Ο μύθος του Νεκρονομικού

Ο μύθος του νεκρονομικού. 2005-02-28 21:50:06. στη δεκαετία του ''20 ένας άσημος σχετικά αμερικανός συγγραφέας άρχισε να γράφει μια σειρά διηγημάτων φρίκης, που χρησιμοποίησαν ως υπόστρωμα τον μύθο Κθούλου. στην καρδιά αυτής της μυθολογίας βρισκόταν το βιβλίο των σκοτεινών επικλήσεων, γνωστό ως νεκρονομικόν. οι σύντομες ιστορίες του λάβκραφτ αφήνουν πίσω τους μια «αίσθηση» πραγματικότητας και είναι αλήθεια ότι φαίνονται να κινούνται στη διάρκεια της νύχτας, λες και ο συγγραφέας εξιστορεί πραγματικές ιστορίες δαιμόνων σε πόλεις ξεχαμένες από παλιά, γεμάτες φρικιαστικές συγκρούσεις με ξεχασμένα πλάσματα, που περιπλανούνται τις άκρες του γνωστού κόσμου. αυτό οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στο ύφος του λάβκραφτ, το οποίο δημιουργεί στον αναγνώστη την αίσθηση πως ο κόσμος δεν είναι ό, τι φαίνεται.

Πριν από το μύθο Κθούλου τα έργα του Λάβκραφτ ήταν αρκετά τυποποιημένα, με όλα τα είδη τεράτων που παρατηρούνται λίγο-πολύ σε όλους τους συγγραφείς φρίκης. Ωστόσο, με τη δημοσίευση του «Dagon» το περιεχόμενό του άλλαξε ξαφνικά. Ανακάλυψε άραγε ο Λάβκραφτ κάποια άγνωστη ιεραρχία του κακού; Αν οι μύθοι αντιπροσωπεύουν κάποια γνήσια αρχαία μυθολογία, τότε σίγουρα το Νεκρονομικόν, ως κείμενο στο οποίο εξιστορούνται αυτοί οι δαίμονες, πρέπει επίσης να υπάρχει.

Έτσι συμπλέκεται ο Δρ Τζον Ντι (John Dee) στη «ιστορία» του μύθου Κθούλου και την ιστορία του Νεκρονομικού. Τα πλάσματα που περιγράφονται στο μύθο μπορούν, σε πολλές περιπτώσεις, να προσδιορίζονται ως παραλλαγές σε μερικά από τα γνήσια μυθολογικά κτήνη που βρίσκονται στη βαβυλώνια και τη σουμεριακή μυθολογία. Ο Λάβκραφτ προχωρά ακόμη περισσότερο, ώστε να προσδιορίσει τον Ντι ως μεταφραστή του Νεκρονομικού στα Αγγλικά, (Η Φρίκη του Dunwich).

Αλλά υπάρχει τέτοια μετάφραση ή δεν υπάρχει; Πουθενά στα αρχεία της μεγάλης βιβλιοθήκης του Ντι δεν υπάρχει βιβλίο με τίτλο Νεκρονομικόν. Υπάρχει, ωστόσο το μυστήριο Liber Logaeth.

Το Liber Logaeth είναι ένα από τα βιβλία που χρησιμοποιούσε ο Ντι κατά τη διάρκεια των ενωχικών του πειραμάτων. Ο ίδιος το περιέγραψε ως βιβλίο, αλλά δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτα μια περισσότερο από μια σειρά επικλήσεων, σχεδιασμένες σε μαγικά τετράγωνα. Γνωρίζουμε ότι ο Ντι καθοδηγήθηκε «να δημιουργήσει» τις ενωχικές του επικλήσεις από αυτά τα μαγικά τετράγωνα. Είναι απίθανο να υποθέσουμε ότι αυτή η σειρά τετραγώνων χρησιμοποιήθηκε μόνο για τη δημιουργία των επικλήσεων; Θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από όλα αυτά κάποια άλλη μαγική εργασία;

