Αν ένα δέντρο πέσει στο δάσος και κανείς δεν είναι εκεί να το ακούσει, παράγει ήχο; Αρχικά θα σκεφτείς "φυσικά και παράγει ήχο!", ώσπου να γίνει ένας ορισμός του "τι είναι ήχος": η αίσθηση που παράγεται από την ένωση των οργάνων της ακοής και τον δονήσεων που μεταδόθηκαν μέσω του αέρα, ενός άλλου αντικειμένου. Όταν το δέντρο πέφτει σίγουρα υπάρχουν ωστικά κύματα, που πάλλονται στον αέρα, αλλά εφόσον ήχος είναι κάτι συνειδητό, αν δεν υπάρχουν αφτιά εκεί γύρω να ακούσουν αυτά τα κύματα, τότε το δέντρο, κυριολεκτικά, δεν παράγει ήχο.
“"Προς έκπληξη πολλών, ο κόσμος 'εκει εξω' είναι τελικά κάτι διαφορετικό από αυτό που ζούμε. Σκεφτείτε την αντίληψή μας για το χρώμα πράσινο.
Στον φυσικό κόσμο υπάρχει φως μια συγκεκριμένης συχνότητας, αλλά το φως καθ' εαυτού δεν είναι πράσινο. Όπως πράσινα δεν είναι ούτε τα ηλεκτρικά ερεθίσματα που μεταδίδονται από το μάτι στον εγκέφαλο. Δεν υπάρχει χρωματισμός σε αυτά. Το πράσινο που βλέπουμε είναι μια ποικιλία αποκωδικοποίησης στο μυαλό, σαν αντίδραση αυτής της συγκεκριμένης συχνότητας φωτός. Υφίσταται μόνο σαν υποκειμενική εμπειρία του μυαλού. Το ίδιο ισχύει και για τον ήχο. Ακούω την μουσική ενός βιολιού, αλλά ο ήχος που αοκύω ε ίναι μια ποιοτική αποκωδικοποίηση του μυαλού. Στον εξωτερικό κόσμο δεν υπάρχει ο ήχος, παρα μόνο δονήσεις μορίων στον αέρα. Το άρωμα ενός τριαντάφυλλου δεν υπάρχει χωρίς αποκωδικοποίηση του μυαλού, παρα μόνο μόρια συγκεκριμένου σχήματος. - Peter Russell, “The Primacy of Consciousness”
Αυτά που αποκαλούμε "χρώματα" ή "ήχους" ή "οσμές" είναι όλα ποικιλίες που δημιουργούνται στο συνειδητό, τα οποία δεν έχουν ανεξάρτητη υπόσταση, χωρίς έναν παρατηρητή με αισθήσεις. Τα χρώματα είναι απλά ηλεκτρομαγνητική ενέργεια, μιας συγκεκριμένης συχνότητας, οι ήχοι είναι δονήσεις συγκεκριμένων προτύπων, και οι οσμές είναι ποικίλοι συνδυασμοί από μόρια αέρος - όλα μαζί απαιτούν το στοιχείο κλειδί της συνείδησης που θα μεταφέρει κρυφά, αυτές τις ενεργειακές προελεύσεις στις πολύπλοκες και καταπληκτικές καθημερινές μας αισθήσεις.
