Μέντιουμ και Πνευματιστές

Ένα από τα πιο συνηθισμένα ερω­τήματα που τίθενται από το κοινό όταν έρχεται ενώπιον ανθρώπων που ισχυρίζονται πως διαθέτουν μαντι­κές ιδιότητες είναι το εξής: πώς κάποιο άτομο τις αποκτά και με ποιον τρόπο τις αναγνωρίζει;

Ένα από τα πιο γνωστά μέντιουμ, η Ντόρις Κόλινς, απαντώντας σε αυτό, γράφει: «Υπάρχει μια κατηγορία μέντιουμ που ούτε βλέπουν εικόνες ούτε ακούνε φωνές, μπορούν ωστόσο να λειτουργήσουν σε πολύ υψηλό επίπεδο, αποδεικνύοντας ότι ο εγκέφαλος δέχεται από κόπου πρότυπα σκέψης τα οποία μόνο ένα "ευαίσθητο" άτομο μπορεί να ερμηνεύσει και μάλιστα με πολύ προσωπικό τρόπο. Πρόκειται για αυτούς που είναι ικανοί να απομονώνουν την πληροφόρηση από τον κόσμο που τους περιβάλλει και να ταξιδεύουν με τη σκέψη τους σε άλλα επίπεδα, όπου μπορούν να δουν τι συμβαίνει».

Η Ντόρις Κόλινς πιστεύει ότι τα «ευ­αίσθητα» άτομα λειτουργούν με έναν κοινό παρονομαστή. Αυτοί που ούτε «ακούνε» ούτε «βλέπουν» δεν διαφέρουν από αυτούς που και βλέπουν εικόνες και ακούνε φωνές. Απλώς οι πρώτοι δεν αναγνωρίζουν τις δυνατότητες του εγκεφάλου τους. Ένα αρχάριο μέντιουμ μπορεί να λάβει συγκεχυμένα μηνύματα, αυτό όμως είναι κάτι που μπορεί να συμβεί και σε πεπειραμένο μέντιουμ αν ασχοληθεί βιαστικά με το θέμα του.

 

Πώς αναπτύσσεται η ικανότητα των μέντιουμ;

Εδώ η Ντόρις Κόλινς απαντά:

«Το να έχει ένα μέντιουμ μεγάλη ή μέτρια ικανότητα πρόβλεψης δεν έχει τόση σημασία όση το πώς και για ποιον σκοπό χρησιμοποιεί αυτή την ικανότητα. Οι περισσότεροι άνθρω­ποι, για να μην πούμε όλοι, έχουν διαίσθηση ανεπτυγμένη σε έναν άλφα ή βήτα βαθμό. Σε κάποιους από εμάς βρίσκεται σε ενεργό κατάσταση και σε άλλους σε υπολανθάνουσα. Το χάρισμα αυτό είναι σαν ένα σπάνιο φυτό που χρειάζεται νερό για να μεγαλώσει.

Αν το φροντίσεις σωστά, θα αναπτυχθεί. Αν το αγνοήσεις, θα πεθάνει.

Τα μέντιουμ ενθαρρύνουν τα νεαρά άτομα που έχουν αυτό το χάρισμα να το αναπτύ­ξουν. Επιμένουν όμως και θεωρούν πολύ σημαντικό να τα παροτρύνουν ώστε να προβληματιστούν και για ποιον σκοπό θέ­λουν να αναπτύξουν αυτό το χάρισμα και πού θα το χρησιμοποιήσουν.

Γιατί ποιος ο λόγος να αναπτυχθεί ένα τόσο σπάνιο χάρισμα, που ουσιαστικά αποτελεί δύναμη, αν δεν χρησιμοποιηθεί για καλό σκο­πό; Μπορεί η γνώση να είναι από μόνη της σημαντική, αν χρησιμοποιηθεί για το καλό της ανθρωπότητας όμως μπορεί να είναι κάτι καταπληκτικό. Μπορεί ωστόσο εύκολα, αν χρησιμοποιηθεί λάθος, να γίνει κάτι τερατώ­δες και να προκαλέσει  καταστροφή Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τα μέντιουμ. Θα πρέπει να έχουν συναίσθηση αυτού που κάνουν και να χρησιμοποιούν το χάρισμά τους με μέτρο και διακριτικότητα

Γιόγκι και βουδιστές με υπερφυσικές δυνάμεις

«Οι πνευματικοί σύλλογοι και μάλιστα της Εκκλησίας είναι κατάλληλοι χώροι για την ανάπτυξη υπερφυσικών ικανοτήτων. Επικρατεί μια λάθος αντίληψη στον κόσμο: ότι υπερφυσικές δυνάμεις και πνευματισμός έχουν άμεση σχέση με τη νύχτα και το σκοτάδι» συνεχίζει το διάσημο μέντιουμ Ντόρις Κόλινς, η οποία όμως δεν θεωρεί την Εκκλησία τον μοναδικό χώρο για την ανάπτυξη αυτού του χαρίσματος.

Οι βουδιστές, για παράδειγμα, αναπτύσ­σουν τις υπερφυσικές τους ικανότητες μέσω του διαλογισμού, ενώ οι γιόγκι με τον αφαιρετικό διαλογισμό και την πνευματική αυτοσυγκέντρωση έχουν αναπτύξει υπερ­φυσικές ικανότητες σε απίστευτα μεγάλο βαθμό. Οι Εβραίοι, είτε θέλουν είτε όχι να αναγνωρίσουν το γεγονός, έχουν αποδείξει τις πολύ μεγάλες υπερφυσικές τους ικανότη­τες. Αν μάλιστα διαβάσει κανείς την Παλαιό Διαθήκη, θα βρει αναφορές σε άτομα που χρησιμοποιούσαν οι Εβραίοι σε θέσεις - κλειδιά για να προβλέπουν το μέλλον.

 

Παράξενες γνώσεις

Υπάρχουν πολλά κανάλια επικοινωνίας που μπορεί να ακολουθήσει ένα μέντιουμ, που ωστόσο δεν είναι αντιληπτά σε έναν κοινό άνθρωπο, παρά μόνο όταν του τα εξηγήσουν. Είναι σαν να προσπαθεί ένας Έλληνας να καταλάβει μια ρωσική ταινία χωρίς να γνωρίζει αυτή τη γλώσσα. Θα την καταλάβει μόνο αν μάθει ρωσικά ή αν υπάρχει κάποιος δίπλα του εκείνη τη στιγμή που θα του εξηγεί.

Κατά τον ίδιο τρόπο, η ποιότητα ερμη­νείας του κάθε μέντιουμ ποικίλλει, γιατί το καθένα λειτουργεί με διαφορετικούς τρόπους, ασχέτως αν οι τρόποι αυτοί έχουν, όπως ήδη είπαμε, έναν κοινό παρονομαστή.

Ένα μέντιουμ που έχει, για παράδειγμα, καλλιτεχνική φύση θα εκφραστεί αναλόγως. Όπως υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν ασπρόμαυρα όνειρα και άλλοι έγχρωμα, έτσι και ο μέντιουμ - «καλλιτέ­χνης» θα ερμηνεύσει τα πράγματα... με χρώμα. Και μάλιστα, κατά έναν περίεργο τρόπο, δεν βλέπει με τα μάτια του αυτά τα χρώματα, αλλά τα νιώθει ή τα «βλέπει» στο μυαλό του. Η γνώση έρχεται από την αίσθηση!

 

Μέντιουμ και ευσυνειδησία

Όσοι έχουν αναπτύξει τη διορατική τους ικανότητα, επισημαίνει το μέντιουμ Ντόρις Κόλινς, πρέπει πάντα να θυμούνται να τη χρησιμοποιούν με επαγγελματισμό και ευ­συνειδησία. Το μέντιουμ κρατά στα χέρια του όχι μόνο το μυαλό του ατόμου με το οποίο ασχολείται, αλλά πολλές φορές και την ίδια του τη ζωή. Το μέντιουμ μπορεί να ξεχάσει όσα θα κάνει και θα πει. Το άτομο όμως που θα το συμβουλευτεί δεν θα ξεχάσει ποτέ. Ο τρόπος με τον οποίο το μέντιουμ χρησιμοποιεί την ικανότητά του ενέχει πάρα πολύ μεγάλη ευθύνη. Οι γιατροί, για παράδειγμα, έχουν κανόνες πάνω στους οποίους βασίζονται και λειτουργούν με τους ασθενείς τους. Τα μέντιουμ έχουν λιγότερο συγκεκριμένους κανόνες, γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να λειτουργούν με τιμιότητα και ειλικρίνεια. Αν κάνουν κάποιο λάθος, ας το ομολο­γήσουν. Είναι προτιμότερο από το να το κρύψουν.

Όσοι έχουν αναπτύξει διορατική ικανότητα πρέπει πάντα να τη χρησιμοποιούν με επαγγελματισμό και ευσυνειδησία. Το μέντιουμ κρατά στα χέρια του όχι μόνο το μυαλό του ατόμου με το οποίο ασχολείται, αλλά πολλέ5 ψορέ5 και την ίδια του τη ζωή. Το μέντιουμ μπορεί να ξεχάσει όσα θα κάνει και θα πει. Το άτομο όμως που θα το συμβουλευτεί δεν θα ξεχάσει ποτέ...

 

Τι σημαίνει υπερφυσικό;

Πώς εξηγούν οι φιλόσοφοι, οι μυστικιστές, αλλά και η ίδια η επιστήμη τις ανθρώπινες υπερφυσικές ιδιότητες; Ας σταθούμε σε ένα πολύ σοβαρό ερώτημα: τι είναι υπερφυσικό; Και ας επιχειρήσουμε να απαντήσουμε με υπευθυνότητα, παίρνοντας ως παράδειγμα την παρακάτω μαρτυρία:

«Μια μέρα, μετά το μεσημεριανό φαγητό μου, μπήκα βιαστικά στο γραφείο που μοιρα­ζόμουν με τη δεσποινίδα Α και τη δεσποινίδα Β. Λοιπόν μια παράξενη γυναίκα στεκόταν εκεί και μιλούσε μαζί τους. Παρατήρησα μια δυνατή μυρωδιά υγραερίου και είπα: "Τι τρομερή μυρωδιά! Ανοίξτε το παράθυρο να βγει έξω. Ποιος αυτοκτόνησε εδώ;"...

Τρία πρόσωπα άσπρα σαν σεντόνια γύρισαν προς το μέρος μου και η δεσποινίς Α ταλα­ντεύτηκε και τρίκλισε. Η παράξενη γυναίκα με τράβηξε παράμερα και με κατσάδιασε. Όταν ξαναγύρισα στο δωμάτιο, τρομερά ντροπιασμένη, είδα ότι η δεσποινίς Α έκλαιγε. Η αστυνομία μόλις της είχε τηλεφωνήσει για να της πει ότι η αδελφή της είχε αφήσει την τελευταία της πνοή στο διαμέρισμά της, στην άλλη άκρη της πόλης. Πέθανε από γκάζι, αλλά δεν ήταν σαφές αν ήταν ατύχημα ή αυτοκτονία».

Για να εξετάσουμε τη συγκεκριμένη μαρτυ­ρία, θα πρέπει παράλληλα να «εξετάσου­με» και διάφορες παραμέτρους, όπως...

1. Συνέβη πραγματικά το φαινόμενο; Η γυ­ναίκα δηλαδή στο παραπάνω παράδειγμα είχε πραγματικά την εμπειρία που περιγράφεται ή μήπως απλώς τη φαντάστηκε; Περιγράφηκαν ακριβώς οι άμεσες περιστά­σεις και το περιβάλλον;

2. Μήπως η γυναίκα της περίπτωσής μας έχει μια ικανότητα να βγάζει συμπεράσματα από τη συμπεριφορά των άλλων; Μήπως έχει ασυνήθιστα οξεία ακοή, ώστε να ακούσει αποσπάσματα της συνομιλίας από τον διάδρομο; Μήπως ακόμα δεν ήταν παρά μια απλή σύμπτωση;

Αν ελεγχθούν και απορριφθούν τα παραπά­νω, τότε έχουμε ένα παράδειγμα εμπειρίας που δεν ταιριάζει στην εικόνα του πώς συνήθως λαμβάνουμε πληροφορίες από τον εξωτερικό κόσμο.

Ως εκ τούτου, τέτοιου είδους εμπειρίες ονο­μάζονται υπερφυσικές, καθώς δεν μπορούν να εξηγηθούν με τους νόμους της φύσης. Δεν σημαίνει αυτό υποχρεωτικά ότι τα φαινόμενα αυτά πάνε ενάντια στους νόμους της φύσης.

Μια πιο ακριβής εξήγηση είναι ότι οι γνώσεις μας για τους νόμους της φύσης είναι ακόμη ατελείς. Με πλήρεις γνώσεις θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε αυτά τα φαινόμενα, και σε αυτή την περίπτωση δεν θα ήταν πλέον υπερφυσικά.

Υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα διδασκαλι­ών με βάση την επικοινωνία μεταξύ ορατού και αόρατου κόσμου. Επικοινωνία όχι με την έννοια που της δίνουν οι πνευματιστικές συγκεντρώσεις, τα λεγάμενα «τραπεζάκια», που και με αυτά όμως θα ασχοληθούμε σε επόμενη φάση της έρευνάς μας, για να δούμε πώς και τι ακριβώς συμβαίνει.

 

Η εμπειρία του μεγάλου Π. Ντ. Ουσπένσκι

Έχουμε ήδη αναφερθεί σε άτομα που έζησαν μυστικι­στικές εμπειρίες σε ειδικές στιγμές της ζωής τους. Αν όμως για τους συνηθισμέ­νους ανθρώπους οι κατα­στάσεις αυτές είναι στιγμι­αίες και προσωρινές, για τους «μυημένους» αποτελούν τρόπο ζωής.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο στοχαστής και συγγραφέας Π. Ντ. Ουσπένσκι, ο οποίος υπήρξε οπαδός του Ρώσου φιλοσόφου και μυστικιστή Γκουρτζίεφ, που χρησιμοποί­ησε μεθόδους γιόγκα και μαγείας για να περιέλθει σε καταστάσεις «μυστικιστικής αντίληψης».

Στο βιβλίο του με τίτλο «Ένα μοντέλο του σύμπαντος» ο Ουσπένσκι παραδέχεται ότι με αυτούς τους τρόπους η επιθυμητή μετάβαση στην κατάσταση μυστικισμού επερχόταν πιο γρήγορα και πιο εύκολα απ' ό,τι περίμενε. Ο Ουσπένσκι στην πραγ­ματικότητα δεν έκανε τίποτε άλλο από το να ακολουθεί μεθόδους γνωστές από αρχαιοτάτων χρόνων, τις οποίες χρησιμοποιούσαν οι μάγοι των φυλών, οι μάντεις, οι μύστες και οι ιερείς.

Ας θυμηθούμε την Πυθία, που πριν από κάθε μαντεία μασούσε φύλλα δάφνης, τους δρυΐδες, που έπιναν ένα «μαγικό» ποτό για να «διαβάσουν» τα μυστικά σημάδια στο δάσος, τους μάγους των αφρικανικών φυλών και τις θρησκευτικές τελετουργίες τους, όπου με τον ρυθμό της μουσικής έφταναν σε καταστάσεις υπέρβασης και επικοινωνούσαν με τα πνεύματα των προγόνων τους - αν και σε όλα αυτά βέβαια προκύπτουν πολλά ερωτήματα.

Ο Ουσπένσκι ωστόσο στο βιβλίο του πε­ριγράφει με γλαφυρότητα τη μυστικιστική εμπειρία που έζησε. Πρόκειται για μια περι­γραφή που θεωρείται από τις πιο σημαντικές και πιο λεπτομερείς στο σύνολο της βιβλιο­γραφίας σχετικά με τον μυστικισμό.

 

Το καθετί είναι «ένα»

«Το άγνωστο» παρατηρεί ο στοχαστής Ουσπένσκι «δεν μοιάζει σε τίποτα με ό,τι θα μπορούσαμε να υποθέσουμε γι' αυτό. Η απόλυτα απρόσμενη φύση σε καθετί που απαντάται στο πλαίσιο αυτών των εμπειρι­ών, από το μεγαλύτερο ως το μικρότερο, καθιστά την περιγραφή τους δύσκολη».

Και συνεχίζει κάνοντας μια παρατήρηση κεντρικής σημασίας:

«Πρώτα απ' όλα, το καθετί είναι ενοποιη­μένο, τα πάντα συνδυάζονται μεταξύ τους, το καθετί εξηγείται από κάτι άλλο και εξηγεί με τη σειρά του ένα τρίτο πράγμα. Λεν υπάρχει τίποτα ξεχωριστό, δηλαδή τίποτα δεν μπορεί να κατονομαστεί ή να περιγρά­φει χωριστά. Για να περιγράφει κανείς τις πρώτες εντυπώσεις, τις πρώτες αισθήσεις, είναι απαραίτητο να τις περιγράφει όλες μεμιάς. Ο νέος κόσμος με τον οποίο έρχεται κανείς σε επαφή δεν έχει πλευρές, οπότε είναι αδύνατον να περιγράφει κανείς πρώτα τη μία πλευρά και μετά την άλλη. Το πάντα είναι ορατά από οποιοδήποτε σημείο...».

 

Οι χρησμοί της Πυθίας: Παραληρήματα ή θείες εμπνεύσεις;

Η Πυθία των Δελφών κάθε φορά που έπρε­πε να χρησμοδοτήσει υποβαλλόταν προπα­ρασκευαστικά σε νηστεία και καθαρμούς. Την ημέρα της χρησμοδοσίας λουζόταν στα νερά της Κασταλίας, κατέβαινε στο άδυτο του ναού, έπινε νερό από την πηγή, μασούσε φύλλα δάφνης και ανέβαινε σε τρίποδο για να πει τον χρησμό.

Το τι συνέβαινε από εκεί και πέρα έχει απα­σχολήσει κατά καιρούς πολλούς ερευνητές. Στους κύκλους των φιλολόγων επικρατεί η άποψη ότι η Πυθία υπό την επίδραση των αναθυμιάσεων έπεφτε σε κατάστα­ση μανιακής διέγερσης, λέγοντας λόγια εντελώς ασυνάρτητα και ακατάληπτα. Οι ιερείς που παρακολουθούσαν ωστόσο τα ερμήνευαν, συντάσσοντας τον ανάλογο χρησμό σε στίχους ή πεζό λόγο.

Στη θεωρία που θέλει την Πυθία άτομο υστερικό, με συχνές νευρικές διεγέρσεις, ενισχυόμενες με πρακτικές που προκαλούσαν με διάφορες μεθόδους οι ιερείς, αντι­τάσσονται οι μαρτυρίες που υποστηρίζουν ότι η Πυθία έλεγε η ίδια τους χρησμούς στα ερωτήματα που της υποβάλλονταν και η προφητική της έκσταση ήταν θεία έμπνευση.

Το θέμα έλκει τους ερευνητές, που εξακο­λουθούν να συλλέγουν στοιχεία από την εποχή που το μαντείο των Δελφών σίγησε οριστικά με τον τελευταίο χρησμό του προς τον αυτοκράτορα Ιουλιανό τον Παραβάτη: «Είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν; ου  μαντίδα δάφνην, ου παγόν λαλεούσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ». Δηλαδή: «Πείτε στον βασιλιά πως έπεσε κατάχαμα το περίτεχνο οίκημα, κι ούτε ο Φοίβος Απόλλων έχει πια κατοικία, ούτε δάφνη μαντική, ούτε πηγή ομιλούσα, και το ομιλούν νερό στέρεψε».

Χρησμός ωστόσο που σήμερα αμφι­σβητείται, καθώς θεωρείται χριστια­νικό εύρημα με σκοπό τη «μείωση» της αξίας του μαντείου των Δελφών. Καλώς ή κακώς, η προσφορά του μαντείου εξετάζεται με κριτήρια εγκεφαλικά, που ίσως στο μέλλον οδηγήσουν σε ασφαλέστερα συ­μπεράσματα.

Η άλλη τροχιά του χρόνου

Ο Ουσπένσκι, συνεχίζοντας τη διήγησή του, σημειώνει ότι η φυσιολογική αίσθηση της διάκρισης ανάμεσα στο αντικειμενικό και το υποκειμενικό εξαφανιζόταν σε αυτές τις στιγμές. Εδώ έχουμε έναν από τους πιο βασικούς ισχυρισμούς, που είναι κοινός σε όλες τις περιγραφές μυστικιστικής εμπειρίας: βλέπει κανείς τα πάντα να συσχετίζονται μεταξύ τους. Και η λέξη «βλέπει» όμως αξίζει να υπογραμμιστεί. Αυτός ο κόσμος των άπειρων σχέσεων, στον οποίο τα πάντα συνδέονται με κάτι άλλο, γίνεται ορατός μεμιάς, σαν να ήταν μέσα από το μάτι ενός πουλιού. Και η γλώσσα γίνεται στη στιγμή άχρηστη, γιατί δεν μπορεί να αποτυπώσει παρά ένα ένα τα πράγματα.

«Ο άνθρωπος χάνεται ανάμεσα στον απέρα­ντο αριθμό των τελείως νέων εντυπώσεων, για την έκφραση των οποίων δεν διαθέτει ούτε λέγεις ούτε φόρμες».

Το αντικειμενικό και το υποκειμενικό θα μπορούσαν να αλλάξουν θέση. Το ένα θα μπορούσε να πάρει τη θέση του άλλου. Είναι πολύ δύσκολο να εκφραστεί αυτό. Η συνηθισμένη δυσπιστία του υποκειμενικού εμφανιζόταν σε κάθε σκέψη, κάθε αίσθηση, κάθε εικόνα, «αντικειμενικοποιόταν» αμέσως σε πραγματικά ουσιαστικές μορφές, που δεν διέφεραν κατά κανέναν τρόπο από τις μορφές των αντικειμενικών φαινομένων, και ταυτόχρονα τα αντικειμενικά φαινόμενα εξαφανίζονταν με κάποιον τρόπο, έχαναν κάθε πραγματική υφή, έμοιαζαν τελείως υποκειμενικά, φανταστικά, επινοημένα, χωρίς πραγματική υπόσταση.

Αυτός ο περίεργος κόσμος έμοιαζε περισσό­τερο από οτιδήποτε άλλο με «έναν κόσμο εξαιρετικά πολύπλοκων μαθηματικών σχέσεων».

Κάτι περίεργο συνέβαινε επίσης με την αίσθηση του χρόνου, καθώς έμοιαζε να υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσα στον καθένα και στα λόγια του.

«Όταν είχε τελειώσει μια σύντομη πρόταση» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ουσπένσκι «την έννοια της οποίας δεν μπορούσα καθόλου να συλλάβω, ένιωθα ότι είχα ζήσει τόσο πολλά κατά τη διάρκεια εκείνης της ώρας, που δεν θα μπορούσα ποτέ να καταλάβω πάλι έναν άλλον άνθρωπο. Αισθανόμουν ότι είχα προχωρήσει πολύ γρήγορα γι' αυτόν...»

 

«Ένα τασάκι μπορεί να τρελάνει έναν άντρα»

Όλα αυτά, λέει ο Ουσπένσκι, συνοδεύονταν από τρομακτικά δυνατές συναισθηματικές καταστάσεις: «Τα δεχόμουνα όλα μέσω των αισθήσεων και ένιωθα συναισθήματα που δεν είχα αισθανθεί ποτέ στη ζωή μου». Έτσι, ο εσωτερικός του κόσμος έγινε ένα «καλειδοσκόπιο ευχαρίστησης, θαύματος, απορίας, έξαλλης χαράς και τρόμου, που εναλλάσσονταν διαρκώς το ένα με το άλλο». Η κατάσταση έμοιαζε να επιτρέπει την προσέγγιση στην άπειρη γνώση, αλλά όταν αναζητούσε μια απάντηση σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα «άρχιζε από πολύ μακριά, και προοδευτικά διευρυνόταν, συμπεριλαμβάνοντας... τα πάντα, οπότε στο τέλος η απάντηση στο ερώτημα περιελάμβανε τις απαντήσεις σε κάθε δυνατό ερώτημα».

Το ίδιο πρόβλημα συναντούσε και όταν κοίταζε φυσικά αντικείμενα: ένα τασάκι, για παράδειγμα, έμοιαζε να οδηγεί σε απειράριθ­μη διαδοχή εννοιών και συσχετισμών, οπότε έγραψε σε ένα κομμάτι χαρτί: «Ένα τασάκι μπορεί να τρελάνει έναν άντρα».

Γιατί ο Ουσπένσκι κατέγραψε κάτι τέτοιο; Γιατί «απλούστατα» ακόμα και το τασάκι, όπως και καθετί άλλο, έμοιαζε να επικοι­νωνεί μαζί του, σχεδόν σαν να είχε φωνή!