Τούτη η άποψη κρύβεται πίσω από την έκδοση του Νεκρονομικού από τις εκδόσεις Spearman. Οι εκδότες ισχυρίζονται ότι πρόκειται για μια αυθεντική επανέκδοση του Νεκρονομικού από τα μαγικά τετράγωνα του Liber Logaeth. Το βιβλίο προχωρά ακόμη και τόσο πολύ, ώστε «να καταδείξει» πώς χρησιμοποιήθηκε ένα υπολογιστικό πρόγραμμα στην εξαγωγή των αποσπασμάτων του Νεκρονομικού από τα μαγικά τεράγωνα. Για να ενισχύσουν την υπόθεσή τους, οι εκδότες προσκάλεσαν τον διάσημο συγγραφέα και ερευνητή Colin Wilson για να γράψει μια εισαγωγή με την ιστορία του Νεκρονομικού. Σε αυτή την εισαγωγή παρατίθεται και μια βιογραφία του Λάβκραφτ, με αρκετές υποθέσεις για το πώς μπορεί να είχε αποκτήσει τη γνώση του μύθου Κθούλου και του Νεκρονομικού. Η συμπερίληψη της εισαγωγής του Wilson δίνει βάρος στην ιδέα ότι το έργο είναι γνήσιο, αλλά είναι η συμμετοχή του Robert Turner που του παρέχει έναν αέρα εγκυρότητας.

Ο Robert Turner είναι γνωστός ως αυθεντία στον Τζον Ντι και το Ενωχικό, ενώ είναι και συγγραφέας διάφορων άρθρων και βιβλίων για τον Ντι, (Heptarchia Mystica και Elizabethan Magic). Υπήρξε επίσης ιδρυτής του «Τάγματος της Κυβικής Λίθου», ενός μαγικού τάγματος αφιερωμένου στα ενωχικά έργα του Ντι. Ο Turner πρότεινε αρχικά ότι το μυστήριο βιβλίο του «Dzyan» θα μπορούσε να είναι το Νεκρονομικόν σε αποσπασματική μορφή, αλλά φαίνεται πως δεν έχει καμία σχέση με τα κείμενα του βιβλίου του Dzyan, διαφορετικά δε θα εξέφραζε τέτοια άποψη. Το βιβλίο του Dzyan θεωρείται ως το παλαιότερο βιβλίο στον κόσμο και είναι το βασικό κείμενο στην καρδιά του μυστικού δόγματος της Μπλαβάτσκι. Το ίδιο το βιβλίο δεν έχει αποκαλυφθεί ποτέ πραγματικά. Μόνον αποσπάσματά του αναφέρονται από την Μπλαβάτσκι. Η Ε. Π. Μπλαβάτσκι ήταν η ιδρύτρια της θεοσοφικής εταιρίας, η οποία -σύμφωνα με τον Turner- υπήρξε καταλύτης για την ίδρυση της Χρυσαυγής. Τούτο ιστορικά και φιλοσοφικά δε στέκει και ο ίδιος ο Turner στη συνέχεια εγκατέλειψε την ιδέα, για να στρέψει την προσοχή του στο Liber Logaeth.

Υπάρχει η ιστορική άποψη ότι ο Ντι, εκτός από ερευνητής του απόκρυφου, ήταν επίσης κατάσκοπος της βασίλισσας Ελισάβετ Α΄και συνεπώς εξοικειωμένος με τη χρήση της κρυπτογραφίας που απαιτείται για την απόκρυψη πληροφοριών. Με αυτή τη σκέψη κατά νου ο Turner επανεξέτασε το Liber Logaeth, στο οποίο περιέχονται περισσότερα από 240.000 μαγικά γράμματα. Όμως, οι επικλήσεις στο σύνολό τους περιλαμβάνουν μόνο 644 γράμματα, γεγονός που αποκλείει την πιθανότητα να περιέχει το Liber Logaeth περισσότερες κρυμμένες πληροφορίες από τον ακριβή αριθμό των επικλήσεων.