“Όλες οι αντιλήψεις, αισθήσεις, όνειρα, σκέψεις και αισθήματα, είναι φόρμες που εμφανίζονται στο συνειδητό. Δεν είναι όμως πάντα έτσι. Όταν βλέπω ένα δέντρο αισθάνομαι ότι βλέπω κατευθείαν το δέντρο. Αλλά η επιστήμη μας λέει, ότι κάτι τελείως διαφορετικό συμβαίνει. Το φως που μπαίνει στο μάτι, ξεκινάει κάποιες χημικές αντιδράσεις στον αμφιβληστροειδή χειτώνα. Αυτές προκαλλούν ηλεκτρο-χημικά ερεθίσματα, που μεταφέρονται εν μέσω νευρώνων στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος αναλύει τα δεδομένα που λαμβάνει, και μετά δημιουργεί την δική του εικόνα για το τι τελικά υπάρχει εκεί έξω. Μετά από αυτό έχω την αίσθηση ότι βλέπω ένα δέντρο. Αλλά αυτό που στην ουσία βιώνω, δεν είναι το δέντρο καθ' εαυτού, αλλά η εικόνα που εμφανίζεται στο μυαλό μου. Αυτή είναι η αλήθεια για οτιδήποτε βιώνω. Οτιδήποτε γνωρίζουμε, αντιλαμβανόμαστε και φανταζόμαστε, κάθε χρώμα, ήχος, αίσθηση, κάθε σκέψη και κάθε αίσθηση, είναι μια φιγούρα που εμφανίζεται στο μυαλό. Είναι όλα ένας σχηματισμός του συνειδητού.” -Peter Russell, “The Primacy of Consciousness”
Ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες με τόξο κύματος μεταξύ 380 και 760 nm (συχνότητα 790-400 τεραχερτζ) είναι αντιληπτές από το ανθρώπινο μάτι και αντιληπτές σαν ένα εμφανή φως. Ότιδήποτε έξω από αυτό το μήκος κύματος είναι αόρατο σε εμάς. Όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου και απολύτως ότι βλέπουμε, προέρχεται από μια περιορισμένη συχνότητα ενός άπειρου ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Η υψηλότερη αντιληπτή συχνότητα, στα 790 terahertz είναι το χρώμα βιολετί. Παρόλα αυτά με την χρήση εργαλίων / τεχνολογίας ξέρουμε ότι πάνω από το βιολετί υπάρχει το ultra βιολετί φως, οι ακτίνες Χ και οι ακτίνες Γ. Η χαμηλότερη αντιληπτή συχνότητα των 400 tz, είναι το χρώμα κόκκινο. Παρόλα αυτά με την χρήση τεχνολογίας ξέρουμε ότι κάτω από το κόκκινο υπάρχουν οι υπέρυθρες, τα μικροκύματα και τα ραδιοκύματα. Το φάσμα είναι άπειρο, παρόλα αυτά βασίζουμε την εμπειρία μας σε ένα ελάχιστο ποσοστό, που γίνεται αντιληπτό σε εμάς, και υποθέτουμε ότι αυτό είναι η "πραγματικότητα".
“Τα μάτια μας δεν συλλαμβάνουν καμία από τις άλλες συχνότητες, και η εικόνα που έχουμε για την πραγματικότητα, δεν είναι παρά ένα δείγμα αυτού που πραγματικά υπάρχει εκεί έξω. Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες αισθήσεις. Τι ακούμε, μυρίζουμε και γευόμαστε, δεν είναι παρά ένα μικρό δείγμα της φυσικής πραγματικότητας. Επίσης υπάρχουν πτυχές του φυσικού κόσμου, όπως είναι τα μαγνητικά πεδία, και τα ηλεκτρικά φορτία, που έχουν πολύ μικρό, αν όχι καθόλου, αντίκτυπο στα βιώματά μας -Peter Russell, “From Science to God”
“Στον χώρο που καταλαμβάνεις τώρα υπάρχουν υπάρχουν όλες οι ακτινοβόλες και τηλε ορατές συχνότητες, που κυμαίνονται στην περιοχή σου. Δεν μπορείς να τις δεις, και δεν διαφέρουν από τις άλλες επειδή εσύ κι αυτές βρίσκεστε σε διαφορετικές συχνότητες ή μήκη κύματος. Μόνο όταν αυτές οι συχνότητες είναι πραγματικά κοντά, τότε βιώνουν "παρεμβάσεις". Είναι ίδιες με την δική μας πραγματικότητα. Ο "φυσικός μας κόσμος' είναι απλά ένας από αμέτρητα μήκη κύματος, συχνότητες ή διαστάσεις, και για να βιώσει και να επικοινωνήσει με αυτήν την πραγματικότητα, χρειαζεται ένα εξωτερικό κέλυφος , που να εκπέμπει σε αυτό το μήκος κύματος. Το συνειδητό μας, εκπέμπει πολύ γρήγορα για να αντιδρά ουσιαστικά σε αυτήν την συχνότητα. Το σώμα είναι το μέσο με το οποίο η άπειρη συνειδητότητά μας μπορεί απευθείας να βιώνει το εύρος των συχνοτήτων, το οποίο θα ονομάζω, για ευκολία λόγου, η πραγματικότητα των 5 αισθήσεων, κόσμος ή διάσταση. Για αυτό οι 5 αισθήσεις της όρασης, αφής, όσφρησης, ακοής και γεύσης είναι τόσο περιορισμένες. Έχει καθοριστεί να δέχονται μόνο αυτό το εύρος των συχνοτήτων - αυτής της διάστασης.” –David Icke, “The David Icke Guide to the Global Conspiracy” (13-14)
Άρα λοιπόν, στο σύμπαν υπάρχει μια άπειρη παράταξη από ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, αλλά μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό είναι αντιληπτό από τις ανθρώπινες αισθήσεις. Τα φυσικά μας σώματα, δρουν σαν ηλεκτρομαγνητικά τρανσίστορ ανοίγοντας ή κλείνοντας τον διακόπτη, ενισχύοντας ή σιωπώντας το πλήθος των σημάτων γύρω μας, φιλτράροντας στο τι θα εστιάζουμε. Όλες οι οπτικές, ηχητικές, κινητικές, οσφρητικές και γευστικές αισθήσεις, έρχονται στο συνειδητό μας, εν μέσω αυτής της διαδικασίας αποκωδικοποίησης της συχνότητας, όπως όταν ανοίγουμε το ράδιο, και στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, δεν λαμβάνουμε κάποιο σήμα.