 

Ξυπνώντας στο άχρωμο κενό

Τα πειράματα του Ουσπένσκι κατέληγαν συ­νήθως σε ύπνο, το ξύπνημά του ωστόσο το επόμενο πρωί αποτελούσε μια τρομακτική και απογοητευτική εμπειρία, την οποία ο ίδιος περιέγραφε ως εξής:

«Ο κόσμος στον οποίο ήμουν αναγκασμένος να ξυπνώ ένιωθα πλέον πως περιελάμβανε κάτι το εξαιρετικά πιεστικό και τυραννικό, ενώ ταυτοχρόνως έμοιαζε απίστευτα κενός, άχρωμος και δίχως ζωή. Ήταν σαν τα πάντα μέσα του να ήταν ξύλινα, σαν να ήταν μια τεράστια ξύλινη μηχανή με ξύλινους τροχούς που έτριζαν, ξύλινες σκέψεις, ξύλινες αισθή­σεις... Ήταν όλα τρομερά αργά, μόλις που κινούνταν ή κινούνταν με ένα μελαγχολικό ξύλινο τρίξιμο. Όλα ήταν νεκρά, άψυχα, χωρίς αισθήματα. Ήταν φρικτές αυτές οι στιγμές του ξυπνήματος σε έναν ψεύτικο κόσμο μετά τον αληθινό, σε έναν νεκρό κό­σμο μετά τον ζωντανό, σε έναν περιορισμένο κόσμο, κομμένο σε μικρά κομμάτια, μετά τον άπειρο και ολόκληρο κόσμο».

 

Ο «άλλος» μας εαυτός

Ένα ακόμα ενδιαφέρον κεφάλαιο για την κρυμμένη πλευρά του ανθρώπινου εγκεφάλου και τις δυνατότητές του είναι αυτό με το οποίο έχουν ασχοληθεί από παλιά οι φιλόσοφοι και οι επιστήμο­νες. Εισχωρώντας πιο βαθιά στον «άλλο» εαυτό μας, διαπιστώνουμε ότι τα όνειρα δεν είναι παρά εικόνες και οράματά του. Το ίδιο και η ύπνωση, που πολλοί ειδικοί της παραψυχολογίας χρησιμοποίησαν ως πειραματική μέθοδο για να δουν με ποιον ακριβώς τρόπο λειτουργεί το «αγνοημένο» τμήμα του εγκεφάλου μας.

Τα παράξενα πειράματα Κάρπεντερ & Σαρκό

Οι υπνωτιστές δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να αφυπνίζουν αυτή την κρυμμένη πτυχή μας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν ένα από τα πειράματα του δι­άσημου Γάλλου καθηγητή Σαρκό και ένα άλλο του καθηγητή Κάρπεντερ, τα οποία είχαν αναπτυχθεί ευρέως κατά τη δεκαετία του 1980.

Ειδικότερα, στο παρισινό νοσοκομείο Σαλπετριέρ ο Σαρκό αρεσκόταν να κάνει τους υπνωτισμένους ασθενείς του να γαβγίζουν σαν σκύλοι ή να ανοιγοκλείνουν τα χέρια τους στο πλάι σαν πουλιά. Από την άλλη, ο καθηγητής Κάρπεντερ προτιμούσε πιο πολιτισμένες, ας πούμε, εκδηλώσεις: του άρεσε, για παράδειγμα, να επιδεικνύει ότι η ύπνωση μπορεί να εντείνει τις δυνάμεις του ανθρώπινου νου.

 

Ο Κάρπεντερ και ο... Σωκράτης

Μία από τις πιο εντυπωσιακές παρουσιάσεις του καθηγητή Κάρπεντερ έλαβε χώρα στην Ουάσιγκτον, παρουσία ενός ακροατηρίου «κυριών και κυρίων υψηλής καλλιέργειας», που περιελάμβανε έναν απόφοιτο ανώτερης σχολής, ο οποίος αναφέρεται μόνο ως «Κ». Ο «Κ» λοιπόν τέθηκε σε ύπνωση και μετά ρωτήθηκε από τον Κάρπεντερ αν ήθελε να συναντήσει τον αρχαίο φιλόσοφο Σωκρά­τη. Εκείνος απάντησε ότι θα το θεωρούσε μεγάλη τιμή αν ο... Σωκράτης ζούσε ακόμα. Ο Κάρπεντερ του εξήγησε πως είχε τη δύ­ναμη να καλέσει το πνεύμα του Σωκράτη και δείχνοντας μια γωνία του δωματίου αναφώνησε: «Να τος».

Ο «Κ» κοίταξε στο σημείο που του υπέδειξε και το πρόσωπό του πήρε μια έκφραση δέους και σεβασμού. Ο Κάρπεντερ έκανε τις συστάσεις και ο «Κ» κοιτούσε άφωνος, σε αμηχανία, αν και διατηρούσε ακόμα αρ­κετά την ψυχραιμία του ώστε να προσφέρει στον Σωκράτη μια καρέκλα. Ο Κάρπεντερ εξήγησε στη συνέχεια ότι ο Σωκράτης είχε τη διάθεση να απαντήσει σε οποιεσδήποτε ερωτήσεις και έτσι ο «Κ» προχώρησε, αν και με κάποιον δισταγμό, για να αρχίσει η συζήτηση. Αφού ο Κάρπεντερ είχε εξηγήσει ότι δεν ήταν σε θέση να ακούσει τις απαντή­σεις του φιλόσοφου, ο «Κ» λειτουργούσε πλέον ως μεσάζων και επαναλάμβανε καθετί που έλεγε ο Σωκράτης. Αυτή η καταπλη­κτική «συζήτηση» συνεχίστηκε επί δύο ώρες και οι απαντήσεις ήταν τόσο φαεινές και ευλογοφανείς, που ένα μέρος από το ακροατήριο άρχισε να αναρωτιέται μήπως υπήρχε πραγματικά κάποιο αόρατο πνεύμα στο δωμάτιο.

 

alitoteam

 

Διαβάστε περισσότερα

Εξωγήινα αντικείμενα στο ηλιακό σύστημα

 

Στα τέλη του 1991 ένα παράξενο αντικείμενο πλησίασε και πέρασε σε αποσταση απο την γη, προκαλώντας την έκπληξη, και κάποια ανησυχία, μεταξύ των αστρονόμων πρίν εξαφανίσθει πίσω στα βάθη του διαστήματος.
το αντικείμενο καταχωρήθηκε ως “1991 VG, ” και ως αυτήν την ημέρα παραμένει ένα μυστήριο.

Το αντικειμενο αυτο περασε σις 6 Νοεμβριου του 1991, σε μια αποσταση 2.046.000 μιλιων μακριά απο τη γή, και θεωρηθηκε ως ενα 'γρηγορο ' αστεροειδες αντικειμενο. Η πληρεστερη ομως παρατηρηση κατεληξε, οτι το αντικειμενο αυτο δεν ηταν κανενας αστεροειδης. Αλλα ενα τεχνητό αντικειμενο, μαλλον 'τεχνητος ' δορυφορος. Η λαμπροτητα του αντικειμενου, ενισχυθηκε αφυσικα, αρκετες φορες. Στην αρχη υπεθεσαν πως ηταν καποιος επιταχυντης των πυραλων ΚΡΟΝΟΣ, που ειχαν χρησιμοποιειθει στις δεκαετιες 60 και 70.

Το μυστήριο αυτό αντικείμενο ήρθε πιό κοντά στη γη στις 5 Δεκεμβρίου ..1991, όταν και πέρασε 51.000 μίλια πέρα από την τροχιά του φεγγαριού, ή μια απόσταση από τη γη περίπου 288.300 μιλίων. Οι αστρονομοι προτειναν μια διάμετρο από 33 έως 62 πόδια. Πράγματι, το αντικείμενο ήταν αρκετά μικρό, ικανο να παρατηρηθει απο ενα τηλεσκοπιο διαμετρου 2, 9 ποδιων.

Τέσσερις μήνες αργότερα, στις 27 Απριλίου ..1992, τώρα μακρυά από τη γη αλλά μετά από μια πορεία γύρω από τον ήλιο που ήταν εντυπωσιακά παρόμοια με της γήινης τροχιά, το 1991 VG ανιχνεύθηκε πάλι από τους αστρονόμους. 

Επρόκειτο να είναι η τελευταία αναφερόμενη αναγνώριση του αντικειμένου προτού να εξαφανιστεί από την επίγεια οπτική σειρά. Τεσσερα χρονια αργοτερα, και ενω το περιστατικο ειχε ξεχαστει, ερχεται η ερευνα μιας ομαδος αστρονομων, να ισχυριστει πως το αντικειμενο αυτο, ηταν ενας εξωγηινος δορυφορος, παρατηρησης της γης.

Τρεις εκδοχες λοιπον.
Ηταν ενας αστεροειδες;
Ηταν ενα 'απομειναρι ' απο καποια παληα διαστημικη πτηση;
Ηταν ενας εξωγηινης προελευσης δορυφορος;
Οι ερευνες της ασυνηθιστης συμπεριφορας του, οδηγουν στην τριτη εκδοχη.
Ομως το περιστατικο αυτο δεν ειναι το μοναδικο.
29 Σεπτεμβρίου ..2000.
Ενα νεο μυστηριωδες αντικειμενο, εμφανιζεται στο ματι των τηλεσκοπιων.
Το SG344.
Ετσι καταχωρηθηκε απο την ΝΑSA.
Αστεροειδης, η καποιο νεο εξωγηινο κατασκευασμα;
μυστηριο...

alitoteam

Διαβάστε περισσότερα

H εκδίκηση της γαίας: έρχεται το τέλος του ανθρώπου;

Τι συμβαίνει στον πλανήτη γη; Τα τελευταία χρόνια η συμπεριφορά της γης μοιάζει να θέλει να αποβάλλει από το σώμα της εκείνα τα στοιχεία που την πληγώνουν! Αυτά τα παράσιτα είμαστε εμείς οι άνθρωποι. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι η ανεξέλεγκτη και απρόσκοπτη δραστηριότητα του ανθρώπου τον τελευταία αιώνα άλλαξε ριζικά τη φυσιολογική πορεία των φυσικών μηχανισμών, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή η ανθρωπότητα να βρίσκεται στο πιο επικίνδυνο σημείο της ιστορίας της: ένα βήμα πριν την καταστροφή! Και σε αυτήν την καταστροφή θα συμπαρασύρει μαζί της ολόκληρο το φυτικό και ζωικό βασίλειο… κι όλα αυτά σύμφωνα με τους ερευνητές, επειδή ο άνθρωπος διαστρέβλωσε τη σχέση του με το φυσικό του σπίτι.

Την ιερή σχέση με τη μεγάλη θεά, τη Γαία

Θα μπορούσε να φανταστεί κανείς τη Γη, τον πλανήτη μας, ως ένα ζωντανό οργανισμό ο οποίος αποτελεί μέρος ενός γενικότερου συνόλου – ενός πιο πολύπλοκου συστήματος – μέσα στο οποίο υπάρχει κι εξελίσσεται; Σύμφωνα με πολλούς επιστήμονες η απάντηση είναι ναι! Η Γη διέπεται από τους κανόνες που επικρατούν στο Σύμπαν και με τη σειρά της επιβάλλει τους δικούς της κανόνες στα πλάσματα που ζουν σε αυτήν.

Υπάρχει ένα γενικότερο σύστημα νόμου και τάξης μέσα στο οποίο κινούνται τα ουράνια σώματα κι άλλα μικρότερα συστήματα κανόνων που επικρατούν πάνω στη Γη. Όλα σχετίζονται σε ένα βαθμό μεταξύ τους, αφού αποτελούν μέρος ενός γενικότερου συνόλου. Οποιαδήποτε ανεξέλεγκτη διαφοροποίηση στο συσχετισμό αυτό προκαλεί μια σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων.

