Τα "Λάθη" στην Οδό

1. Η Ακτή της Πραγματικότητας

Όλα όσα ζουν οι άνθρωποι στον εξωτερικό κόσμο είναι ένα όνειρο, ένα ψέμα. Και χιλιάδες χρόνια να ζήσουν, χιλιάδες ζωές, πάλι ψέμα θα είναι. 

Δεν έχει σημασία αν είσαι ο Πρίγκηπας του Ολύμπου, ή ο Πρίγκηπας των  Ιμαλαΐων, ο Άνθρωπος από την Ναζαρέτ, ή ένας απλός άνθρωπος χαμένος μέσα στο όνειρο. Έτσι κι αλλιώς όλα όνειρο είναι.

Αυτό που έχει σημασία είναι να διασχίσεις την Θάλασσα του Ονείρου με βάρκα το ίδιο το ψέμα. Δεν έχεις άλλη επιλογή. Αρκεί να μην λησμονείς ποτέ την Βαθύτερη Επιθυμία της Καρδιάς σου, την Αλήθεια και να μην χάνεις ποτέ τον Στόχο σου που είναι να Φτάσεις στην Ακτή της Πραγματικότητας.

Δεν έχει σημασία πόσο χρόνο θα ξοδέψεις. Έτσι κι αλλιώς ο χρόνος είναι μια αυταπάτη. Μονάχα η Αιωνιότητα Είναι Αληθινή.

Να Γνωρίζεις, κι ας μην μπορείς να το κατανοήσεις ακόμα, πως στην Χώρα της Αλήθειας δεν εισχωρεί το ψέμα, ούτε ο χρόνος, ούτε ο θάνατος. Εδώ Όλα Είναι Ένα, Όλα Είναι Αγάπη, Όλα Είναι Ειρηνικά. Εδώ η Αιωνιότητα Κυλάει χωρίς Ανησυχίες.

2. Φαινόμενα χωρίς ουσία

Όλοι οι Μεγάλοι Σοφοί, κι ο Ορφέας κι ο Λάο Τσε κι ο Σιντάρτα κι ο Σανκάρα, κι ο Ιησούς κι ο Μωάμεθ, έχουν πει πως «όλα δημιουργήθηκαν από το μηδέν», δεν είναι μετασχηματισμοί κάποιας ουσίας, μήτε έχουν δική τους ουσία. Είναι μονάχα φαινόμενα στο απέραντο φόντο του μηδενός, που συγκρατούνται από τους δικούς τους νόμους και θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται έτσι, σαν φαινόμενα.

Πραγματικά, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο από το να Παρατηρείς Ήσυχα όλα όσα γίνονται. Το να ταυτίζεσαι με όλα αυτά, να επιθυμείς, να επιδιώκεις να είσαι κάτι, να προσπαθείς να κρατηθείς στην φαινομενική ύπαρξη, είναι μια μάταιη προσπάθεια. Όλα αυτά διαρκούν όσο τα τροφοδοτείς. Κι όταν τα εγκαταλείπεις σβήνουν στο τίποτα.

Όλα αυτά δεν είναι παρά ένα σχήμα στον αέρα, πνοή που φεύγει. Κι έρχεται η ώρα – για άλλους ήρθε, για άλλους θα έρθει – που όλα διαλύονται στο Φως της Κατανόησης, όπως διαλύεται η πρωινή ομίχλη στο λαμπερό φως του Ήλιου.

Κι όταν όλα σβήνουν στο Αιώνιο Τώρα, μονάχα η Απεραντοσύνη Απλώνεται Παντού, Γαλήνια κι Ευτυχισμένη. Μια Παρουσία Πάνω και Πέρα από το τίποτα. Η Αληθινή Ύπαρξη, Μόνη Μέσα στον Εαυτό Της, Χωρίς Όρια.

