Η έρημος στους Αλεξανδρινούς Χρόνους

Κατά τους χρόνους του Αλέξανδρου, που ακολουθούν, διαπιστώνουμε πως η θρησκεία των Αρχαίων Αιγυπτίων συνεχίζει να συνδέεται με την έρημο. Ιστορικές καταγραφές για το μαντείο του Αμμωνα Ρα στη Σίουα το επιβεβαιώνουν.

Συγκεκριμένα ο Έλληνας ιστορικός από το Αγύριο, τη σημερινή Agira της Σικελίας, Διόδωρος Σικελιώτης, στο βιβλίο του για τον Αλέξανδρο γράφει ότι ο Μέγας Στρατηλάτης ενώ κατευθυνόταν με την ακολουθία του προς την όαση της Σίουα, την τέταρτη ημέρα από την τελευταία υδροληψία, ένας ισχυρός νότιος άνεμος σήκωσε αμμοθύελλα. Ήταν ένα χαμσίνι που απέκρυψε τα μονοπάτια και τα σημάδια του δρομολογίου, με συνέπεια οι οδηγοί να χάσουν τον προσανατολισμό τους. Αλλά ενώ το απόθεμα του νερού είχε εξαντληθεί, μια ξαφνική καταιγίδα έπληξε την περιοχή και το απόσπασμα μπόρεσε να προμηθευτεί νερό για άλλες τέσσερις ημέρες.

Επίσης, κατά τον επίσημο συντάκτη του ημερολογίου της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον ιστορικό Καλλισθένη, μπροστά από το απόσπασμα πετούσαν δύο κοράκια, που έδειχναν την πορεία κράζοντας και βοηθούσαν να βρουν το κύριο σώμα, όσοι έχαναν το δρόμο.

Στο σχετικό κείμενο οι αρχαίοι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι αυτά συνέβησαν από παρέμβαση του Αμμωνα Ρα, τον οποίο πολλοί εμφάνιζαν την εποχή εκείνη ως πατέρα του Αλεξάνδρου, αποδεχόμενοι την συχνά εμφανιζόμενη στη μυθολογία επιμιξία θεών και ανθρώπων.

Είναι όμως διαπιστωμένο ότι κάποτε η Σαχάρα πλήττεται από καταιγίδες, ακόμη και χιονοπτώσεις, όπως συνέβη και φέτος στις 8 Μαρτίου όταν το χιόνι κάλυψε μεγάλη έκταση της ερήμου.

Όσον αφορά τα δύο κοράκια που εμφανίσθηκαν και έδειχναν το δρόμο προς την όαση της Σίουα, πρέπει να πούμε ότι τα πουλιά αυτά, οδηγημένα από ένστικτο, διανύουν μεγάλες αποστάσεις μακριά από τις φωλιές τους προκειμένου να βρουν τροφή και πιθανολογείται ότι αυτό τα κατεύθυνε τότε προς την συγκεκριμένη όαση. Θα προσθέσω, ότι κατά την παράδοση της περιοχής μέχρι και σήμερα, το πέταγμα δύο κοράκων θεωρείται ευτυχής οιωνός για τους αυτόχθονες, που ξεκινούν ταξίδι για την όαση.

Καθώς διαπιστώνετε, οι αιώνες αντιγράφουν αλλήλους.

Από τον Διόδωρο αλλά και από τον Αρριανό, γνωστό μας από το γυμνάσιο για το έργο του "Αλεξάνδρου ανάβαση" αναφέρεται εξάλλου, ότι στην όαση αυτή υπήρχε μια παράξενη πηγή. Το νερό της ήταν ζεστό κατά τη διάρκεια της νύχτας - παρά τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες - και παγωμένο κατά την ημέρα, οπότε επικρατούσαν συνθήκες καύσωνα.

Αν και στα αρχαία κείμενα αποδίδεται σε παρέμβαση του Αμμωνα Ρα, σήμερα εξηγείται από την γεωλογία αλλά δεν θα ήθελα να σας κουράσω με την ερμηνεία που δίνεται από την επιστήμη στο γεγονός.

Delete this element to display blogger navbar

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 
Powered by alito v2 2013