Το παραπάνω «σχήμα» μπορεί να φαντάζει υπεραπλουστευμένο, προσπαθεί όμως να εξηγήσει τη διεθνή του τάση της νέας Οικολογίας. Την προσέγγιση, δηλαδή, που τα τελευταία χρόνια επιχειρούν ως επί το πλείστον τα μέλη των οικολογικών οργανώσεων, τονίζοντας ότι η η οικολογική συνείδηση είναι ζήτημα αυτογνωσίας και ηθικής. Τι πρόκειται όμως να συμβεί εάν δεν αποκαταστήσει ο άνθρωπος τη σχέση του με τη Φύση – ή έστω ότι έχει απομείνει από αυτήν; Μα φυσικά, ότι και σε μια αρχαία τραγωδία, όταν ο άνθρωπος αναζητά να υπερβεί τον ίδιο το Θεό. Η ύβρις που διαπράττουμε καθημερινά απέναντι στην ίδια τη Φύση θα σημάνει και την αρχή τους τέλους μας. Την αρχή της αλλαγής του πλανήτη μας και των ειδών που ζουν πάνω του. Σε μερικές δεκαετίες τίποτε δεν θα είναι όπως το ξέρουμε. Ή μήπως αυτό έχει ήδη συμβεί;

Γη και Ιερό

Οι μύθοι της ανθρωπότητας για την αρχή του Κόσμου, δεν αποτελούν μια απλοϊκή εξήγηση των φυσικών φαινομένων. Εάν όλοι οι μύθοι συγκριθούν, θα αναδυθεί ένα θαυμαστό μοντέλο: η συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας. Οι μύθοι είναι τα όνειρά της. Κι αυτά τα όνειρα είναι μια ακόμη μορφή της πραγματικότητας, ίσως αυτή που είναι πιο δύσκολο να εξηγηθεί. Ωστόσο, μέσα από αυτούς τους μύθους μπορούμε να αντιληφθούμε την ιερή σχέση των ανθρώπων με τη Φύση. Μια σχέση που τους τελευταίους αιώνες έχει χαθεί, όχι όμως ολοκληρωτικά…

Στις απαρχές του κόσμου, ο Ουρανός και η Γη δεν είχαν αποχωριστεί. Ύστερα ήρθε η θηλυκή θεότητα Ιζανάμι και η αρσενική ο Ιζανάγκι. Στάθηκαν πάνω στην πλωτή γέφυρα του Ουρανού κι άρχισαν να αναδεύουν τον Ωκεανό με ένα καμάκι στολισμένο με πετράδια, μέχρι που αυτούς έπηξε και δημιουργήθηκε το πρώτο νησί, το Οκονόρο. Στο νησί αυτό έχτισαν ένα σπίτι με έναν κεντρικό πέτρινο στύλο που είναι η ραχοκοκαλιά του κόσμου. Η Ιζανάμι βάδισε από τη μια κατεύθυνση γύρω από το στύλο και ο Ιζανάγκι από την άλλη. Όταν βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο, παντρεύτηκαν…

Η ιστορία του Ιζανάγκι και της Ιζανάμι αποτελεί μέρος του Σιντοϊσμού, της παλιότερης θρησκείας της Ιαπωνίας. Στις αρχές του χρόνου βασίλευε το χάος και αυτό το χάος είχε σχήμα αβγού κότας. Μέσα στο αβγό βρισκόταν το Γιν και το Γιανκ, οι δυο αντίθετες ουσίες που αποτελούν το Σύμπαν. Το Γιν και το Γιανκ είναι το σκοτάδι και το φως, το θηλυκό και το αρσενικό, το κρύο και το ζεστό, το υγρό και το ξηρό. Κάποια μέρα, τα αντιμαχόμενα στοιχεία έσπασαν το αβγό. Το βαθύτερα στοιχεία βούλιαξαν, σχηματίζοντας τη Γη, και τα πιο ελαφριά επέπλευσαν σχηματίζοντας τον Ουρανό. Ανάμεσα στη Γη και στον Ουρανό ήταν ο Παν-κου, το πρώτο ον. Κάθε μέρα επί 18.000 χρόνια, η Γη και ο Ουρανός απομακρύνονταν και ο Παν-κου μεγάλωνε τόσο ώστε να συμπληρώνει το κενό ανάμεσά τους.

Σύμφωνα με την αρχαία κινέζικη φιλοσοφία, όλα τα πράγματα συνδυάζουν τα δυο αντίθετα, το Γιν και το Γιανκ. Το Γιν είναι αρνητικό, ψυχρό σκοτεινό, βαρύ και θηλυκό, ενώ το Γιανκ είναι θετικό, φωτεινό, ζεστό και αρσενικό. Το σύμβολο του Γιν και Γιανγκ είναι το διάγραμμα ενός αβγού, χωρισμένο σε κρόκο και ασπράδι, σε σκοτάδι και φως, σε Γιν και Γιανγκ.

 

Ο ονειροχρόνος, στον οποίο κινείται ο παράλληλος κόσμος που μας περιβάλλει, είναι ο χρόνος των Σαμάνων. Είναι ο χρόνος των Αβοριγίνων Αυστραλών, των αυτοχθόνων κατοίκων της Ωκεανίας. Στη δική τους εξήγηση για τον κόσμο η Γη ήταν αρχικά μια πεδιάδα. Όλα ήταν σκοτεινά. Δεν υπήρχε ζωή ούτε θάνατος. Ο Ήλιος, η Σελήνη και τα αστέρια κοιμούνταν κι αυτοί, μέχρι που τελικά ξύπνησαν από την ίδια τους την αιωνιότητα και ξεπρόβαλαν στην επιφάνεια. Όταν οι προαιώνιοι πρόγονοι σηκώθηκαν, περιπλανήθηκαν στη Γη, άλλοτε με τη μορφή ζώου, άλλοτε με ανθρώπινη μορφή, άλλοτε με μορφή ζώου κι ανθρώπου και φυτού…

παράλληλα με τους μύθους της δημιουργίας, όλοι οι λαοί του κόσμου έχουν διατηρήσει στις παραδόσεις τους και την ανάμνηση του μεγάλου Κατακλυσμού. Ειδικότερα οι πολιτισμοί που αναπτύχθηκαν στην περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής έχουν κοινή αναφορά στον Κατακλυσμό που διάρκεσε έξι ημέρες και έξι νύχτες σύμφωνα με τις γραφές των λαών της Μεσοποταμίας, ενώ σύμφωνα με την Αγία Γραφή κράτησε 40 μερόνυχτα.

Η μνήμη της «μεγάλης πλημμύρας» πέρασε στους μύθους του κόσμου και καταγράφηκε στο συλλογικό ασυνείδητο. Στους Έλληνες με το μύθο του Δευκαλίωνα και της Πύρας, στην Ινδία με το ψάρι που τράβηξε το σκάφος του Μανού, στην περσική παράδοση με τη «βάρα», ένα υπόγειο σπήλαιο στο οποίο μπήκε ο Γίμα για να σωθεί, στο Κοράνι με την προσευχή του Αλάχ προς τη Γη. Οι Εσκιμώοι, οι Λιθουανοί, οι Ουαλοί, οι Αζτέκοι και οι Μάγια αναφέρονται κι αυτοί στη μεγάλη καταστροφή. Μια καταστροφή που όλοι οι λαοί την απέδωσαν στο Θεό, στη Φύση και που τα αίτιά της ήταν η διακοπή της ιερής σχέσης ανάμεσα στον άνθρωπο και στο Θείο. Κάτι ανάλογο δηλαδή με την κατάσταση που επικρατεί στις μέρες μας… το πιο σημαντικό όμως από όλα αυτά είναι ότι, συγκρίνοντας κανείς τις παραδόσεις των λαών, συνειδητοποιεί πως, εκτός από συλλογική μνήμη, υφίσταται ένας κοινός νους και μια κοινή πορεία για την ανθρωπότητα στο σύνολό της. Με την έννοια αυτή, ότι συμβαίνει στη Γη έχει επίδραση θετική ή αρνητική σε εμάς και στο σύστημα στο οποίο ανήκουμε.

Συμπαντικές δυνάμεις

Την ώρα που τα Μέσα Ενημέρωσης σε όλον τον κόσμο ασχολούνται με το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την τρύπα του όζοντος, αρκετοί επιστήμονες – ο αριθμός τους έχει αυξηθεί την τελευταία δεκαετία – βλέπουν ακόμη πιο μακρυά και προσπαθούν να εξηγήσουν όσα συμβαίνουν στη Γη, περιγράφοντας φαινόμενα που καταγράφονται στο σύμπαν. Ο πλανήτης μας άλλωστε δεν αποτελεί παρά ένα μικρό μέρος του ηλιακού μας συστήματος που με τη σειρά του ανήκει σε έναν από τους εκατομμύρια γαλαξίες που βρίσκονται σε αέναη κίνηση. Οι ισορροπίες που δημιουργούνται αλλά και οι σχέσεις μεταξύ όλων αυτών των ουράνιων σωμάτων είναι λεπτές.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα Βρετανών επιστημόνων, η αύξηση της θερμοκρασίας στη Γη σχετίζεται με τον Ήλιο. Το ίδιο πιστεύει και ο καθηγητής Eugene Parker από το Εργαστήριο Αστροφυσικής και Διαστημικής Έρευνας του Πανεπιστημίου του Σικάγο. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, τα τελευταία 100 χρόνια έχει διπλασιαστεί η ενέργεια που εκπέμπει ο Ήλιος με αποτέλεσμα να είναι κατά πολύ μεγαλύτερη και η ηλιακή ακτινοβολία που φτάνει στη Γη. Οι θερμότεροι ωκεανοί απορροφούν λιγότερο διοξείδιο του άνρθακα από την ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα να αυξάνονται στη γήινη ατμόσφαιρα οι συγκεντρώσεις του διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων.

Την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές μια ακόμη ηλιακή καταιγίδα έχει ξεσπάσει. Όχι δεν πρόκειται για μελλοντικό σενάριο καταστροφολογίας. Μαγνητικές καταιγίδες, που αλλιώς λέγονται ηλιακά κύματα φωτιάς, εκπέμπονται συνεχώς από τον Ήλιο. Την ενέργεια και την θερμοκρασία που εξαπολύει ο Ήλιος τη συγκρατεί και τη ρυθμίζει η προστατευτική ασπίδα που μας περιβάλλει, δηλαδή το γήινο μαγνητικό πεδίο αλλά και το στρώμα του όζοντος. Μόνο που η ασπίδα μας σε ορισμένα της σημεία φαίνεται ότι έχει ραγίσει…

Το σύμπαν ζει, αναπνέει και εξελίσσεται. Αυτή η μορφή που προκαλεί ανακατατάξεις συνεχώς. Είναι πιθανόν λοιπόν όσο το σύμπαν συνεχίζει να επεκτείνεται και να ψύχεται – οι επιστήμονες έχουν ορισμένα στοιχεία για τον ισχυρισμό τους αυτό – να αλλάξουν ριζικά οι νόμοι που επιβάλουν τη συγκεκριμένη μορφή τάξης και να προκληθεί μια νέα έκρηξη ενέργειας που θα ανατινάξει τα πάντα.

Μια φορά κάθε 400.000 – 500.000 χρόνια το μαγνητικό πεδίο της Γης μικραίνει και παραμένει σε μια κατάσταση σχεδόν μηδενική για έναν περίπου αιώνα. Όταν στη συνέχεια επανεμφανιστεί, οι πόλοι του πλανήτη είναι ανεστραμμένοι. Ήδη το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη έχει εμφανίσει μείωση κατά 5%. Σε αυτή τη μείωση αποδίδονται πολλά από τα ακραία φυσικά φαινόμενα, όπως για παράδειγμα οι σεισμοί.

Τα αίτια για την ασθένεια της Γαίας είναι πολλά, μα κανένα δεν είναι σίγουρο, όπως δεν είναι σίγουρη και η κατάληξή τους.

alitoteam

Διαβάστε περισσότερα

Η πρώτη αυγή του σύμπαντος

Πότε έλαμψε για πρώτη φορά το σύμπαν; πότε φωτίστηκαν τα πρώτα άστρα; αστρονόμοι ίσως έχουν ανακαλύψει το πρώτο φως του κόσμου, το φως από την πρώτη αυγή του σύμπαντος.

Ερευνητές από το εργαστήριο Goddard Space Flight Center της NASA πιστεύουν ότι έχουν συλλάβει ίχνη από την ακτινοβολία άστρων που γεννήθηκαν στα πρώτα χρόνια ζωής του σύμπαντος, τα οποία δεν υπάρχουν πια.

Η έρευνα δίνει τα πρώτα χειροπιαστά, αν και όχι αδιάψευστα, στοιχεία για την ύπαρξη αυτών των πρώτων άστρων, τα όποια θεωρείται ότι παρήγαγαν τις πρώτες ύλες για τη δημιουργία των μετέπειτα αστεριών, συμπεριλαμβανομένου και του Ήλιου.

Το Big Bang, η μεγάλη έκρηξη που θεωρείται ότι ευθύνεται για τη δημιουργία του σύμπαντος, συνέβη πιθανά πριν από 13, 7 δισεκατομμύρια χρόνια. Περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια αργότερα, άτομα υδρογόνου άρχισαν να συνενώνονται και να εκρήγνυνται δημιουργώντας λαμπρά αστέρια. Τι ακριβώς ήταν αυτά τα αστέρια δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο.

'Που έζησαν, πόσο μεγάλα ήταν, πόσο φως εξέπεμπαν ή ακόμα αν πράγματι υπήρχαν, δεν είμαστε σίγουροι, ' σχολιάζει ο αστροφυσικός Alexander Kashlinsky, επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού Nature. 'Αυτό που καταφέραμε, όπως νομίζουμε, είναι να αποκομίσουμε τις πρώτες πληροφορίες σχετικά με αυτά τα αστέρια.'

Η ομάδα του Kashlinsky χρησιμοποίησε το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA για να μετρήσει τη συμπαντική ακτινοβολία – υπέρυθρες ακτίνες φωτός αόρατες στο ανθρώπινο μάτι – σε ένα μικρό κομμάτι του ουρανού. Έπειτα, αφαίρεσαν την ακτινοβολία από όλους τους γνωστούς γαλαξίες. Το υπόλοιπο των μετρήσεων, όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, περιλαμβάνει την ακτινοβολία που εξέπεμπαν τα πρώτα άστρα του σύμπαντος.