Τι είναι όλο αυτό το Όνειρο; Κι η Δημιουργία κι οι κόσμοι, κι οι γαλαξίες κι η γη και τα επτά δισεκατομμύρια συνειδήσεις φυλακισμένες μέσα σε υλικά σώματα; Και η ζωή, ο πολιτισμός, οι επιθυμίες, οι αγωνίες, οι προσπάθειες, οι επιτυχίες κι οι αποτυχίες, η ψεύτικη ευτυχία κι η αληθινή δυστυχία; Τι είναι όλα αυτά; Όλα γεννήματα της άγνοιας και του πάθους, ένα όνειρο μόνο, τίποτα άλλο.

3. Κάπου Αλλού Είναι ο Θεός

Μπορείτε να Δείτε πουθενά τον Θεό; Μπορείτε να τον Ακούσετε με τα αυτιά σας; Μπορείτε να τον Αγγίξετε με τα χέρια σας; Όλα αυτά που βλέπουμε, ακούμε, αγγίζουμε, ανήκουν στον κόσμο των φαινομένων. Κι όσες πληροφορίες παίρνουμε μέσα από τις αισθήσεις ανήκουν στον χώρο των σκιών.

Άραγε, μπορείτε με την σκέψη να Βρείτε τον Θεό; Ό,τι σκεφτείτε είναι σκέψη. Κι η Ιδέα του Θεού δεν είναι ο Ζωντανός Θεός, είναι σκέψη. Κι η Προσευχή στην Ιδέα του Θεού δεν είναι επικοινωνία με τον Ζωντανό Θεό αλλά τυφλή κι αδιέξοδη «επικοινωνία» με ένα είδωλο της σκέψης μας.

Τότε; Τότε, Κάτι Άλλο Είναι ο Θεός. Κάπου Αλλού Είναι ο Θεός. Κάπως Αλλιώς Πρέπει να Βρούμε τον Θεό. Με την Ζωντανή Εμπειρία που είναι πέρα από τις αισθήσεις, πέρα κι από την σκέψη.

Ο Θεός Είναι Μέσα μας. Μέσα μας. Πέρα από τις δραστηριότητες των αισθήσεων, πέρα από τις περιπλανήσεις της σκέψης στους κόσμους της φαντασίας, πέρα από όλα, Απλώνεται ο Πραγματικός Χώρος της Αληθινής Παρουσίας. Εδώ, Τώρα, Βρίσκεται η Απέραντη Χώρα της Ελευθερίας, της Αλήθειας, της Αιωνιότητας.

Και δεν χρειάζεται να βρούμε δρόμο για να Φτάσουμε εδώ. Μήτε χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια. Είμαστε Ήδη Εγκατεστημένοι στην Αληθινή Ουσία, που είναι πέρα από εξωτερικές δραστηριότητες, πέρα από εξωτερικά φαινόμενα. Σσσσς! Ησυχία! Νοιώστε Το! Εδώ, Τώρα! Μέσα στην Απόλυτη Ακινησία της δραστηριότητας! Στην Κόψη της Στιγμής! Η Ζωή! Η Αληθινή Ζωή! Η Πηγή από Όπου Ξεχειλίζουν τα Πάντα! Η Αλήθεια, η Ενότητα, η Αγάπη!

4. Ο Αληθινός Δρόμος

Όλοι οι Δρόμοι προς την Αλήθεια είναι κατασκευές των ανθρώπων.

Κι όποιο Δρόμο κι αν ακολουθήσεις στο τέλος αναγκάζεσαι να εγκαταλείψεις τις αυταπάτες σου και να Αντικρύσεις την Πραγματικότητα Κατάματα

Η Τελική Αποκάλυψη είναι ότι η Πραγματικότητα Είναι Εδώ, Τώρα. Και την Αντιλαμβάνεσαι Πλήρως όταν βιώνεις άμεσα αυτό που συμβαίνει, όταν δεν παρεμβάλλεται η σκέψη κι οι αυταπάτες που η σκέψη δημιουργεί. 