Το αναδημιουργημένο υπολογιστικά Νεκρονομικόν δείχνει εκ πρώτης όψεως να είναι ένα κλασικό γριμόριο, βγαλμένο από έργα όπως «Το Ξίφος του Σολομώντα» ή το «Goetia». Αλλά δεδομένου ότι υπάρχει κάποια πολυπλοκότητα στο κείμενο και τίποτ’ άλλο εκτός από νέα ονόματα, δεν υπάρχει στην πραγματικόττα κάποιο στοιχείο που να το κάνει να διακρίνεται από μια μυριάδα άλλων τέτοιων μαγικών έργων, πραγματικών ή πλαστών. Αυτό που παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον στην εισαγωγή του Turner -στην επανέκδοση του έργου από τις εκδόσεις Skoob- είναι προσπάθειά του να επισημάνει κάποια ιστορική σύνδεση μεταξύ του Ντι και του Νεκρονομικού. Το ίδιο το βιβλίο περιλαμβάνει μια πειστική αναπαραγωγή του εξώφυλλου ενός Νεκρονομικού που χρονολογείται από την εποχή του Ντι. Επιπλέον, ο Turner επισημαίνει ότι το Dunwich που αναφέρεται στο βιβλίο του Λάβκραφτ, «Ο Τρόμος του Dunwich» θυμίζει την αγγλική πόλη Dunwiche, η οποία βυθίστηκε στη θάλασσα στις ακτές του ανατολικού Σάφολκ. Ο Ντι γνώριζε καλά το Dunwiche και γοητεύθηκε ιδιαίτερα από την ιστορία ενός τεράστιου σωρού λίθων σε ανθρώπινο σχήμα που βρέθηκε κατά τη διάρκεια της εποχής του. Αλλά ο Turner προχωρά τη σχέση Λάβκραφτ-Ντι ακόμα περισσότερο προβάλλοντας την άποψη ότι ο πατέρας του Λάβκραφτ είχε πιθανώς στην κατοχή του αντίγραφο της μετάφρασης του Νεκρονομικού του Ντι. Αλλά, όπως συμβαίνει και με τόσα άλλα σημεία τούτης της ιστορίας, δεν επαληθεύεται το ενδιαφέρον του πατέρα του Λάβκραφτ για οτιδήποτε απόκρυφο.

Η προφανής ερώτηση είναι γιατί ο Λάβκραφτ προσδιόρισε τον Ντι ως μεταφραστή του Νεκρονομικού; Επίσης, υπάρχουν οποιαδήποτε στοιχεία για την ύπαρξη του Νεκρονομικού πριν από τον Λάβκραφτ;