Αυτό το εγχείρημα μοιάζει σαν να προσπαθούσε κάποιος να αφαιρέσει από την ηχογράφηση ενός γηπέδου γεμάτο με κόσμο, τον ήχο που έκανε κάθε ένας από τους θεατές εκτός από έναν με σκοπό να ξεχωρίσει μόνο τη φωνή αυτού του μοναδικού ατόμου.

Αν τα συμπεράσματα της έρευνας είναι σωστά, τότε θα δώσουν μεγάλη ώθηση στις μελέτες για την πρώτη αυγή του σύμπαντος.

Ο Avi Loeb, καθηγητής αστρονομίας στο Harvard, υποστηρίζει ότι το σύμπαν ήταν πιθανότατα σκοτεινό κατά τα πρώτα 500 χιλιάδες χρόνια της ζωής του. Αργότερα, Later, το υδρογόνο συγχωνεύτηκε δημιουργώντας λαμπρά αστέρια χιλιάδες φορές μεγαλύτερα από ότι ο Ήλιος. Και είναι αυτά τα ίχνη αυτών των αστεριών που η ομάδα του Kashlinsky ελπίζει ότι έχει εντοπίσει.

'Αυτός είναι ο λόγος που η συγκεκριμένη έρευνα είναι τόσο συναρπαστική – για πρώτη φορά κοιτάζουμε στοιχεία που μπορούν εν δυνάμει να αποδείξουν το πώς και το πότε δημιουργήθηκε το πρώτο φως του σύμπαντος, ' υποστηρίζει ο Loeb.

Ο Richard Ellis, καθηγητής αστρονομίας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια, δείχνει να συμφωνεί με τα συμπεράσματα του Kashlinsky. Ωστόσο, σε άρθρο του που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature, σημειώνει: 'Ακόμα και μια μικρή απροσεξία στην διαδικασία μπορεί να οδηγήσει σε ψευδή συμπεράσματα.' Παραδέχεται όμως σε συνέντευξή του ότι οι ερευνητές έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν δεδομένων των περιορισμών στην τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε.

'Δεν βρίσκω κάτι λάθος στην ανάλυση. Φυσικά το επόμενο βήμα είναι να αποδείξουν οι αστρονόμοι ότι αυτή η ανάλυση είναι και σωστή, ' προσθέτει.

Ο Ned Wright, καθηγητής αστρονομίας στο UCLA, είναι περισσότερο επιφυλακτικός. Υποστηρίζει ότι η διαδικασία αφαίρεσης της ακτινοβολίας των άλλων άστρων είναι πολύ ανακριβείς για να είναι τα συμπεράσματα της έρευνας αξιόπιστα και ότι οι μετρήσεις που έχουν γίνει δεν αποδεικνύουν την ύπαρξη των πρώτων αστεριών.

'Είμαι πολύ επιφυλακτικός απέναντι σε αυτά τα συμπεράσματα. Θεωρώ πως είναι λανθασμένα, ' υπογραμμίζει. 'Νομίζω ότι αυτό που δείχνουν είναι ανεπαρκώς αφαιρούμενα απομεινάρια από κοντινές πηγές.'

Ο Kashlinsky παρόλα αυτά είναι πεπεισμένος για την αξιοπιστία της ανάλυσης που έχει κάνει η ομάδα του. Όπως λέει ο ίδιος, οι υπολογισμοί έχουν δείξει ότι το ποσό της υπέρυθρης ακτινοβολίας από αυτές τις άλλες πηγές ήταν τόσο μικρό ώστε να θεωρείται αμελητέο.

Ο Loeb συμφωνεί ότι τα αποτελέσματα της έρευνας του Kashlinsky δεν είναι αδιάψευστα, όμως αναγνωρίζει ότι τα συμπεράσματα που έχουν προκύψει είναι ένα αληθοφανές πρώτο και σημαντικό βήμα για την κατανόηση της δημιουργίας των πρώτων άστρων του σύμπαντος.

alitoteam

Διαβάστε περισσότερα

Φανταστικά ερπετά στο κέντρο της αθήνας;

Πίσω από το γήπεδο του παναθηναϊκού βρίσκετε ένα μικρό και γραφικό εκκλησάκι, χαμένο μέσα στις πολυκατοικίες των αμπελοκήπων. Είναι οι άγιοι πάντες. το παμπάλαιο αυτό εκκλησάκι (που αναστηλώθηκε μόλις το 1957), κάθε άλλο παρά κοινό είναι.

Στην αρχαιότητα η περιοχή βρισκόταν εκτός των αθηναϊκών τειχών και το ιερό της Ουράνιας Αφροδίτης βρισκόταν στο σημείο οπού αιώνες αργότερα θα χτιζόταν το εκκλησάκι.

Αυτο δεν ηταν κατι σπανιο. Η χριστιανικη (και οχι μονο) πρακτικη αφορουσε στο χτισιμο ναων πανω στα ερειπια αρχαιων ιερων. Πολλες φορες μαλιστα, τμηματα του αρχαιου ναου ενσωματωνονταν στην λιθοδομη του χριστιανικου ναου. Υποτιθεται οτι ετσι αναδεικνυοταν ο θριαμβος της νεας θρησκειας πανω στην 'ειδωλολατρεια'.

Κανεις βεβαια δεν προσεξε οτι με τον τροπο αυτο, το μονο που γινοταν ηταν να διαιωνιζεται η ιεροτητα (και η σημαντικοτητα) του τοπου.

Αλλωστε συγκεκριμενοι τοποι φαινεται να διαθετουν δυναμη ή τελος παντων κατι που τους κανει να ξεχωριζουν λιγοτερο ή περισσοτερο απο τους υπολοιπους. Οι τοποι αυτοι ηταν κεντρα λατρειας, ιασης, γονιμότητας, μαθησης και κατεξοχην μερη οπου εκδηλωνονταν περιεργα φαινομενα.

Πλαι στον ναο της Ουρανιας Αφροδιτης λειτουργουσε και η Ελεατικη Σχολη, οπου διδαξαν προσωπικοτητες οπως ο Ξενοφανης, ο Παρμενιδης και ο Ζηνων ο Ελεατης.

Οταν το Δωδεκαθεο εσβησε, η Ελεατικη Σχολη μετατραπηκε σε Χριστιανικο Φροντιστηριο με το ονομα Μονη των Ομολογητων. Το καθολικο της μονης ηταν ο ναος των Αγιων Παντων - το μονο τμημα που απομεινε ως τις μερες μας.

Σημερα μερικα σκαλοπατια οδηγουν σε ενα σκαλισμενο στον βραχο υπογειο, κατω απο τον ναο υπαρχει μια πηγη(αγιασμα). Στην αρχαιοτητα επροκειτο για την ιερη πηγη της Αφροδιτης. Το υπογειο αυτο ηταν 'καταβασιον' οπου στην αρχαια εποχη κοπελιτσες απεθεταν προσφορες στα πλαισια των Αρρηφοριων(γιορτη αφιερωμενη στην Αθηνα). Οι προσφορες καταθέτονταν πανω σε μια ιερη πετρα η οποια βρισκεται στο εσωτερικο της εκκλησιας.

Συμφωνα με την νεοτερη παραδοση, ενα τεραστιο ερπετο φρουρουσε το 'καταβασιο' των Αγιων Παντων και οσοι το εβλεπαν ελεγαν οτι επροκειτο για ενα φιδι τεραστιων διαστασεων με κεφαλι γατας. Ενδεικτικά, ενα απο τα ιερα ζωα της Αφροδιτης ηταν και το φιδι

alitoteam

Διαβάστε περισσότερα

Προσευχή και ευεργετικές επιδράσεις

Της αναγνώστριας Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Η ευεργετική επίδραση της προσευχής πλέον τονίζεται από διάφορες επιστημονικές και ψυχολογικές έρευνες. Και είναι γεγονός, η προσευχή απελευθερώνει στον εγκέφαλο τις ενδορφίνες, τις ορμόνες της χαράς, ησυχάζει τον άνθρωπο από τα βιοτικά άγχη και διαφυλάσσει την αισιοδοξία του. Ιατρικές έρευνες έχει αναδείξει τη σημαντική επίδραση της προσευχής στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης, αλλά και σε διάφορες ομάδες που αντιμετωπίζουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, όπως οι γυναίκες με καρκίνου του μαστού.

Δεν είναι απαραίτητο κάποιος να πιστεύει ή να διαπνέεται από κάποια έντονη θρησκευτική πίστη, ώστε να προσεύχεται και να δέχεται τα πλούσια οφέλη που εκείνη μπορεί να χαρίσει στον άνθρωπο. Δεν είναι απαραίτητο κάποιος να ανήκει σε ένα συγκεκριμένο θρήσκευμα, αφού εκείνη είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των θρησκειών που υπάρχουν στον πλανήτη.

Η προσευχή είναι η αγωνιώδης προσπάθεια του ανθρώπου να επικοινωνήσει με το θείο και να ξεπεράσει, έστω και για λίγο, τις υλικές ανάγκες και την προσκόλληση στα γήινα και καθημερινά. Είναι ένας τρόπος να καλλιεργήσεις την πνευματικότητα σου και παράλληλα να αισθάνεσαι περισσότερο ασφαλής και ευτυχισμένος. Ο άνθρωπος που αφιερώνει χρόνο στο να προσεύχεται, κάμπτεται λιγότερο από τις δυσκολίες και αισθάνεται περισσότερη δύναμη στο να αντέξει και να ξεπεράσει τις δύσκολες στιγμές. Είναι μία διαδικασία η οποία ξεγυμνώνει τον άνθρωπο και τον καλεί να αναλογιστεί όλα αυτά που συμβαίνουν στον εσωτερικό του κόσμο με την εξωτερίκευση όλων των επιθυμιών του.

Η προσευχή είναι κυρίως μία υπόθεση προσωπική που αφορά μόνο τον άνθρωπο που την ασκεί. Αν κάποιος έστω για δέκα λεπτά την ημέρα αφιερώνει χρόνο στο να προσεύχεται, τότε με τον καιρό θα αρχίσει να αισθάνεται μέσα του περισσότερη πνευματική αντοχή και λιγότερο το αίσθημα θλίψης απέναντι στις δύσκολες στιγμές.

Η καλλιέργεια της πνευματικότητας είναι ο τρόπος ο οποίος θα ενισχύσει μέσα μας τη δύναμη στο να πράξουμε το αδύνατο και ο οποίος θα μας διδάξει ότι οι ανάγκες του ανθρώπου δεν είναι μόνο υλικές ή δεν περιορίζονται μόνο στην προσπάθεια απόκτησης περισσότερου πλούτου.

Διαβάστε περισσότερα

Η μυστική βάση dulce

Το παρακάτω υλικό είναι από ανθρώπους που ξέρουν ότι η Dulce Underground Genetics Facility υπάρχει. Είναι από ανθρώπους που δούλεψαν στα εργαστήρια, από άτομα που έχουν απαγάγει και τα έχουν πάει στη βάση, από ανθρώπους που δούλεψαν στην κατασκευή της, από άτομα σε μυστικές υπηρεσίες (FBI, CIA, NSA) και από UFO/Inner-Earth ερευνητές. Βρισκόμενοι κοντά στην περιοχή Dulce, New Mexico είναι μια εγκατάσταση της οποίας η ύπαρξή της είναι άγνωστη στον πολύ κόσμο. Είναι το πρώτο βιογενετικό εργαστήριο στη Γη συνεργασίας Αμερικανικής Κυβέρνησης / Εξωγήινων. Υπάρχουν και άλλα στο Colorado, Nevada και Αριζόνα. Η βάση βρίσκεται 1 χλμ κάτω απ' τη γη, περιέχει πολλά πατώματα εκ των οποίων γνωστά είναι 7, έχει λεχθεί ότι υπάρχουν συστήματα ασφαλείας με κάρτες για κάθε πάτωμα και το οποίο σύστημα χρειάζεται όλο και πιο εξουσιοδοτημένη κάρτα ανά κάθε επίπεδο που κατεβαίνεις. Υπάρχουν πάνω από 3000 κάμερες ζωντανής λήψης και υπάρχουν πάνω από 100 έξοδοι που καταλήγουν κοντά στην περιοχή.

Οι Περισσότεροι από τους εξωγήινους είναι στα πατώματα 5, 6, 7 εκ των οποίων το πιο βασικό το 5. Το εξωγήινο είδος το οποίο και εξουσιάζει το μεγαλύτερο μέρος της βάσης είναι οι Γκρίζοι. Στην δεκαετία του 50 οι Γκρίζοι άρχισαν να παίρνουν έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων για πειράματα. Στην δεκαετία του 60 αυξήθηκε αυτό το ποσοστό ως που την δεκαετία του 80 πλέον η κυβέρνηση των ΗΠΑ κατάλαβε πως δεν υπήρχε τρόπος άμυνας ενάντια στους Γκρίζοι και έτσι δημιουργήθηκαν προγράμματα για την ενημέρωση του κοινού και για επικοινωνία μεταξύ εξωγήινων και Γης.