Αυτή ακριβώς η Συνειδητοποίηση είναι η Άπυλη Πύλη που σε βγάζει έξω από την δραστηριότητα της σκέψης, έξω από τον κόσμο της φαντασίας, έξω από τον χρόνο, στο Αιώνιο Τώρα, στον Απέραντο Χώρο της Πραγματικότητας.

Αυτό που Χρειάζεται είναι να Δεις, Εδώ, Τώρα, Άμεσα. Αν Βλέπεις, Βλέπεις την Πραγματικότητα. Βλέπεις Που είσαι, Βλέπεις Τι κάνεις, Βλέπεις Που μπορείς να πας. Είσαι Ελεύθερος να Ζήσεις Όπου θέλεις. Στον κόσμο ή πέρα από τον κόσμο, στην Απεραντοσύνη της Αιωνιότητας.

5. Ο Αληθινός Διαλογισμός

Ο Αληθινός Διαλογισμός στον οποίο αναφέρονται όλοι αυτοί που έχουν Εμπειρία της Πραγματικότητας, χρησιμοποιώντας διάφορες ονομασίες, δεν είναι κάποια δραστηριότητα αλλά Άμεση Βίωση της Ζωής. Χαρακτηρίζεται σαν Εμπειρία πέρα από την σκέψη, απουσία σκέψης, σιωπή της σκέψης…

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει να μένουμε στην Φυσική Κατάσταση της Αντίληψης, στην Ομαλή Ροή της Αντίληψης χωρίς «πρόσθετες» διακυμάνσεις, που μπορεί να προέρχονται από «μνήμες», γνώσεις, εμπειρίες, σχολιασμό ή κράτημα σε κάτι;

Όλη αυτή η πρόσθετη δραστηριότητα μας ρίχνει στην σκέψη, στον γραμμικό χρόνο της σκέψης, στον εικονικό κόσμο που φτιάχνει η σκέψη.

Η Φυσική Εξέλιξη της Αντίληψης είναι μια Συνεχής Ροή χωρίς «κράτημα» πουθενά, χωρίς διακυμάνσεις, που αποκαλύπτει την Πραγματικότητα όπως είναι. Είναι η Απόλυτη Ισορροπία στην Κόψη του Χρόνου, στον μηδενικό χρόνο, στο Απόλυτο Παρόν, που δεν ανήκει στον γραμμικό χρόνο της σκέψης. Είναι η Αληθινή Ζωή, κι η Πύλη για την Αιωνιότητα.

Το Μόνο Κοάν στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε, να απαντήσει ο καθένας: «Που Είμαι»; Τώρα. Εδώ.

6. Η Απελευθέρωση

Η Πραγματικότητα Υπάρχει και Βιώνεται πέρα από τον κόσμο των φαινομένων, πέρα από κάθε υποκειμενική αντίληψη και πέρα από κάθε αντικειμενική διαφοροποίηση. Όπου υπάρχει «εαυτός» (υποκειμενική αντίληψη) κι όπου υπάρχει «εμπειρία ενός εαυτού» (αντικειμενική διαφοροποίηση) δεν υπάρχει πραγματικότητα αλλά μόνο φαινόμενα.

Υπάρχουν μόνο φαινόμενα. Δεν υπάρχουν καλά και κακά φαινόμενα, καλό και κακό, καλή και κακή εμπειρία. Όλα είναι αυταπάτη, ένα όνειρο, ένα ψέμα. Κι όλες οι «κρίσεις» είναι προϊόντα της σκέψης. Για να λειτουργήσουμε όμως μέσα στον κόσμο των φαινομένων, μέσα στο ψέμα, χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε σαν όχημα το φαινόμενο, το ψέμα. Υπάρχουν στέρεα και ασφαλή ψέματα για να περάσουμε Πέραν κι υπάρχουν ψέματα που μας παρασέρνουν στον βυθό της αυταπάτης. Η Αγαθότητα, η μη-προσκόλληση, ο μη-εγωισμός, χτίζουν ένα ασφαλές ψέμα, έναν «εαυτό» που μας βοηθά να περάσουμε Πέραν, μια σχεδία στον κόσμο της αυταπάτης. Αντίθετα, η κακία, η προσκόλληση, ο εγωισμός, μας δένουν με τα φαινόμενα και δεν μπορούμε να απελευθερωθούμε. Έτσι καλό-κακό υπάρχουν μόνο από ωφελιμιστική άποψη.