“ Δεν υπάρχει "στέρεος" κόσμος έξω από εσένα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι δρόμοι, τα αυτοκίνητα, τα κτίρια, υπάρχουν σε αυτήν την τρισδιάσταση απεικόνιση στο μυαλό σου. Οπουδήποτε αλλού είναι ενεργειακά πεδία, πεδία σκέψης, μάτριξ ενέργεια, πες τα όπως θέλεις. Η τηλεόραση και το ίντερνετ είναι τέλεια παραδείγματα για αυτό που αναφέρω. Όταν αναφερόμαστε στην τηλεόραση, μιλάμε για εικόνες και προγράμματα, αλλά το μόνο μέρος που υπάρχει η τηλεόραση σε αυτήν την μορφή είναι η οθόνη της. Οπουδήποτε αλλού η τηλεόραση είναι μετάδοση συχνοτήτων και ενεργειακά κυκλώματα. Όταν αναφερόμαστε στο ίντερνετ, μιλάμε για σελίδες, εικόνες και γραφικά αλλά το μόνο μέρος που υπάρχει το Ίντερνετ είναι στην οθόνη του υπολογιστή σου. Οπουδήποτε αλλού είναι μαθηματικοί κώδικες και ενεργειακά κυκλώματα.... Για να συνοψίσουμε: Ο "φυσικός" κόσμος είναι ένα ελάχιστο εύρος συχνοτήτων ή διαστάσεων μέσα σε ένα άπειρο συνειδητό - ο "ωκεανός". Το σώμα μας - κομπιούτερ, μας συγχρονίζει σε μια περιορισμένη αίσθηση αντίληψης, σαν κανάλι τηλεόρασης, και δρα σαν να είναι το όχημά μας ώστε να αλληλεπιδράσουμε με αυτόν τον "κόσμο". Έχουμε χειραγωγηθεί στο να πιστεύουμε ότι "εμείς" είμαστε το κομπιούτερ και η διανόηση του, οι φυσικοί και συναισθηματικοί προγραμματισμοί του. Αυτή η διάσταση, όπως όλες οι άλλες, είναι μια μάζα από ένα εύρος συχνοτήτων όπου το σώμα-κομπιούτερ αποκωδικοποιεί προφανώς σε τρισδιάστατες σκηνές, αλλά σε αυτήν την μορφή υπάρχουν μόνο στο μυαλό, ή πιο συγκεκριμένα, στο ενεργειακό μάτριξ που ονομάζουμε εγκέφαλο. Δεν υπάρχει "φυσικός" κόσμος αν πρώτα δεν τον δούμε και μετά τον αποκωδικοποιήσουμε". –David Icke, “The David Icke Guide to the Global Conspiracy” (35-7)
Ο "έξω" κόσμος γύρω μας, έχει μια πειστική εμφάνιση ότι βρίσκεται "εκεί έξω", κάπου, ενώ στην πραγματικότητα ο τρισδιάστατος κόσμος, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα όνειρο. Στα όνειρα λαμβάνουμε σημάδια, ήχους, και αισθήσεις, έχουμε όλες τις συναισθηματικές και λογικές μας ιδιότητες, αντιμετωπίζουμε ανθρώπους, τόπους και καταστάσεις, και όλα αυτά φαίνονται να συμβαίνουν σε έναν κόσμο "εκεί έξω" γύρω μας. Μέχρι όμως να ξυπνήσουμε και να καταλάβουμε ότι όλα αυτά τα σημάδια, οι ήχοι, οι αισθήσεις, οι άνθρωποι, τα μέρη, είναι απλά δημιουργήματα του μυαλού, εμφανίζονται γύρω μας, αλλά προέρχονται από μέσα μας.
