Ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό φυσικό θέαμα συμβαίνει κάθε φορά που πνέουν δυνατοί άνεμοι, ανατολικοί και βορειοανατολικοί, "δέρνοντας" μανιασμένα τις ανατολικές ακτές του νησιού της Λέσβου.
Στην περιοχή ανάμεσα στην παραλία του χωριού Θερμή και του χωριού Μιστεγνά, δεξιά του δρόμου ( με κατεύθυνση βόρεια, προς Μιστεγνά) υπάρχει σταδιακή κατακρύμνηση του βραχώδους εδάφους προς τη μεριά της θάλασσας. Η υψομετρική διαφορά του δρόμου από τη θάλασσα είναι περίπου τριάντα μέτρα.
Σε διάφορα σημεία των βράχων υπάρχουν βαθιές τρύπες με άνοιγμα από 40 εκατοστά έως ένα μέτρο, που στο βάθος τους επικοινωνούν με τη θάλασσα. Κάθε φορά που ο άνεμος είναι δυνατός (φθάνει στην περιοχή ακόμα και τα 12 μποφώρ), ορμητικά σιφώνια θαλασσινού νερού, προερχόμενα από το μανιασμένο ξέσπασμα της θάλασσας στις υπόγειες σπηλιές των βράχων, εκτινάσσονται αρκετά μέτρα πάνω από το άνοιγμα των βράχων. Το θέαμα είναι εντυπωσιακό, αλλά υπάρχει και κάποιο ρίσκο γι'' αυτόν που θα θελήσει να πλησιάσει.
Στην περιοχή αυτή βρίσκεται και η γνωστή στους ντόπιους "σπηλιά της φώκιας", που η είσοδος σ'' αυτή προϋποθέτει να διασχίσεις μέσα στα βράχια κολυμπώντας ένα στενό τούνελ μήκους 10 μέτρων, πλάτους 40 εκατοστών και ύψους 45 εκατοστών από της επιφάνεια του νερού. Το βάθος του νερού μέσα στο τούνελ είναι 6 περίπου μέτρα. Η σπηλιά καλύπτει μια επιφάνεια γύρω στα 180 τετραγωνικά μέτρα, με ανώτερο ύψος τα 3,5 μέτρα. Η επικινδυνότητα του χώρου έχει να κάνει με τις αρπακτικές σμέρνες που φωλιάζουν στις τρύπες των βράχων, καθώς και με ένα είδος μεγάλης νυχτερίδας που ζει εδώ.
Στο τμήμα των βράχων που βρίσκονται πάνω από τη θάλασσα, υπάρχει πλήθος από πολύπλοκες σπηλιές και είναι δυνατό σε κάποιες από αυτές κα αντικρίσει κανείς ( μέχρι το σημείο που μπορεί να διασχίσει ) σκελετούς άγνωστων ζώων που χάθηκαν ή ζούσαν κάποτε σ'' αυτές.
Στην περιοχή ανάμεσα στην παραλία του χωριού Θερμή και του χωριού Μιστεγνά, δεξιά του δρόμου ( με κατεύθυνση βόρεια, προς Μιστεγνά) υπάρχει σταδιακή κατακρύμνηση του βραχώδους εδάφους προς τη μεριά της θάλασσας. Η υψομετρική διαφορά του δρόμου από τη θάλασσα είναι περίπου τριάντα μέτρα.
Σε διάφορα σημεία των βράχων υπάρχουν βαθιές τρύπες με άνοιγμα από 40 εκατοστά έως ένα μέτρο, που στο βάθος τους επικοινωνούν με τη θάλασσα. Κάθε φορά που ο άνεμος είναι δυνατός (φθάνει στην περιοχή ακόμα και τα 12 μποφώρ), ορμητικά σιφώνια θαλασσινού νερού, προερχόμενα από το μανιασμένο ξέσπασμα της θάλασσας στις υπόγειες σπηλιές των βράχων, εκτινάσσονται αρκετά μέτρα πάνω από το άνοιγμα των βράχων. Το θέαμα είναι εντυπωσιακό, αλλά υπάρχει και κάποιο ρίσκο γι'' αυτόν που θα θελήσει να πλησιάσει.
Στην περιοχή αυτή βρίσκεται και η γνωστή στους ντόπιους "σπηλιά της φώκιας", που η είσοδος σ'' αυτή προϋποθέτει να διασχίσεις μέσα στα βράχια κολυμπώντας ένα στενό τούνελ μήκους 10 μέτρων, πλάτους 40 εκατοστών και ύψους 45 εκατοστών από της επιφάνεια του νερού. Το βάθος του νερού μέσα στο τούνελ είναι 6 περίπου μέτρα. Η σπηλιά καλύπτει μια επιφάνεια γύρω στα 180 τετραγωνικά μέτρα, με ανώτερο ύψος τα 3,5 μέτρα. Η επικινδυνότητα του χώρου έχει να κάνει με τις αρπακτικές σμέρνες που φωλιάζουν στις τρύπες των βράχων, καθώς και με ένα είδος μεγάλης νυχτερίδας που ζει εδώ.
Στο τμήμα των βράχων που βρίσκονται πάνω από τη θάλασσα, υπάρχει πλήθος από πολύπλοκες σπηλιές και είναι δυνατό σε κάποιες από αυτές κα αντικρίσει κανείς ( μέχρι το σημείο που μπορεί να διασχίσει ) σκελετούς άγνωστων ζώων που χάθηκαν ή ζούσαν κάποτε σ'' αυτές.