Η Απελευθέρωση είναι ο Δρόμος της Απάρνησης, της Μη-Προσκόλλησης, της Ταπεινότητας και της Εξάλειψης του εγώ. Όταν Ελευθερωνόμαστε από την προσκόλληση στα φαινόμενα, η Ψυχική Ενέργεια (ή Ό,τι αποτελεί την Πραγματική Ύπαρξη τέλος πάντων) Απελευθερώνεται κι Εκδηλώνεται σε Ευρύτερους Χώρους Εμπειρίας. Ο κόσμος των φαινομένων «φαίνεται» από μια Πιο Υψηλή Οπτική θέση. Η Ημέρα της Απελευθέρωσης δεν ανατέλλει ποτέ σε αυτόν τον κόσμο των φαινομένων. Ανατέλλει πάντα στους Ανώτερους Κόσμους. Κι όσοι Απελευθερώνονται Βιώνουν ήδη την Ζωή στους Ευρύτερους Κόσμους, πέρα από το σώμα, που αργά ή γρήγορα κλείνει τον «κύκλο» του.

Η Πραγματικότητα, ο Αληθινός χώρος της Ελευθερίας, η Αληθινή Ζωή, είναι η Απελευθέρωση από όλα τα φαινόμενα, είναι ο Χώρος Χωρίς Όρια, όπου δεν υπάρχει «εαυτός», ούτε «εμπειρία» αλλά μονάχα Ζωή που Ξετυλίγεται στην Παρούσα Στιγμή που Πορεύεται στην Αιωνιότητα.

Αν Θέλουμε να Ανυψωθούμε στην Πραγματικότητα μόνο Μια Οδός Υπάρχει, η Οδός της Απάρνησης. Είναι η Πύλη για να Περάσουμε Πέραν. Μην προσπαθείς να φανταστείς τι υπάρχει πέρα από τον κόσμο των φαινομένων, γιατί κι αυτή η σύλληψη ανήκει στον χώρο των φαινομένων. Η Απεραντοσύνη Δεν Χωρά Πουθενά, σε καμία φαντασία του ανθρώπου. Μόνο Βιώνεται.

7. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι

Υπάρχουν κάποιο άνθρωποι που ζουν εδώ στη γη όπως σε μια φυλακή. Η Ψυχή τους, η Ψυχική Ενέργεια που είναι η Πραγματική Ύπαρξή τους, έχει ήδη απελευθερωθεί από την αυταπάτη κι έχει ανυψωθεί σε μια Άλλη Πραγματικότητα, πέρα από τον κόσμο των φαινομένων. Αλλά το σώμα τους κρατά ακόμα σε επαφή με τον κόσμο των φαινομένων.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ήδη Ζουν Αλλού, μια πιο Αληθινή Ζωή κι απλά περιμένουν να εξαντληθούν οι αιτίες που τους έριξαν εδώ στον πλανήτη της φρίκης.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που φεύγοντας από εδώ δεν θα λυπηθούν, μήτε θα κοιτάξουν πίσω, γιατί ήδη η Ζωή τους είναι Αλλού. Κι ούτε λυπούνται για όσους αφήνουν πίσω, όλους αυτούς τους δυστυχισμένους που κοιμούνται τον ύπνο της αυταπάτης, του ξεχωριστού εαυτού, του εγωισμού, των επιθυμιών και των προσκολλήσεων.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που γνωρίζουν ότι τούτος ο κόσμος είναι ο χειρότερος από τους κόσμους, ο Αληθινός Άδης των Ψυχών, η Κοιλάδα του Φόβου και των Δακρύων. Γνωρίζουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι του πλανήτη είναι στον λήθαργο της σκέψης και της φαντασίας και δεν θα ξυπνήσουν πριν την ώρα τους. Κι ό,τι κι αν ονειρεύονται οι άνθρωποι, είτε πως είναι ευτυχισμένοι, είτε ό,τι υποφέρουν, όλα είναι σαν το όνειρο της νύχτας που πέρασε. Τα όνειρα τελειώνουν με την ανατολή του Ήλιου κι αυταπάτες τελειώνουν με το Φως της Αλήθειας. Όλα προσωρινά είναι.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι ήδη Ευτυχισμένοι, Πραγματικά Ευτυχισμένοι, γιατί έχουν ξεφύγει από τον κόσμο των φαινομένων. Η Ζωή τους απλώνεται Ήρεμα στην Αιωνιότητα. Ζουν από τώρα στο Κόσμο του Φωτός κι έχουν από καιρό λησμονήσει τον κόσμο των σκιών, της διαμάχης και του πόνου.

