έρημο ή και με θάλλασσα.Αμέσως μετά την άββυσο προβάλει η Χέσεντ ή Γκεντουλάχ που είναι η έδρα του ελέους ή της θεικής ελεήμονος διάνοιας.Είναι η είναι πρώτη σεφίρα του εκδηλωμένου σύμπαντος,πλανήτης της είναι ο Δίας και το κυρίαρχο χρώμα της είναι το μπλε,κυβερνήτης της ο Ζαντκιέλ με την αγγελική ιεραρχία των χασμαλίμ,των λαμπρών αγγέλων ενώ τον όνομα που δεσπόζει εδώ είναι το Ελ,ο Κυρίαρχος.Τέλος από την αρκάνα ως κατάλληλα εδώ λογίζονται τα τέσσερα τεσσάρια.Ακολουθεί η Γκεμπουρά,η δικαιωσύνη,συνυφασμένη με την δύναμη και η αυστηρότητα αυτή η σφαίρα αποτελεί την έδρα του Ελοχίμ Γκιμπόρ,που σημαίνει θεός παντοδύναμος.
Η χρωματική της αντιστοιχία είναι το κόκκινο και είναι πεδίο δράσης των αγγέλων Σεραφίμ,των πύρινων ερπετών και του Αρχαγγέλου Καμαέλ.Οι Κάρτες της είναι τα πεντάρια και πλανήτης της ο Άρης.Η κορυφή του ανάποδου τριγώνου είναι η Τιφερέτ που μεταφράζεται ωςαρμονία ή ευσπλαχνία ακόμα και κάλλος,η σφαίρα αυτή θεωρείται ο τέλειος καθρέπτης της Κέτερ ενώ την ονομάζουν και “υιό εναρμονιστή’ η και μεσολαβητή καθώς βρίσκεται στο κέντρο του Δένδρου και έχει επικοινωνία μέσω των ατραπών με όλες τις υπόλοιπες σφαίρες.Επίσης περιλαμβάνει τις ακέραιες τις ιδιότητες των δύο προηγούμενων σεφιρώθ τα οποία όμως εξισορροπεί,είναι καθαρά ηλιακή σφαίρα και γι΄αυτό ο χρωματικός της ορίζοντας είναι το χρυσό.Τα εξάρια της μικρής αρκάνας αντιστοιχούν εδώ και ο θεραπευτής αρχάγγελος Ραφαήλ μαζί με τους μαλαχίμ τους αγγελιοφόρουςτην κυβερνούν κάτω από το θείο όνομα Γιοντ Χε Βαβ Χε Ελοάχ Βε Νταάτ,ο κυριος και θεός της Ντάατ.
Στην αρχή του αστρικού τριγώνου βρίσκεται η Νέτζα,η νίκη η οποία αποτελεί στην ουσία η κατώτερη όψη της Χόκμα και είναι η σφαίρα του έρωτα για αυτό το λόγο πλανητική της όψη θεωρείται η Αφροδίτη.Μέσα της κρύβει την ιδέα της ομορφιάς αλλά και της πολεμικής δύναμης δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι στις κάρτες ταρώ της αντιστοιχούν τα επτάρια,τα οποία διέπονται από την λογική της μάχης και του πολεμικού ξεσηκωμού.Την Νετζά την κυβερνάει ο Αναήλ(αν και καποιες νεώτερες απόψεις αναφέρουν τον Ουριήλ)και οι άγγελοι της είναι οι ελωχίμ που στα ελληνικά σημαίνει θεοί ή κυριότητες,το θεικό της όνομα είναι το Γιαχβέ Σαβαώθ,ο κύριος των στρατευμάτων.Η όγδοη σεφίρα είναι η Χόντ,η λαμπρότητα ή δοξα,εκφράζει την δόξα της ανώτατης της σφαίρας της Μπίνα.