Ο Λάβκραφτ πιθανώς γνώρισε τον Ντι από το υποτιθέμενο φίλο και συνεργάτη του, συγγραφέα Arthur Machen, ο οποίος συνδεόταν με το ερμητικό τάγμα της Χρυσαυγής. Όποιος έχει εξετάσει τις πλήρες θεωρητικό έργο της Χρυσαυγής, θα έχει παρατηρήσει ακριβώς πόσο ξεχωριστό είναι το Ενωχικό τμήμα της γνώσης σε σχέση με το υπόλοιπο υλικό. Το γεγονός ότι το Ενωχικό περιλαμβάνει μια άγνωστη γλώσσα, όπως και μια σειρά άγνωστων μαγικών επικλήσεων σ’ αυτή τη γλώσσα, πιθανότατα έβαλε φωτιά στη φαντασία του Λάβκραφτ. Βέβαια, η υπόθεση του ίδιου του Λάβκραφτ ότι ο Ντι μετέφρασε το Νεκρονομικόν δε στέκει. Ο ίδιος ο Λάβκραφτ αργότερα θα παραδεχτεί ότι αρκετές ιστορίες με επίκεντρο τον Μύθο Κθούλου γράφτηκαν, πολύ πριν συνυπολογιστεί ο Ντι στη συγκεκριμένη μυθοπλασία. Αλλά είναι βεβαίως μια έξυπνη λογοτεχνική επινόηση, μέσω της οποίας εισάγονται στοιχεία αληθοφανή σε εντελώς φανταστικές ιστορίες. Αυτό, φυσικά, αν υποθέσουμε ότι ο Λάβκραφτ γνώριζε τι σημαίνει Ενωχικό. Το γεγονός ότι γνώριζε ανθρώπους που συμμετείχαν στο αμερικανικό τμήμα της Χρυσαυγής -αν γνώριζε- δε σημαίνει βέβαια ότι ήταν εξοικειωμένος και τις μεθόδους της. Για παράδειγμα, ο ισχυρισμός ότι ο Λάβκραφτ και ο Machen ήταν φίλοι γίνεται αμφισβητήσιμος, όταν ο Machen δε συγκαταλέγεται από καμία επίσημη έρευνα ανάμεσα στους πολλούς με τους οποίους αλληλογραφούσε ο Λάβκραφτ.

Ένα από τα πραγματικά προβλήματα του βιβλίου είναι ότι περιέχει τόσα πολλά γεγονότα ανακατεμμένα με φανταστικά στοιχεία, ώστε είναι πολύ δύσκολο να αξιολογηθεί η εγκυρότητά του. Ορισμένα από τα στοιχεία που εμφανίζονται είναι ιστορικά γεγονότα, όπως το έργο του Ντι, ενώ κάποια άλλα είναι ψευδή, όπως το ίδιο το Νεκρονομικόν. Υπάρχουν βεβαίως αναφορές σε εκδόσεις του Νεκρονομικού που προηγούνται εκείνης του Λάβκραφτ. Αλλά, αν προσπαθήσετε να τις ακολουθήσετε, θα ανακαλύψετε μόνοι σας πως απλά δεν οδηγούν πουθενά! Για παράδειγμα, ο Wilson αναφέρει ένα κείμενο που τιτλοφορείται Kitab Al Uhu, ως πιθανή πηγή του Νεκρονομικού. Αλλά μόλις προσπαθεί κανείς να βρει κάποιες πληροφορίες για αυτό το κείμενο, το οποίο βεβαίως δε συσχετίζεται με το Νεκρονομικόν, το Kitab Al Uhud εξαφανίζεται. Πράγματι, η σύνδεση του ονόματος του Ντι με το Νεκρονομικόν κατασκευάστηκε από τον ίδιο τον Λάβκραφτ και μάλιστα μεταχρονολογημένα. Ωστόσο, το Νεκρονομικόν είναι πλαστό και στα πιο πρόσφατα άρθρα του ο Wilson το αναγνωρίζει πλήρως! Όμως οι φήμες επιμένουν και το όνομα του Ντι παραμένει συνδεδεμένο με ένα φανταστικό έργο. Αλλά αν το Νεκρονομικόν είναι απλή απομίμηση, υπάρχουν τέτοια ισχυρά βιβλία μαγικού χαρακτήρα; Η απάντηση είναι αρκετά απλή. Ναι υπάρχουν. Όλη η εσωτερική παράδοση Δύσης και Ανατολής βρίθει από τέτοια μαγικά έργα κι ένα από αυτά, η Αιγυπτιακή Βίβλος των Νεκρών, δικαιούται ίσως περισσότερο από όλα το χαρακτηρισμό Νεκρονομικόν.