“Από τότε που οι Έλληνες, φιλόσοφοι αναφερόντουσαν στο "φάντασμα της μηχανής", "τον μικρό άνθρωπο που βρίσκεται μέσα στον μικρό 'ανθρωπο" κτλ. Που είμαι "εγώ", ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί το μυαλό του; Που είναι αυτός που συνειδητοποιεί την γνώση; Όπως είπε ο άγιος Φράνσις του Ασσίσι: "Αυτό που αναζητούμε είναι αυτό που βλέπουμε"" -Ken Wilber, “Holographic Paradigm” (37)
“Σήμερα, ύστερα από 30 χρόνια ερευνών στην φύση του συνειδητού, έφτασα να εκτιμώ, πόσο μεγάλο πρόβλημα αποτελεί αποτελεί το συνειδητό για την σύγχρονη επιστήμη. Η επιστήμη έχει αξιομνημόνευτα τεράστια επιτυχία στο να εξηγεί την δομή και την λειτουργία του υλικού κόσμου, αλλά όταν φτάνουμε στον εσωτερικό κόσμο του μυαλού - στις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις αισθήσεις, τις διαισθήσεις και τα όνειρα, η επιστήμη έχει πάρα πολύ λίγα να πει. Και όταν φτάνει στο συνειδητό, η επιστήμη παραμένει σιωπηλή. Δεν υπάρχει τίποτα στην φυσική, χημεία, βιολογία ή κάποια άλλη επιστήμη, που να δέχεται ότι έχουμε έναν εσωτερικό κόσμο.” -Peter Russell, “From Science to God”
Γιατί και πως έχουμε μια εσωτερική ζωή; Ο διδάκτορ της Φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Αριζόνα Δρ. David Chalmers έθεσε αυτό το ζήτημα, "το μεγάλο πρόβλημα" της συνείδησης. Πως μπορεί μια φυσική λειτουργία στο μυαλό, να δημιουργήσει τους πλούσιους, άυλους, κόσμους των σκέψεων, συναισθημάτων, αισθήσεων και αντιλήψεων; Εξάλλου γιατί υπάρχει δευτερεύουσα οπτική της πραγματικότητας;
“ Τίποτα στις δυτικές επιστήμες δεν μπορεί να προβλέψει ότι ένα ον θα έχει συνείδηση. Είναι ευκολότερο να εξηγήσεις πως το υδρογόνο διασπάτε σε άλλα στοιχεία, πως αυτά συνδυάζονται για να σχηματίσουν τα μόρια, και μετά τα αγγεία, και πως όλα αυτά εμπεριέχονται σε πολύπλοκες υπάρξεις όπως ο άνθρωπος, παρά να εξηγήσεις γιατί εμείς είχαμε μια εμπειρία εσωτερισμού". -Peter Russell, “From Science to God”
Ας βάλουμε το "πρόβλημα" της συνείδησης μέσα στην διαδικασία της ατόπου απαγωγής. Από πολλά πειράματα της κβαντικής φυσικής, γνωρίζουμε ότι τα κβάντα, τα δομικά στοιχεία των γεγονότων, οι θεμελιώδεις μονάδες των "πραγμάτων" στο σύμπαν, δεν γίνοντια "κάτι" με συγκεκριμένες ιδιότητες, τοποθεσία, και σημαντικότητα, χωρίς το στοιχείο κλειδί της συνείδησης. Με άλλα λόγια, χωρίς συνειδητό, δεν υπάρχει ζήτημα. Άρα λοιπόν αν η συνείδηση υποτίθεται ότι είναι αναφαινόμενο δημιούργημα του Νευτωνικού/Δαρβινικού μηχανικού σύμπαντος, τι συνήθιζε να εξαλείφει την κυματοδομή πριν την "επανάσταση της συνείδησης".