Η Χοντ μαγική εικόνα της οποίας είναι ο Ερμαφρόδιτος δημιουργείι ένα κύκλωμα.μια ένωση με την προηγούμενη της σφαίρα την Νέτζα και αυτή η ένωση γεννάτην λεπτή ενέργεια της γονιμοποίησης του αστρικού και υλικού πεδίου.Δεν είναι άλωστε τυχαίο που θεωρείται σφαίρα συμπληρωματική της Νέτζαχ αφού μαζί διδάσκουν την έννοια του Ερμαφρόδιτου,της αρσενικοθύληκης οντότητας που θεωρούνταν ότι ήταν ο πρωταρχικός και αδιάσπαστος άνθρωπος.Εξάλλου οι καμπαλιστές γνωρίζουν ότι το θεικό όνομα Ελοχίμ Γκιμπόρ,ο Θεός των στρατευμάτων,κρύβει μέσα του αυτήν την διδασκαλία της ένωσης των αντιθέτων,αφού η λέξη Ελοχίμ είναι θυλυκή με αρσενικό πληθυντικό!σε τελική ανάλυση αυτή είναι και η ουσία του καμπαλίστικού πνευματικού δρόμου.Χρώμα της Χοντ είναι το πορτοκαλί,το αγγελικό της τάγμα οι Μπενί Ελοχίμ,οι γιοι του Θεού,είναι υπό την επίβλεψη του Μιχαήλ.Πλανήτης της είναι ο Ερμής και οι κάρτες της τα οκτάρια.Η απόληξη των δύο προηγούμενων Σεφιρώθ είναι αυτό που γνωρίζουμε ως αστρικό πεδίο και είναι η σφαίρα της Γεσόντ,του θεμελίου γνωστή και ως αυτή που εξαγνίζει τις εκπορέυσεις μιας και όλες οι ενέργειες των ατραπών και των σφαιρών του δέντρου περνάνε από εδώ ώστε να καταλήξουν στο υλικό πεδίο του κόσμου της Ασσιάχ.Ίσως για αυτό το λόγο ονομάστηκε Αράχνη,γιατί το έντομο αυτό υφαίνει και παγιδεύει,άλλωστε αυτό δεν είναι το αστρικό πεδίο;ένας κόσμος καμωμένος από το ίδιο το υλικό των ονείρων τα οποία με την σειρά τους είναι ο καθρέπτης τόσο του εσωτερικού όσο και του εξωτερικού μας κόσμου και ανά πάσα στιγμή μπορούμε μέσα τους να χαθούμε σαν την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων;
Εξάλλου η σύνδεση της με την Σελήνη που είναι και ο “πλανήτης” της κάνει λογικό αυτόν το συνειρμό αλλά και την απόδοση του στοιχείου του νερού(που συνδέεται μαγικά με τον κόσμο των συναισθημάτων) σε αυτήν την σεφίρα,για αυτό τον λόγο την διαφεντέυει ο Γαβριήλ ο κατεξοχήν αρχάγγελος του νερού και της προφητείας η οποία πηγάζει από τον υποσυνείδητο νου.Το αγγελικό της Τάγμα είναι οι Χερουβείμ,οι Ισχυροί,χρώμα της το βιολετί και το πεδίο των καρτών της τα τέσσερα εννιάριαΤην εκπροσωπεί το όνομα δύναμης Σαντάι Ελ Χάϊ.Τελευταία σεφίρα στο δένδρο της ζωής είναι η Μαλκούτ,αυτή που ήδη αναφέραμε ως βασίλειο.Αυτη στέκει μόνη κάτω από όλα τα τρίγωνα και είναι η δεκτική σφαίρα όλω τους των ενεργειακών εκπορεύσεων.Αν και η Μαλκουτ θεωρείται Γήινη και πλανήτης της λένε ότι είναι η Γη(άλλοι βάζουν εδώ τον κρόνο στη κατώτερη του όψη) είναι χαζό να πιστέψει κανείς ότι εννοείται ο πλανήτης μας και μόνο γιατί στην ουσία το βασίλειο περιλαμβάνει όλα όσα υπάρχουν στο σύνολο της υλικής δημουργίας των αμέτρητων συμπάντων.Είναι άμεσα συνδεδεμένη με την προηγούμενη της σεφίρα και ουσιαστικά η μόνη μεγάλη τους διαφόρά είναι η παχύτητα της ύλης της Μαλκούτ,η οποία περιλαμβάνει όμως όλο το μυστήριο της ζωής.Χρώμα της είναι το καφέ και κάποιοι λένε ότι ε όλα τα χρώματα της Ίριδας. Θα μπορούσαν να αντιστοιχούν σε αυτό το πεδίο.Ο Κυρίαρχος της Αρχάγγελος είναι η θυληκή Σάνταλφον! και αγγελική της ιεραρχία είναι οι πύρινες ψυχές, οι Ασίμ.Τέλος εδώ δεσπόζει το θεικό όνομα Αδονάι Μελέκ ή το Αδωνάι χα αρέτζ,ο Κύριος Βασιλιάς και Ο Κύριος της Γης.Υπάρχει η άποψη ότι οι σφαίρες του δένδρου κατα την διάρκεια της δημιουργίας ανισορρόπησαν και αυτή ακριβώς η έλλειψη ισορροπίας επειδή ήταν κάτι ξένο για τον κόσμο της τάξης δημιούργησε τα κλιφωθ. Για αυτό όμως θα μιλήσουμε σε μελλοντικό μας άρθρο για το λεγόμενο Δένδρο του θανάτου.