Ίσως ένας σύμμαχος του ανθρώπινου είδους είναι τα Reptoids όπου είναι αντίπαλα είδη με τους Γκρίζους. Όποιος έχει ασχοληθεί με το θέμα θα ξέρει για τα περίφημα 'Dulce Papers' τα λεγόμενα έγγραφα Dulce όπου ένας πράκτορας του FBI έκλεψε κατά την εποχή του 60-70 με το όνομα Thomas C. καί τα οποία έδωσε σε 5-7 άτομα τα οποία περιείχαν 15 ασπρόμαυρες φωτογραφίες με τα πειράματα που υπήρχαν στο εργαστήριο, ένα 6λεπτο βίντεο χωρίς ήχο και διάφορα έγγραφα. Αυτός αναφέρει πως υπάρχουν πάνω από 15000 Γκρίζοι στην βάση. Η Αμερικανική Κυβέρνηση κλωνοποίησε τον άνθρωπο ως σκοπό να φτιαχτεί ένα νέο είδος το οποίο θα είναι υποδουλωμένο στον άνθρωπο. Σε αυτό το εργαστήριο στο επίπεδο 6 γινόταν έρευνα για την αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου DΝΑ που θα είχε την επίτευξη της μετατροπής ενός απλού κυττάρου σε έναν οργανισμό. Αυτό το επίπεδο είναι γνωστό στους υπάλληλους ως 'Nightmare Hall' Εφιαλτική αίθουσα όπου εκεί βρίσκονται αποτελέσματα γενετικών πειραμάτων πάνω σε ανθρώπους , ζώα και εξωγήινα είδη. Μαρτυρίες ανθρώπων που δούλευαν εκεί λένε πως είδαν ανθρώπους που έμοιαζαν με μισό άνθρωπο και μισό χταπόδι, Reptelians-άνθρωποι, και ζώα που είχαν ανθρώπινα χέρια, έκλαιγαν σαν μωρά και μιμούνταν την ανθρώπινη φωνή. Ακόμα υπήρχαν ερπετοειδή με μορφή ανθρώπου σε κλουβιά, ανθρωποειδή με φτερά νυχτερίδας και Draco-Reptoids. Κατά την διάρκεια των πειραμάτων μπορεί να προκύψει κάποια θεραπεία για κάποια ασθένεια. Τότε την δημοσιεύουν στο ευρύ κοινό υποστηρίζοντας πως εφευρέθηκε σε κάποιο από τα γνωστά επιστημονικά εργαστήρια μετά από μακροχρόνια έρευνα.

Το επίπεδο 7 είναι χειρότερο καθώς υπάρχουν χιλιάδες ανθρωποειδή και άνθρωποι κλεισμένη σε κρυογενής θαλάμους, επίσης υπάρχουν έμβρυα σε διάφορες μορφές και επίπεδα ανάπτυξης. Πολλές φορές είδαν ανθρώπους σε κλουβιά παρακαλώντας για βοήθεια και μερικοί υπάλληλοι επαναστάτησαν ως αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να σκοτωθούν κάτω από περιέργες συνθήκες. ( τότε ήταν όπου και ο Thomas C. υπέκλεψε τα Dulce Papers). Η αλήθεια ήταν ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν αποτελέσματα από απαγωγές γυναικών από τις οποίες έπαιρναν ωάρια και έκαναν πειράματα στα ανθρώπινα αυτά έμβρυα μέσω γενετικής. Η απαγωγή ανθρώπων και ζώων μειώθηκε στα μέσα δεκαετίας 80 καθώς ειδικό εργαστήριο δημιουργούσε τεχνητό αίμα μέσω μεταλλαγμένων κυττάρων αλλά και ανθρώπους που είχαν στο εργαστήριο και κλωνοποιούσαν. Το σύμβολο της βάσης ήταν ένα τρίγωνο που κοιτάει προς τα κάτω και μέσα του ένα Τ, εκτός από γενετικά πειράματα στην βάση έκαναν και πειράματα ως σκοπό τον έλεγχο του ανθρώπινου εγκεφάλου. Δημιούργησαν chip τα οποία διοχετεύονταν στον ανθρώπινο εγκέφαλο και μπορούσαν να ελέγχουν τον ανθρώπινο οργανισμό από τους ρυθμούς της καρδιάς έως την διάθεση που έχει.

alitoteam

Διαβάστε περισσότερα

Τι κρύβεται πραγματικά στη σελήνη, μύθοι και αποδείξεις

 

Η αποστολή του «Απόλλων 13» με μικρή ποσότητα εκρηκτικών που πυροδότησε προκάλεσε αρμονικές δονήσεις που κράτησαν 3ω30', και η ΝΑΣΑ αρκέστηκε να πει: Κάτι περίεργο συμβαίνει στο εσωτερικό της σελήνης για να έχουμε αυτήν την αρμονικότητα με την οποία μπορούμε να συντονίσουμε το ρολόγια μας. Η αποστολή του «Απόλλων 14» προκάλεσε και αυτή δονήσεις και η ΝΑΣΑ είπε: Οι πιθανότητες να είναι κούφια η σελήνη είναι πολύ μεγάλες. Εκτός από τις τεχνητές δονήσεις που προκάλεσαν οι άνθρωποι, διαπιστώθηκαν δονήσεις σε βάθος 800 χιλιομέτρων που δεν ξεπέρασαν την «βαθμίδα 2» της κλίμακας Ρίχτερ. Ήταν απόλυτα αρμονικές, φαινόμενο που επιβεβαιώνει την άποψη ότι η σελήνη είναι κούφια και ενδέχεται να είναι κατοικημένη. Οι δονήσεις αυτές επαναλαμβάνονταν σε τακτά χρονικά διαστήματα, μια φορά τον μήνα και με την ίδια ένταση πάντα.

Οι «Τάϊμς» της Ν. Υόρκης έγραφαν τον Απρίλιο του 1976 ότι ο ένας από τους πέντε σεισμογράφους που τοποθέτησε ο «Απόλλων 14» εργάστηκε κανονικά μέχρι τον Μάρτιο του 1975 και κατόπιν σίγησε. Το περίεργο είναι ότι μετά από ένα μήνα σιγής λειτούργησε ξανά και κανονικά. Επίσης ένα άλλο μηχάνημα που είχε σιγήσει για 4 ολόκληρα χρόνια λόγω υπερβολικής ζέστης της σεληνιακής επιφάνειας, άρχισε και αυτό να λειτουργεί κανονικά για πρώτη φορά μαζί με το προηγούμενο αν και δεν ήταν συνδεδεμένα μεταξύ τους.

Ο «Απόλλων 16» κατά την διάρκεια του ταξιδιού του προς την σελήνη έχασε ξαφνικά τον αυτόματο έλεγχο της πορείας χωρίς εξήγηση και χωρίς εξήγηση τον επανέφερε ξαφνικά. Στο εσωτερικό του κρατήρα «Ρέητζερ» το διαστημόπλοιο «Ρέητζερ 7» τράβηξε από απόσταση 5 χιλιομέτρων μια φωτογραφία, λίγο πριν πέσει στη σελήνη. Η φωτογραφία παρουσίαζε μια σειρά από παράξενα αντικείμενα που η ΝΑΣΑ τα χαρακτήρισε πέτρες, ενώ διάφοροι ερευνητές μίλησαν για ΑΤΙΑ. Τον Φεβρουάριο του 1973 το Σοβιετικό «Λούγχοντ 2» στην θάλασσα της Γαλήνης βρήκε μια μεταλλική πλάκα μήκους ενός μέτρου ασυνήθους στιλπνότητας και πολύ μικρής ηλικίας.

ΣΙτην ίδια αυτή θάλασσα παρατηρήθηκαν πυραμίδες στην ίδια ακριβώς διάταξη με τις πυραμίδες της Αιγύπτου όπως υποστηρίζει ο Ρώσος επιστήμονας Αλεξάντερ Αβράμωφ. Γιατί η ΝΑΣΑ προσελήνωσε πολλές από τις αποστολές της στην θάλασσα της Γαλήνης; Μήπως κάποιο μυστικό τον υποχρέωσε σε αυτή την απόφαση; Τα διαστημόπλοια «Λούνα 9» και «Όρμπιτερ 2» φωτογράφησαν οκτώ ορελίσκους όμοιους με αυτούς της Κλεοπάτρας στην Αίγυπτο, ύψους ουρανοξύστη. Σε φωτογραφίες που πάρθηκαν από διαστημόπλοια και χαρακτηρίστηκαν απόρρητες, φαινόταν ένας φωτεινός συμμετρικός σταυρός. Εμφανίστηκε ξαφνικά και ξαφνικά χάθηκε. Παρακάτω παραθέτουμε διάφορες αστρονομικές παρατηρήσεις που κατά καιρούς κατέγραψαν διάφορα περίεργα φαινόμενα στην επιφάνεια της σελήνης.

11.3.1587: Οι αστρονόμοι της εποχής παρατηρούν με γυμνό μάτι ένα λαμπρό αστέρι πάνω στο φεγγάρι ανάμεσα στα δύο άκρα του ηλιακού μηνίσκου.

12.11.1671: Παρατηρείται στην επιφάνεια της σελήνης ένα λευκό σύννεφο αν και η σελήνη δεν έχει σύννεφα.

1783 & 1784: Παρατηρούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα κινούμενα φώτα στην σεληνιακή επιφάνεια.

1794: Ένα περίεργο αντικείμενο πετούσε πάνω από την σελήνη.

7.9.1800: Οι Γάλλοι αστρονόμοι παρατηρούν κατά την διάρκεια μιας έκλειψης σειρά από κινούμενα φώτα που αλλάζουν συνεχώς σχηματισμούς και αφού ευθυγραμμίστηκαν εξαφανίστηκαν.

4/5/6/7.2.1821, 6.5.1821, 11.7.1821, 28/29.11.1821:

Στις παραπάνω ημερομηνίες και σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του 1821 οι αστρονόμοι παρατηρούν πλήθος από ανεξήγητα φώτα να κινούνται στην επιφάνεια της σελήνης και μετά από ορισμένους σχηματισμούς που πήραν εξαφανίστηκαν.

22.1.1825, 12.4.1826, 7.3.1826, 22.12.1835: Σε όλες τις παραπλεύρως ημερομηνίες παρατηρήθηκε μεγάλη δραστηριότητα φωτεινών αντικειμένων με σημείο αναφοράς γύρω και μέσα στην «θάλασσα των Κρίσεων».

Αρχές 1860. 10.6.1866, 7.5.1867, Όλο το 1869: Καθ' όλη τη διάρκεια του 1860 παρατηρείται μεγάλη δραστηριότητα φωτεινών αντικειμένων στην επιφάνεια της σελήνης και ιδιαίτερη έξαρση στις παραπάνω ημερομηνίες όπου παρατηρήθηκαν και χαρτογραφήθηκαν κωνικές κατασκευές μέσα και έξω από τον κρατήρα του Λινέ ο οποίος έχει βάθος 360 μέτρα και διάμετρο 10 χιλιόμετρα. Οι αστρονόμοι έμειναν άφωνοι όταν πέντε χρόνια αργότερα διαπίστωσαν ότι ο κρατήρας είχε εξαφανιστεί.

Όλο το 1871: Παρατηρούνται πάνω από 1500 φωτεινά αντικείμενα στην επιφάνεια της σελήνης με συχνότητα εμφανίσεως καθημερινά.

5.2.1877: Στον κρατήρα Εύδοξος φαίνεται για πολλές μέρες μια φωτεινή γραμμή μεγάλου μήκους.

21.3.1877 και 4.5.1877: Το εσωτερικό του κρατήρα Πρόκλος είναι κατάφωτο από πάρα πολλά κινούμενα φώτα.

Όλο το 1879: Το έτος αυτό έχουμε πλήθος εμφανίσεων φωτεινών αντικειμένων στην επιφάνεια της σελήνης. Ο κρατήρας του Υγγίνου παρουσίαζε φωτεινότητα σαν να φωτιζόταν από κάποια πηγή φωτός, ενώ έξω από αυτόν φωτεινά αντικείμενα άλλαζαν συνέχεια σχηματισμούς. Στον κρατήρα Φρακαστόριους φάνηκε ένας φωτεινός κύκλος που στην συνέχεια πήρε σχήμα κώνου. Πριν το 1879 δεν υπήρχε καμιά κωνική κατασκευή ενώ σήμερα οι κωνικές κατασκευές ξεπερνούν τις 1000.

23.1.1880: Φωτεινές γραμμές αναβόσβηναν επί αρκετές ώρες στην επιφάνεια της σελήνης σαν να γινόταν σινιάλο.