“[Εφόσον] ένα βασικό στοιχεία στην κβαντική διαδικασία μέτρησης, περιλαμβάνει έναν παρατηρητή και την γνώση του, αυτό σημαίνει ότι το μυαλό είναι μια ανοιχτή πληγή στην κβαντική πραγματικότητα... Βασισμένο στις κλασσικές αξιώσεις των ρεαλισμών και των μηχανισμών, το μυαλό - όπως και οποιοδήποτε άλλο φυσικό αντικείμενο - είναι ένας καλοκουρδισμένος μηχανισμός. Εφόσον οι μηχανισμοί δεν έχουν συνείδηση, αυτό που λέμε σαν "εγώ" δεν μπορεί να είναι παρά μόνο ένα κομμάτι ενός περίπλοκου μηχανισμού. Και για αυτό το αίσθημα μιας συνειδητής επίγνωσης, ή η αίσθηση που έχει κάποιος όταν μυρίζει ένα τριαντάφυλλο, είναι ψευδαισθήσεις - αλλά ψευδαισθήσεις που δεν είναι ξεκάθαρο σε ποιον ανήκουν. Από μια τυπική όψη της φυσικής, το "εσύ" που διαβάζει αυτήν την πρόταση, είναι μια ψευδαίσθηση. Αυτό δεν είναι κάτι άλλο παρά ένας σημαντικός περιορισμός, καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι που διαβάζουν αυτές τις προτάσεις, προφανώς και πιστεύουν ότι αυτές (τα συνειδητά μυαλά τους) υπάρχουν" -Dean Radin, “Entangled Minds” (256-7)
Συχνά, λανθασμένα υποθέτουμε, ότι είμαστε τα φυσικά μας σώματα, επειδή η συνείδησή μας μοιάζει φυλακισμένη μέσα μας. Νιώθουμε πόνο, ευχαρίστηση, όλα τα συναισθήματα, αντιλήψεις και αισθήσεις μέσα από το σώμα κι έτσι το αναγνωρίζουμε, αλλά είναι το σώμα αυτό το οποίο στην ούσία είμαστε; Αν κοπούν τα πόδια σας, συνεχίζουν τα πόδια σας να είναι εσείς; Ή είναι τα πόδια ένα εργαλείο, ένα μέσο που χρησιμοποιούμε για να ζούμε την φυσική πραγματικότητα;
“Είμαστε ενεργειακά όντα που κατοικούμε σε σώματα, ώστε να βιώνουμε αυτήν την φυσική διάσταση. Η σχέση μεταξύ της ενεργειακής μας ύπαρξης και του φυσικού μας σώματος είναι σαν ένα άτομο που οδηγεί αυτοκίνητο, με την διαφορά φαντάσου, ότι το άνθρωπος που οδηγεί το αυτοκίνητο πιστεύει ότι αυτό είναι μια ζωντανή ύπαρξη. Μπορεί να σας φανεί αστείο όταν σκέφτεστε ότι μπορεί κάποιος να πιστεύει ότι το αυτοκίνητο είναι ζωντανό, αλλά έτσι ακριβώς και οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουν για τους εαυτούς τους. Δεν ξεχωρίζουμε τα φυσικά κορμιά μας, από της ενεργειακές δομές που ελέγχουν το σώμα. Όταν οι άνθρωποι οδηγούν αυτοκίνητο, δεν γίνονται αυτοκίνητα - όντα. Είμαστε οι ενεργειακές υπάρξεις μέσα στα σώματά μας" -Eric Pepin, “Handbook of the Navigator” (111-112)
Όποιος έχει βιώσει ένα ΟΒΕ, NDE ή έχει πάρει DMT θα σας πει με θέρμη ότι δεν είμαστε φυσικά σώματα. Οι ιθαγενείς και οι σαμανικοί πολιτισμοί, έχουν εξασκηθεί στην ονειροθεραπεία, χορούς, τραγούδια τρανς, νηστείες και ψυχεδελικά ήθη και έθιμα, και όλα αυτά τους φέρνουν στο όριο με τα μη-φυσικά στοιχεία της συνείδησης. Ακόμη και οι πιο ένθερμοι υλιστές υποχρεώνονται υπό την θέλησή τους, να αφήνουν τα σώματά τους κάθε βράδυ που πέφτουν για ύπνο, ενώ το υποσυνείδητό τους ταξιδεύει σε όνειρα και διαστάσεις πέραν του φυσικού κόσμου. Τα σημάδια είναι γύρω μας αλλά το θέμα είναι εύκολο να χαθεί: ο φυσικός κόσμος είναι ένα επαναλαμβανόμενο όνειρο από το οποίο ξυπνάμε και τα σώματά μας πεθαίνουν.