Οι συμπαντικές Πυλώνες
Όλες οι παραπάνω σφαίρες είναι τοποθετημένες έτσι πάνω στο Οτζ Χιίμ που σχηματίζουν φανερά τρεις στήλες ή τρεις συμπαντικούς πυλώνες.Ο δεξιός πυλώνας έχει κορυφή του την Χόκμα και περιλαμβάνει την Χέσεντ και την Νέτζα,λέγεται στήλη του ελέους και είναι η αρσενική δύναμη του δένδρου.Η αριστερή στήλη έχει κορυφή της την Μπίνα και τις σφαίρες Γεμπουρά και Χοντ,της αποδίδεται το όνομα στήλη της αυστηρότητας ή της κρίσης και θεωρείται θυληκή.Και οι δύο είναι οι αντιθετικές και αντικρουόμενες υπερδυνάμεις στο πολυδιασπαστικό σύμπαν μας ή για να το πούμε καλύτερα είναι οι κύριες δυνάμεις που συγκρούονται αιώνια στον κόσμο των ιδιοτήτων.Οι στήλες αυτές όμως δεν καταστρέφουν η μία την άλλη χάρη στην μεσαία στήλη αυτήν που χάρη στην λειτουργία της πήρε τον τίτλο στήλη της αρμονίας,της ευσπλαχνίας ή και της ισσοροπίας.Στεφανώνεται από την Κέτερ και έχει ως βάση της τον υλικό κόσμο( Μαλκούτ),ενώ στο μέσο της βρίσκεται η Τιφαρέτ και ακολουθεί η Γεσόντ.Περισσότερα για τους κόσμους,τις ατραπούς,τα Σεφιρώθ αλλά και τις στήλες μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο Μυστική Καμπάλα της Dion Fortune καθώς επίσης και στα έργα του Gareth Knight “Οι σφαίρες στο δένδρο της ζωής” και “οι ατραποί της σοφίας”,τέλος στο βιβλίο “The tree of life” του Israel Regardie.
Η καμπαλιστική μαγεία…
Σήμερα αυτό που γνωρίζουμε ως ιουδαϊκή μαγεία της Καμπαλά δεν είναι στην ουσία τίποτα άλλο από την μαγική κληρονομιά που μας άφησαν οι Eliphas Levi,o papus,ο Μαδερς,οι άλλοι ιδρυτές της χρυσής αυγής και άλλοι αναγενησιακοί και μεταναγεννησιακοί μάγοι,μιλάμε στην ουσία για αυτό που λέμε μαγέια της ερμητικής και ύστερης καμπάλα.Στην πραγμάτικότητα λίγα πραγματικά μαγικά χειρόγραφα της παραδοσιακής εβραικής καμπαλιστικής ατραπού,έχουν κυκλοφορήσει καθώς οι εβραίοι ραββίνοι θεωρούν ότι αυτό το είδος μαγείας έχει την δύναμη να επεμβαίνει στην κανονική ροή της φύσης αλλά είναι τόσο πολύ επικύνδινο που ο μεγάλος ραββίνος διδάσκαλος της μαγικής χρήσης της καμπάλα Γιοσέφ ντε λα Ρέινα(15ος αι μ.Χ) τρελάθηκε και αυτοκτόνησε μέτα απο μαγικά πειράματα που θα τον έφερναν στην τελική λύτρωση.Όμως και η σύγχρονη μορφη της καμπαλιστικής μαγείας δεν είναι ανίσχυρη καθώς αυτός που την ασκεί χρησιμοποιώντας διάφορες σφραγίδες,ψέλνοντας και δονώντας ιερά ονόματα και λέξεις δύναμης,εκτελώντας διάφορα τυπικά και πολλές αποκρυφιστικές αλλά και μυστικιστικές πρακτικές, μέσα σε διάφορες απλές αλλά και σύγχρονες τελετουργίες καταφέρνει να λυγίσει τις δυνάμεις του σύμπαντος ώστε να πετύχει τον επιδιωκόμενο σκοπό του,είτε αυτός έχει να κάνει με την ενόραση του υπερβατικού κόσμου,την προφητεία ή και την ψυχική και πνευματική ανέλιξη,είτε με την επίκληση πνευματων ή ακόμα και την έλξη υλικών αγαθών,χρημάτων,έρωτα την επίτευξη μιας θεραπείας εώς και τον ενεργειακό εξαγνισμό τόπων και προσώπων.