4, 7.1881: Δύο πυραμιδοειδείς φωτεινές προεξοχές παρατηρήθηκαν στον σεληνιακό ορίζοντα.

8.5.1881: Περίπου 1.000 φωτεινές δέσμες φάνηκαν στην «θάλασσα των Κρίσεων». Στο ίδιο σημείο εντοπίστηκε αργότερα μια γέφυρα η οποία μετά από μερικά χρόνια εξαφανίστηκε.

24.4.1882: Παρατηρείται μεγάλος αριθμός κινουμένων αντικειμένων στον κρατήρα «Αριστοτέλης».

26, 3.1882: Στην «θάλασσα των Κρίσεων» παρουσιάζονται αμέτρητα φωτεινά αντικείμενα διαφόρων σχημάτων.

23.11.1887: Μια κοκκινωπή σκιά παρατηρείται στον κρατήρα «Πλάτων».

15.7.1888: Παρατηρήθηκε ξαφνικά ένα φωτεινό στίγμα στην επιφάνεια της σελήνης δέκα φορές φωτεινότερο από αυτήν. Προσσεληνώθηκε στις σεληνιακές Άλπεις, παρέμεινε 20' και μετά χάθηκε. Στο σημείο προσσεληνώσεως έμεινε μια περιφέρεια που άλλαζε συνέχεια χρώματα.

10.9.1889: Στον κρατήρα του «Πλίνιου» φάνηκε ένα κυκλικό φως με στίγμα στο κέντρο.

7.11.1891: Φωτεινές γραμμές αναβόσβηναν σαν σινιάλο για αρκετές ώρες στην επιφάνεια της σελήνης.

1892, 1896, 1899: Καθ' όλη τη διάρκεια των ετών αυτών παρατηρείται μεγάλος αριθμός κινουμένων φώτων στην επιφάνεια της σελήνης.

23.4.1915: Μια φωτεινή ακτίνα παρατηρείται στον κρατήρα «Κλάβιου».

15.1.1915: Επτά φωτεινά αντικείμενα σχημάτιζαν το Ελληνικό γράμμα «Γ» στην επιφάνεια της σελήνης.

10.10.1916: Ένα φωτεινό τρίγωνο παρατηρείται στον κρατήρα του «Πλάτωνα».

Από το 1922 έως το 1980: Έχουν παρατηρηθεί στην επιφάνεια της σελήνης πάνω από 200 θόλοι διαμέτρου 250-300 μέτρων που κινούνται και αλλάζουν θέση, πιθανώς επιφανειακές κατασκευές τύπου «Ιγκλού», λυόμενες και προκατασκευασμένες.

14.6.1940: Δυο φωτεινές στήλες παρατηρούνται στον κρατήρα του «Πλάτωνα».

7.4.1944: Παρατηρείται ανεξήγητη λάμψη στην επιφάνεια της σελήνης.

19.10.1945: Τρία έντονα φώτα παρατηρούνται στο τείχος του «Δαρβίνου»

Από το 1950 έως το 1960: Παρατηρήθηκαν κωνικές κατασκευές που πολλαπλασιαζόταν κατά ασυνήθιστο τρόπο αφού το 1865 υπήρχαν δύο, σήμερα υπάρχουν πάνω από 1000.

7.3.1950: Φωτογραφίζονται κινούμενα φώτα στην επιφάνεια της σελήνης.

18.9.1953: Κάτι σαν νησί υψώθηκε πάνω από την επιφάνεια της σελήνης.

8.9.1955: Δυο λάμψεις παρατηρήθηκαν στην περιοχή του «Ταύρου».

24.5.1955: Μια αστραπή παρατηρείται στον νότιο πόλο της σελήνης.

18.3.1958: Οι Άγγλοι αστρονόμοι Τ. Ο'Νήλ και Χ. Π. Γουέλκινς παρατηρούν μια γέφυρα στην επιφάνεια της σελήνης η οποία μετά από μερικές μέρες εξαφανίστηκε.

29.9.1958: Στην επιφάνεια της σελήνης παρατηρούνται φωτεινά γραμμικά σύμβολα σαν γράμματα αλφαβήτου.

3.11.1958: Παρατηρούνται κινούμενα φώτα και απελευθέρωση αερίων στην επιφάνεια της σελήνης, ενώ ένα κόκκινο φως εκινείτο πολύ αργά.

5.11.1959: Φώτα αναβόσβηναν σαν σινιάλο για πολλή ώρα.

17.11.1959: Ένα φωτεινό αντικείμενο αναβόσβηνε στον κρατήρα του «Πλάτωνα».

13.9.1959: Φωτογραφήθηκαν δυο φωτεινά αντικείμενα που έφευγαν από την επιφάνεια της σελήνης με μεγάλη ταχύτητα ενώ ένα φωτεινό σύννεφο ήταν πάνω από την περιοχή «Λιτρώφ». Η σελήνη δεν έχει σύννεφα.

Το 1960: Η σκοτεινή πλευρά του κρατήρα «Βιτέλο» φωτιζόταν επί 5'.

Το 1961: Πέντε φωτεινά αντικείμενα αναβόσβηναν και έφευγαν από την επιφάνεια της σελήνης. Με την απομάκρυνση τους παρατηρήθηκε απελευθέρωση αερίων.

Το 1963: Πολλά κόκκινα αντικείμενα κινούνται στην επιφάνεια.

21.6.1964: Μια μαύρη σκιά κινείται στο Ν. ημισφαίριο της σελήνης.

3.7.1965: Για 70' λεπτά στην περιοχή του «Αριστάρχου» παρατηρούνται φωτεινές αναλαμπές.

6, 7, 8/8/1965: Και τις τρεις μέρες συνέχεια μια ισχυρή ακτίνα εκπέμπεται από την επιφάνεια της σελήνης προς άγνωστη κατεύθυνση.

Μάρτιος 1966: Μεγάλος αριθμός φωτεινών αντικειμένων σε όλη την επιφάνεια.

25.9.1966 & 25.10.1966: Παρατηρείται ασυνήθης αριθμός φωτεινών λάμψεων στον κρατήρα του «Πλάτωνα»» και στην περιοχή «Γκασέντι» για μια ώρα.

4.2.1966: Το Σοβιετικό διαστημόπλοιο «Λούνα 9» φωτογραφίζει στην «θάλασσα των Καταιγίδων» πυργοειδείς κατασκευές διατεταγμένες σε ευθείες γραμμές.

11.9.1967: Ένα μαύρο σύννεφο με κόκκινο περίγραμμα παρατηρήθηκε στη «θάλασσα της Γαλήνης».

24.12.1968: Ο «Απόλλων 8» περιστρέφεται γύρω από την σελήνη. Οι αστροναύτες είδαν ένα τεράστιο ΑΤΙΑ και το φωτογράφησαν. Είχε επιφάνεια 16 τετραγωνικά χιλιόμετρα (4, 000μ. Χ4.000μ, )

22.5.1969: Ο «Απόλλων 10» περιφερόταν γύρω από την σελήνη και η σεληνάκατος πήγαινε για προσσελήνωση και ενώ απείχε από το έδαφος 7.200 μέτρα ένα ΑΤΙΑ από την επιφάνεια της σελήνης σηκώθηκε κάθετα και πήγε και την συνάντησε. Οι αστροναύτες το φωτογράφησαν και το κινηματογράφησαν. 16.7.1969: Όταν ο «Απόλλων 11» κατευθυνόταν προς την σελήνη ένα ΑΤΙΑ πήγε τον συνάντησε και τον συνόδευσε μέχρι την σελήνη.

19.7.1969: Όταν η σεληνάκατος του «Απόλλων 11» προσσεληνώθηκε συνοδευόταν από δύο μεγάλα.ΑΤΙΑ τα οποία κινηματογραφήθηκαν από τους αστροναύτες. Τα δύο ΑΤΙΑ φεύγοντας πολλαπλασίασαν την φωτεινότητα τους. Αργότερα εμφανίστηκε ένα πολύ μεγάλο ΑΤΙΑ και το συνόδευαν 10 μικρότερα.

Τέλος ο «Απόλλων 17» φωτογράφησε και αυτός δύο ΑΤΙΑ κατά την διαδρομή του προς τπν σελήνη.

Οι κρατήρες Λιναίου-Ευδόξου-Μίστερ έχουν γίνει εστίες συγκεντρώσεων φωτεινών αντικειμένων. Ο κρατήρας του Αριστάρχου είναι ο πιο αινιγματικός και συγκεντρώνει τις πιο πολλές πιθανότητες να υπάρχουν σ' αυτόν είσοδοι για το εσωτερικό της σελήνης. Ομάδες επιστημόνων που συνεργάστηκαν ανεξάρτητα από την ΝΑΣΑ, υπολογίζουν καταμετρημένες περιπτώσεις εμφανίσεως φώτων και αντικειμένων στην επιφάνεια της σελήνης πάνω από 1000 περιπτώσεις. Κατά την διάρκεια του ερευνητικού προγράμματος «Απόλλων», η ΝΑΣΑ κατέγραψε πάνω από 2.000 περιπτώσεις εμφανίσεως φώτων στην επιφάνεια της σελήνης, όπως επίσης παρατήρησε και ένα τεράστιο μαύρο σώμα μήκους 250.000 μέτρων και πλάτους 50.000 μέτρων που πετούσε πάνω από την σελήνη. Ο αστροφυσικός Δρ Μόρις Τζέσαπ του πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν λίγο πριν τον αυτοκτονήσουν δήλωσε: Όλα τα φώτα κατευθύνονται από λογικά όντα που εξυπηρετούν κάποια σκοπιμότητα άγνωστη σ' εμάς. Οι κατασκευές που παρατηρούνται στην επιφάνεια της σελήνης και έχουν εμφανισθεί τα τελευταία διακόσια χρόνια, είναι έργο νοημόνων όντων που έχουν βάση το εσωτερικό της σελήνης. Δεν υπάρχει περίπτωση τα παραπάνω φαινόμενα να είναι οφθαλμαπάτες γιατί οι φωτογραφικοί φακοί δεν παθαίνουν παραισθήσεις και φωτογραφίζουν μόνον υπαρκτά αντικείμενα. Το φεγγάρι δεν είναι νεκρό. Είναι ένα κοσμικό εργαστήριο νοημόνων όντων τους σκοπούς των οποίων γνωρίζουν οι ιθύνοντες των ΗΠΑ και δεν τους αποκαλύπτουν. Εκείνο που δημιουργεί σκέψεις, είναι ο θόρυβος που έχει γίνει για τις αποστολές στη σελήνη. Έγιναν αστρονομικά έξοδα, τοποθετήθηκαν επιστημονικά όργανα στην επιφάνεια της σελήνης και οχήματα έρευνας του δορυφόρου μας. Γιατί όλα αυτά; για μια ανθρώπινη περιέργεια και ματαιοδοξία; Γιατί αυτή η εκνευριστική σιωπή μετά την ολοκλήρωση του διαστημικού προγράμματος «Απόλλων»; Γιατί και οι Ρώσοι σταμάτησαν ξαφνικά τα προγράμματα τους, σε μια στιγμή που το ταξίδι στη σελήνη θα ενίσχυε το γόητρο τους; Το φεγγάρι ξεχάστηκε, παραμένει σιωπηλό για να εμπνέει τους ερωτευμένους και τους ποιητές. Τι συμβαίνει;

Και ξαφνικά χωρίς τίποτε να το δικαιολογεί την 12.12.1996 η ΝΑΣΑ ανακοινώνει στα τηλεοπτικά μέσα

' Μπορεί να υπάρχει Ζωή στη σελήνη. ' 

Διαβάστε περισσότερα

Μυστηριώδες αντικείμενο στέλνει σήμα στη Γη κάθε 16 ημέρες

Υπάρχει περίπτωση να έχουμε έρθει σε επαφή με εξωγήινους; Ή, για να αποφύγουμε τα σενάρια συνωμοσίας, να έχουμε έρθει σε επαφή και να μην το γνωρίζουμε; Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα δεν μπορεί να στηριχθεί σε οτιδήποτε άλλο, εκτός από εικασίες. Η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα, όμως, είναι δυνατόν να στηριχθεί σε στοιχεία και εκφράζεται με τη λέξη… «πιθανόν».

Το τελευταίο διάστημα οι επιστήμονες μελετούν ένα συγκεκριμένο σήμα που εκπέμπεται από έναν μακρινό σύστημα. Συνήθως, τα σήματα που λαμβάνουν τα όργανα των επιστημόνων από το Διάστημα, αφορούν ενεργειακά κύματα από διάφορα φυσικά φαινόμενα, ή από Μαύρες Τρύπες, όπως αποδείχθηκε πρόσφατα. Το συγκεκριμένο σήμα, όμως, διαφέρει. Γιατί οι επιστήμονες το έχουν διαχωρίσει από τα υπόλοιπα; Για έναν λόγο. Μοιάζει να προέρχεται από τεχνητή πηγή. Δηλαδή, να μην παράγεται από κάποιο φυσικό φαινόμενο.