Εδώ ακριβώς χρειάζεται να παρουσιάσουμε και την άποψη του John Opsopaus –τουλάχιστον έτσι είναι γνωστός στο διαδίκτυο- ο οποίος στρέφεται στην αρχαϊκή ελληνική και ρωμαϊκή παράδοση σε αναζήτηση του πραγματικού Νεκρονομικού, ή τουλάχιστον κειμένων που δικαιούνται αυτόν τον τίτλο. Ο Opsopaus θεωρεί το Νεκρονομικόν του Λάβκραφτ κατασκευασμένο, αλλά πιστεύει ότι οι Αρχαίοι στους οποίους αναφέρεται ο Λάβκραφτ είναι επιβιώσεις, η αντανακλάσεις αρχετύπων τα οποία κρύβονται στις πτυχές της συλλογικής μνήμης. Στρέφεται, λοιπόν, στην ελληνορωμαϊκή παράδοση και σε πραγματικές πηγές, προκειμένου να διερευνήσει το χαρακτήρα τους.

Για τον Opsopaus οι Αρχαίοι Μεγάλοι ήταν μια θεία φυλή αλχημιστών και μάγων, οι οποίοι κατοικούσαν σε σπήλαια. Τους αναγνωρίζουμε ως Κάβειρους, Κορύβαντες, Κουρήτες, Ιδαίους Δάκτυλους ή Τελχίνες. Σύμφωνα με τον Στράβωνα [10.3.19-21] είπε ότι ήταν δαίμονες-θεοί, όντα ανυπολόγιστης ηλικίας που έζησαν ενώπιον των θεών που γνωρίζουμε, αλλά είναι πλέον νεκροί. Ακόμα κι έτσι, όμως, η δύναμή τους δεν έχει εξαφανιστεί.

Ορισμένοι από τους Αρχαίους ήταν γίγαντες, άλλοι ήταν νάνοι. Οι νάνοι ονομάζονταν οrculi επειδή κατοικούσαν στον οrcus, τη γη του θανάτου. (Μερικοί λένε ότι το Orcades [ Orkneys ] παίρνει το όνομά του από το στόμα της κόλασης που κρύβεται μέσα. Οι orchi-γίγαντες και orculi-νάνοι επιβιώνουν ακόμη και σήμερα στη μνήμη της λαϊκής παράδοσης της Β. Ιταλίας.

Σύμφωνα με τον Πλούταρχο [Cess. Or. ] ήταν οι αρχαίοι θεοί που μιλούσαν μέσω των χρησμών. Μετά το θάνατό τους οι χρησμοί σταμάτησαν. Οι Γκαίτε τους κατονομάζει στο Β΄ μέρος του Φάουστ, ενώ ο Σέλινγκ τους αφιέρωσε μια μονογραφία. Στη μακρινή αρχαιότητα ακόμη και η προφορά του ονόματος τους συνιστούσε ιεροσυλία. Πρόκειται για τους Αξίερο, Αξιόκερσο, τον αγγελιαφόρο Κασμίλο ή Καδμίλο και την Αξιόκερσα. Ο Nigidius Figulus, που γνώριζε τα μυστικά της ετρουσκικής μαγείας, θεωρούσε ότι ήταν πράξη ιεροσυλίας η αποκάλυψη της ιστορίας τους. Ο μύθος, ωστόσο, αναφέρει ότι ήρθαν στη γη με ένα φλεγόμενο άστρο, που σκόρπισε τα βράχια όταν προσέκρουσε στο νησί της Σαμοθράκης. Είναι οι κύριοι της τρομακτικής καταιγίδας και ο χορός τους είναι ένα πανδαιμόνιο από λόγχες. Οι μυημένοι στα μυστήριά τους παίρνουν ως λειτουργικά σύμβολα της μύησής τους την πορφυρή ζώνη και ένα μαγνητικό σιδερένιο δακτυλίδι. Μέσω αυτών των συμβόλων επικοινωνούν με τους Μεγάλους Θεούς. Βάσει των περιγραφών του Αρτεμίδωρου μάλιστα τα ίδια μυστήρια τελούνταν σε ένα νησί κοντά στη Βρετανία.