Το συγκεκριμένο μαγικό μονοπάτι πραγματικά μας δείχνει ότι δεν υπάρχει στην κυριολεξία χαμηλή η υψυλή μαγεία αλλά πραγματική μαγική ενέργεια φτιαγμένη από το υλικό του ίδιου του κόσμου και τα μόνα όρια της είναι οι επιθυμίες και οι δυνατότητες του Μάγου. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της καμπαλιστικής μαγικής τέχνης είναι η ταλισμανική μαγεία.η οποία είναι πολύ δυνατή και έχει να κάνει με την δημιουργία κάποιων “φυλακτών” συνήθως μεταλλικών στα οποία ο ενδιαφερόμενος χαράσει διάφορα σύμβολα, σφραγίδες πνευμάτων ή και πλανητών,ονομάτων δύναμης στο κατάλληλο μέταλο την προκαθορισμένη μαγική μέρα και ώρα έτσι για παράδειγμα αν κάποιος επιθυμεί να βρει μια νέα δουλειά ή να τα πάει καλύτερα στο επάγγελμά του διαλέγει την σφαίρα του Δία που είναι Χέσεντ και χαράσει πάνω σε κασσίτερο την σφραγίδα του Αρχαγγέλου Ζαντκιέλ ή και την “υπογραφή’ του πλανήτη που κυβερνά την σφαίρα,Έπειτα το φορτίζει με διάφορες πρακτικές και έχει έτοιμο το δικό του προσωπικό φυλακτό με την ίδια πρακτική μπορεί να φτιάξει και τα λεγόμενα βέβηλα τάλισμαν αυτά που θα προκαλέσουν καταστροφή στον κάτοχο τους αλλά και μπορεί να χρησιμοποιησει σφραγίδες πνευμάτων και μέσα από μια ειδική διαδικασία να επιλεστεί κάποιο πνεύμα είτε αυτό είναι άγγελος,είτε είναι δαίμονας.Επίσης ωφείλουμε να πούμε εδώ ότι υπάρχουν και καμπαλιστικά ψυχολογικά τυπικά που έχουν να κάνουν κυρίως με την ίδια την ψυχοσύνθεση του μάγου .
Τέλος πρέπει να πούμε σ αυτό το σημείο ότι υπαρχουν και άλλες κατηγορίες μαγικών πρακτικών της καμπάλα που χρησιμοποιούν συνδυσμένες πρακτικές από τις δύο προηγούμενες πρώτα πρόκειται για αυτή που έχει να κάνει με αυτό που οι ραββίνοι ονομάζουν ντεβεκούτ,το οποίο συμβατικά ερμηνεύεται ως μυστικιστική προσκόληση στον Θεό αλλά και για την Καββανά,την προσπάθεια για εσωτερική αυτογνωσία,εδώ ο μάγος θα καταδυθεί,πάλι με την χρήση σφραγίδων και την δόνηση θείων ονομάτων δύναμης,στα άδυτα της κόλασης του υποσυνείδητου του,θα γίνει έρμαιο της ενεργειακής καταιγίδας του δένδρου και αν επικρατήσει από τον πόλεμο της υπέρβασης του εγώ του,θα έχει καταφέρει να ατσαλώσει το πνεύμα του ώστε να δει την θέα του του Θεού και να κατανοήσει τις συμπαντικές λειτουργίες στο βαθμό που μπορεί ένας θνητός να κάνει κάτι τέτοιο.Περισσότερα για την ιουδαική μαγική τέχνη μπορείτε να βρέιτε στο βιβλίο του D.Rankine και της S.d’ Este. Practical Qabbalah magick και το Qabbalistic Magic: Talismans, Psalms, Amulets, and the Practice of High Ritual του Salomo Baal-Shem. Είναι εξαιρετικά γοητευτικό το σύστημα της καμπάλα σε τέτοιο βαθμό που ανανταποκρίνεται τόσο στη υπαρξιακή αγωνία του σύχγρονου ανθρώπου που ζει σε ρυθμούς πραγματικής φρενίτιδας όσο και στις ανάγκες του αρκεί να μάθει να ερμηνέυει και να χρησιμοποιεί σοβαρά,αδογμάτιστα και υπεύθυνα κάθε της πτυχή.
πηγή: strangefiles.net
Παναγιώτης Κάρδαρης