Το συγκεκριμένο σήμα εκπέμπεται από απόσταση 500 εκατ. ετών φωτός και καταφτάνει στη Γη σε τακτική συχνότητα, κάθε 16 ημέρες. Κανείς επιστήμονας δεν είναι σε θέση να «υπογράψει» αν πρόκειται για τεχνητό ή φυσικό σήμα. Όμως είναι η πρώτη φορά που σήματα από το Διάστημα επαναλαμβάνονται με τόσο ακριβή συχνότητα. Και σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, αυτό δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί από φυσικές πηγές.

Το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα ραδιοκύματα «κτυπούν» τη Γη ακριβώς κάθε 16 ημέρες, οδηγούν τους επιστήμονες στην υπόθεση ότι «κάποιος τα ελέγχει».

Οι επιστημονικές ομάδες έχουν ανακαλύψει έως σήμερα πάνω από 100 τύπους ραδιοκυμάτων που «πέφτουν» πάνω στη Γη από το Διάστημα. Μόνο 10 από αυτά επαναλήφθηκαν. Κανένα δεν επαναλήφθηκε με την ακριβή συχνότητα που εκπέμπεται το σήμα που ερευνάται, από απόσταση 500 εκατ. ετών φωτός.

Το σήμα, που δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να πρόκειται για επικοινωνία με εξωγήινο πολιτισμό, εντόπισαν αστροφυσικοί από το Canadian Hydrogen Intensity Mapping Experiment, ή CHIME, χρησιμοποιώντας το ραδιοτηλεσκόπιο στη βρετανική Κολούμπια.

Το σήμα που εντοπίστηκε από τους αστροφυσικούς «κτυπούσε» ανά μία ώρα για τέσσερις ημέρες συνέχεια, πριν σιγήσει για διάστημα 12 ημερών. Τότε, προς μεγάλη έκπληξη της επιστημονικής ομάδας, το σήμα επαναλήφθηκε ακριβώς με την ίδια συχνότητα, σε σημείο που να εξετάζεται ακόμα και το ενδεχόμενο να πρόκειται για ένα προχωρημένο επίπεδο επικοινωνίας, ένα «μήνυμα» σε κάποια μορφή κώδικα, που εστάλη.

Οι επιστήμονες εξετάζουν όλες τις πιθανότητες και τα σενάρια, αποφεύγοντας να αποκλείσουν ακόμη και την πιο ακραία σκέψη. Το σίγουρο είναι ότι το συγκεκριμένο σήμα, διαφέρει από τα υπόλοιπα που έχουν ανακαλυφθεί. Αν πρόκειται όντως για επικοινωνία με εξωγήινο πολιτισμό, ή όχι, θα αποδειχθεί στο μέλλον. Οι πιθανότητες, πάντως, έχουν αυξηθεί…

Διαβάστε περισσότερα

Ανοίγουν οι φάκελοι x

Οι έρευνες της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας που αφορούν τα UFO έρχονται επιτέλους στην επιφάνεια!

Απ’ ότι φαίνεται τελικά η Κυβέρνηση έχει κάτι να κρύψει αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τους “εξωγήινους” λέει ο Steven Aftergood, που διευθύνει τη σχετική μελέτη για τη μυστικότητα της κυβέρνησης, στο Ίδρυμα Αμερικανών Επιστημόνων στην Πολιτεία της Ουάσινγκτον.

Ένα έγγραφο με τη σφραγίδα “Top Secret Umbra” (ο κωδικός που προσδιορίζει την υψηλότερη, την πιο ευαίσθητη κατηγορία της υπηρεσίας επικοινωνιών) , ήρθε στην επιφάνεια.

Η κάποτε απόρρητη ένορκη βεβαίωση, συμπληρώθηκε αρχικά από την Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας, (NSA) μετά από μια αγωγή για να δικαιολογήσουν την απόκρυψη αρχείων σχετικά με τους εξωγήινους. Έχει γίνει άρση του απορρήτου για το μεγαλύτερο μέρος του εγγράφου, με συγκεκριμένα αποσπάσματα να έχουν αφαιρεθεί, φαινομενικά για να μην αποκαλυφθούν ονόματα εργαζομένων, και να κρατηθούν οι τεχνολογίες και οι μέθοδοι της NSA , καθώς και οι εξωτερικοί της σύνδεσμοι μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Το έγγραφο “In Camera Affidavit of Eugene F. Yeats: Citizens Against UFO Secrecy v. National Security Agency, October 9 1980 – δόθηκε στη δημοσιότητα σε διορθωμένη μορφή στης 3 Νοεμβρίου σαν απάντηση σε ανάλογη απαίτηση του ερευνητή Michael Ravnitzky της (FOIA) “Δράση Υπέρ Της Ελευθερίας Της Πληροφορίας“, και καταχωρήθηκε στο site του Ιδρύματος Αμερικανών Επιστημόνων.

Μια ανάγνωση του εγγράφου, μας δίνει μια ιδέα, σχετικά με το πώς μια σούπερ-μυστική υπηρεσία όπως η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA), κατάφερε να συμβαδίζει με το φαινόμενο των UFO.

Έχοντας ιδρυθεί τον Νοέμβριο του 1952 η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA)/ Κεντρική Υπηρεσία Ασφαλείας, είναι ο πιο απόκρυφος οργανισμός της Αμερικής. Συντονίζει, διευθύνει, και εκτελεί, υψηλά ειδικευμένες δραστηριότητες με σκοπό να προστατέψει τα συστήματα πληροφοριών της Αμερικανικής Κυβέρνησης και ανακινεί τα ξένα σήματα που αφορούν κρατικές πληροφορίες.

Καθώς είναι ένας οργανισμός με συστήματα υψηλής τεχνολογίας, η ΝSA αποτελεί ένα σημείο αιχμής, για ροή των πληροφοριών και την επεξεργασία δεδομένων. Είναι επίσης κέντρο ξενόγλωσσης ανάλυσης, και έρευνας εντός της Κυβέρνησης.

Το έγγραφο αυτό του 1980, που μέχρι πρόσφατα δεν είχε δει το φως της δημοσιότητας, εξηγεί ότι συνολικά 239 έγγραφα που σχετίζονται με τα UFO, εντοπίστηκαν στα αρχεία της NSA, με 79 από αυτά να προέρχονται από άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες. Ένα από αυτά τα έγγραφα είναι ο λογαριασμός ενός ανώτερου υπαλλήλου της NSA ο οποίος παραβρέθηκε σε ένα συνέδριο με θέμα τα UFO. Μια μεγάλη “μερίδα“ των αναφορών αυτών εκδόθηκαν κατά τη χρονική περίοδο 1958 – 1979.

Παραπλανητικά δεδομένα

Οι τίτλοι δε των σχετικών με τα UFO κειμένων, που σημειώνονται στο γενικότερο έγγραφο του οποίου το απόρρητο έχει αρθεί, όπως “Η υπόθεση των UFO“ή “Ερωτηματικά Επιβίωσης“ εξάπτουν τη φαντασία.

Ένας ακόμη τίτλος που παρατίθεται είναι “Τα UFO και το «νεκρό σημείο» της κοινότητας των υπηρεσιών πληροφοριών, για αιφνιδιασμό και παραπλανητικά δεδομένα“. Σ’ αυτό το επτασέλιδο ενημερωμένο ανεπίσημο προσχέδιο μιας μονογραφίας γραμμένης από έναν ανώνυμο υπάλληλο της NSA, ο συγγραφέας υπογραμμίζει αναφορικά αυτό που θεώρησε σαν μια σοβαρή ανεπάρκεια των διαδικασιών υποκλοπών και αναφορών, της Υπηρεσίας Επικοινωνιών (COMINT), που αποτελούσε παρακλάδι της (NSA). Και αυτό είναι η ανικανότητα να ανταποκριθούν σωστά σε αιφνιδιαστικές πληροφορίες ή εσκεμμένα παραπλανητικά δεδομένα.

Ο αγνώστου ταυτότητος συγγραφέας, χρησιμοποιεί το φαινόμενο των UFO για να εκθέσει τις απόψεις του σχετικά με το γεγονός ότι η ανικανότητα της κοινότητας των μυστικών υπηρεσιών να επεξεργαστούν αυτού του τύπου τα ασυνήθιστα δεδομένα, επηρεάζει δυσμενώς τις δυνατότητες συλλογής δεδομένων της Κρατικής Υπηρεσίας πληροφοριών.

Μέσα στις σελίδες αυτής της πρόσφατα δημοσιευμένης ένορκης βεβαίωσης, (και ανάμεσα στις παραγράφους ενός excised αντίγραφου), φαίνεται πως η NSA υπέκλεψε το 1971 την επικοινωνία μεταξύ δύο αεροσκαφών και ενός ελεγκτή εδάφους, που αφορούσε ένα “παράξενο φαινόμενο στον ουρανό”, καθώς και τις παρατηρήσεις μιας οθόνης ραντάρ που χαρακτήριζαν το φαινόμενο σαν αγνώστου ταυτότητας αντικείμενα.

Σημειώνονται και άλλες αναφορές για λαμπερά φώτα, φωσφορίζοντα αντικείμενα και αγνώστου ταυτότητας αεροσκάφη, μαζί με επιμήκεις μπάλες φωτιάς , που διέσχιζαν τους ουρανούς χωρών εκτός της Αμερικανικής επικράτειας, αναφορές τις οποίες είχαν επίσης υποκλέψει και αποκρύψει.

Επιχειρήσεις υποκλοπής

Μέσα στην αναφορά αυτή των 21 σελίδων γίνεται ξεκάθαρο ότι η αποδέσμευση των εγγράφων αυτών στη δημοσιότητα , θα έβλαπτε για διάφορους λόγους την ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να συλλέξει στο μέλλον αυτές τις ζωτικές μυστικές πληροφορίες.

Επιπλέον ο τρόπος με τον οποίο η NSA συνεργαζόταν με ένα ολόκληρο δίκτυο από πηγές πληροφοριών από άλλες χώρες, οργανισμούς και άλλες κυβερνήσεις, για να εξασφαλίσει μυστικές πληροφορίες και δεδομένα, θα επηρεαζόταν δυσμενώς.

Η πλειοψηφία των αναφορών αυτών, όπως εξηγεί ο Eugene F. Yeates, ένας ανώτερος υπάλληλος της NSA, στην ένορκη βεβαίωση του 1980, αποτελούν αναφορές της Υπηρεσίας Πληροφοριών, οι οποίες είναι προϊόντα, διαφόρων επιχειρήσεων υποκλοπών, που διενεργούνταν ενάντια στα ελεγχόμενα συστήματα επικοινωνιών ξένων χωρών, μέσα στα ίδια τα χωρικά τους όρια.

Νέα επίγνωση

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Aftergood, η πρόσφατα αποδεσμευμένη ένορκη βεβαίωση του F. Yeats, ρίχνει νέo φως, στους τύπους των αρχείων που έψαχναν οι ερευνητές των UFO, τα οποία είχαν αποσιωπηθεί από την NSA.

Ακόμη και με όλα τα σημεία που έχουν διαγραφεί ή παραλειφθεί, δημιουργείται στον αναγνώστη η αίσθηση της τεράστιας κλίμακας (και της προφανούς επιτυχίας) των παγκόσμιων επιχειρήσεων ηλεκτρονικών υποκλοπών, που διενεργούνταν από την NSA, στη διάρκεια του “Ψυχρού Πολέμου”, υπογραμμίζει ο Aftergood.

Δυστυχώς δε γίνεται ξεκάθαρο στην ένορκη κατάθεση αν, και με ποιόν τρόπο τα αποσιωπημένα έγγραφα σχετίζονται με τα UFO μας λέει ο Aftergood. Θα πρέπει να υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ τους για να βρίσκονται μέσα στο σύνολο των αιτημάτων της FOIA, αλλά δεν έχουμε ιδέα ποια είναι αυτή.

Σ’ αυτούς όμως που ανυπομονούν να δείξουν ότι μια μεγάλη συνομωσία της Κυβέρνησης βρίσκεται σε εξέλιξη, και ότι αεροσκάφη που “πιλοτάρονται” από εξωγήινους εκτελούν πτήσεις ρουτίνας στους αιθέρες μας, το έγγραφο που μόλις πρόσφατα ήρθε στο φως δεν θα προσφέρει την παραμικρή βοήθεια.

Η έγγραφη ένορκη κατάθεση δε αψηφά ούτε απορρίπτει το φαινόμενο των UFO, απλά δεν αναφέρεται σ’ αυτό με κανέναν τρόπο, συμπεραίνει ο Aftergood. 

alitoteam

Διαβάστε περισσότερα