Φαίνεται πως οι Ρωμαίοι βρίσκονταν υπό την προστασία των Μεγάλων Θεών. Ο πρόγονός τους ο Αινείας κατέφθασε στη Ρώμη από την Τροία και οι Τρώες με τη σειρά τους είναι απόγονοι του Δαρδανού, που ήλθε από τη Σαμοθράκη. Ο Δαρδανός έφερε μαζί του στην Τροία τις ιερές εικόνες των Αρχαίων Θεών, για να τις μεταφέρει αργότερα στην Τροία ο ίδιος ο Αινείας. Αυτοί οι Αρχαίοι είναι οι Penates, που προστάτευσαν το ρωμαϊκό κράτος για περισσότερα από χίλια χρόνια.

Οι Ιδαίοι Δάκτυλοι με τη σειρά τους ήταν αλχημιστές και μάγοι (γόητες) ιδιαίτερα εκπαιδευμένοι στα φάρμακα και τη μουσική μαγεία. Κατοικούν στην Κρήτη και εξυπηρετούν Αδρήστεια των βουνών. Συνδέονται με τους Κουρήτες που χόρεψαν για να προστατεύσουν τον Δία και κατοικούν στο απύθμενο σπήλαιο όπου γεννήθηκε ο Δίας. Οι Τελχίνες με τη σειρά τους είναι απόγονοι του Τάρταρου και της Νέμεσης και υπήρξαν μεγάλοι μάγοι, ειδικά εκπαιδευμένοι στο κακό μάτι, στη μαγική τέχνη και την αλχημεία. Η Ρέα τους έδωσε να αναθρέψουν τον Ποσειδώνα κι εκείνοι κατασκεύασαν την κραταιά του τρίαινα, καθώς και το δρεπάνι με το οποίο ακρωτηριάστηκε ο Κρόνος.

Αρχαίοι ήταν και οι δαίμονες των Ετρούσκων, όπως ο Τουκχούλκα και ο Κχαρούν (Χάρων στα ελληνικά) και οι Κιμέριοι, οι Ασσύριοι Γκιμίρι από τη γή που ποτέ δε βλέπει ο ήλιος κιαι η επίκληση του ονόματός τους είναι απαγορευμένη. Όλοι οι Αρχαίοι διατηρούν μια σχέση ιδιόμορφη με τους θεούς του επάνω κόσμου είτε ανατρέφοντάς τους, είτε πολεμώντας ενάντια στην εξουσία τους και ο τόπος τους είναι τα δάση που περιβάλλονται από τον Κοκυτό και οδηγούν στο θρόνο της βασίλισσας των νεκρών (Βιργίλιου Αινειάς, VI). Οι Αρχαίοι είναι νεκροί πλέον και κανείς δεν πρέπει να τους φέρει πίσω στη ζωή. Το παράδειγμα της Εριχθούς είναι βλασφημία που τιμωρείται από την οργή του Δία (Lucan, Pharsalia, Βιβλ. VI [413-830]).

Συνεπώς το Νεκρονομικόν αυτό που προέρχεται από την ελληνική ή ρωμαϊκή παράδοση, μας παρέχει πληροφορίες σχετικά με τους νόμους των νεκρών. ’λλωστε η ελληνική λέξη νεκρός δεν αναφέρεται άμεσα σε φάσματα, σκιές, ψυχές, δαίμονες ή το θάνατο γενικότερα. Το Νεκρονομικόν, λοιπόν, ασχολείται ή θα έπρεπε να ασχολείται κυρίως με τους νόμους της επικράτειας των Νεκρών. Τούτοι οι νεκροί αρχαίοι θεοί-δαίμονες μόνο θα μπορούσαν να είναι οι Αρχαίοι του Λάβκραφτ, μια φυλή προγενέστερη της ανθρώπινης, περιβεβλημένη την αχλύ του μύθου.


alitoteam

Delete this element to display blogger navbar

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 
Powered by alito v2 2013