“ Άρα η πρώτη αποκάλυψη στον δρόμο προς την ελευθερία: το σώμα σου δεν είναι "εσύ" - είναι ένα φανταστικό βιολογικό κομπιουτερ που "εσύ" χρησιμοποιείς για να βιώνεις την πραγματικότητα. Είναι ένα μέσο, όχι ένα "εσύ" ή ένα "εγώ". Η διαστημική στολή είναι ένα μέσο με το οποίο ένας αστροναύτης, βιώνει άλλους κόσμους. Ετσι είναι και το "σώμα" σου. Δεν είμαστε τα σώματά μας. Είμαστε ατελείωτα υποσυνείδητα, τα οποία είναι, αδιάλειπτα ενεργειακά πεδία, μέσα στα οποία όλοι οι κόσμοι, αλλά και κανένας κόσμος δεν υπάρχουν. Η μόνη διαφορά μεταξύ όλων είναι το επίπεδη της γνώσης του Όλα Όσα Είμαστε. Όσο πιο βαθυά αυτή η επίγνωση, τόσο περισσότερο θα γνωρίσεις αυτό το επίπεδο της "γνώσης" και της αντίληψης, τόσο περισσότερο θα πιστεύεις ότι είσαι μοναδικός και μακρυά από οτιδήποτε άλλο, τόσο περισσότερο θα αποσυνδέεσαι από το άπειρο το οποίο είσαι. –David Icke, “The David Icke Guide to the Global Conspiracy” David Icke Books (2)
Ακόμη δεν πείστηκες ότι δεν είσαι το σώμα σου; Το ξέρεις ότι κάθε 5 εως 7 χρόνια, κάθε κύταρρο του σώματός σου πεθαίνει και αντικαθίσταται; Το σύνολο του σώματός σου, κάθε αγγείο στον εγκέφαλό σου, κάθε κύταρρο στο μάτι του, οτιδήποτε συνθέτει το φυσικό σου σώμα έχει πεθάνει κι έχει αντικαταστασθεί πολλές φορές. Εν τω μεταξύ, η μοναδική σου ύπαρξη, η αίσθηση του εγώ σου, το υποσυνείδητό σου, έχουν παραμείνει ίδια όπως όταν ήσουν παιδί.
“Αυτή η αίσθηση ότι είσαι μοναδικός και ότι κάθε προσωρινός επισκέπτης αυτού του σύμπαντος είναι σε μεγάλη αντίφαση σε ότι είναι γνωστό σχετικά με τον άνθρωπο (και όλους τους υπόλοιπους ζώντες οργανισμούς) και τις επιστήμες. Δεν "ερχόμαστε" σε αυτόν τον κόσμο, ερχόμαστε έξω από αυτόν, όπως τα φύλλα ενός δέντρου. Όπως τα κύματα στον ωκεανό έτσι και οι άνθρωποι του σύμπαντος. Κάθε προσωπικότητα είναι μια έκφραση αυτής της φυσικής πραγματικότητας, μια μοναδική πράξη του συνόλου του σύμπαντος. Αυτό το γεγονός σπάνια, αν όχι ποτέ,βιώνεται από τις περισσότερες προσωπικότητες. Ακόμη και αυτοί που γνωρίζουν ότι είναι αλήθεια, στην θεωρία δεν το αισθάνονται ή το νιώθουν, αλλά συνεχίζουν να είναι σε επιφύλαξη όσον αφορά τους εαυτούς τους σαν απομονωμένα "εγώ" μέσα σε σάκους δέρματος. Η πληροφορία του ότι είσαι ένα "μικρό εγώ" που έρχεται σε αυτόν τον κόσμο, και ζει προσωρινά σε έναν σάκο δέρματος είναι απάτη και ψέμα. Το γεγονός είναι ότι επειδή κανείς δεν σκέφτεται ή αντιμετωπίζει αυτό το σύμπαν σαν κάτι ξεχωριστό από το σύνολο του "εγώ" σου ή του "εαυτού" σου, είναι το παν. -Alan Watts, “The Book on the Taboo Against Knowing Who You Are” (53)
alitoteam