8. Χειρονομώντας στην Σιωπή

Υπάρχουν φίλοι που με ρωτάνε γιατί δεν γράφω συχνότερα. Είναι αλήθεια πως εργάζομαι πολλές πολλές ώρες και δεν έχω χρόνο. Στην πραγματικότητα όμως, ο αληθινός λόγος, δεν είναι η έλλειψη χρόνου. Αναρωτιέμαι τι νόημα έχει.

Μιλώ δημόσια κοντά 10 χρόνια. Ε, και; Λέω κάτι, κάποιοι διαβάζουν. Μπορεί να τους κάνει για να οικοδομήσουν περαιτέρω την σκέψη τους ή να μην τους κάνει. Κι όλα προχωρούν έτσι.

Λέω ότι πρέπει να πάμε πέρα από την σκέψη, από την κατασκευή της πραγματικότητας με την σκέψη, στην Άμεση Όραση της Πραγματικότητας, στην Αληθινή Ζωή. Κανείς δεν ακούει. Το χρησιμοποιούν σαν μια ακόμα διανοητική πρόταση, πληροφορία.

Λέω ότι πρέπει να πάμε πέρα από τον εγωισμό, τον εαυτό, σε μια κοινή, Παγκόσμια Συνείδηση. Κανείς δεν ακούει. Λένε, τι θαυμάσια ιδέα! Αλλά μένουν στο εγώ.

Λέω ότι πρέπει πρώτα να «φτιάξουμε» τον εαυτό μας και μετά να συνεννοηθούμε με τους άλλους, να φτιάξουμε μια πιο ανθρώπινη κοινωνία, να «μοιραστούμε» την ζωή. Κανείς δεν ακούει. Όλοι είναι απομονωμένοι στο «δικό» τους, κι είναι εχθρικοί με όλους, ακόμα κι αυτούς που ονομάζουν φίλους.

Τελικά τι νόημα έχει να είμαστε εδώ; Να φλυαρούμε; Συχνά έχω την «αίσθηση» ότι όλοι μας ζούμε σε μια βωβή ταινία. Χειρονομούμε, φωνάζουμε, αλλά δεν ακούγεται κανένας ήχος. Απόλυτη Σιωπή.

Ίσως είχαν δίκηο οι Αρχαίοι Μύστες. Εδώ, η γη των ανθρώπων, είναι ο Άδης των Ψυχών, ο κόσμος των σκιών και της σιωπής.

9. Η Ζωή του Μύστη

Στην Ζωή ενός ανθρώπου που Βαδίζει την Οδό της Αφύπνισης, κι εφόσον πραγματικά βαδίζει την Οδό και δεν «φαντάζεται» απλά ότι βρίσκεται στον πνευματικό χώρο, όπως συμβαίνει με τους περισσότερους δήθεν «πνευματικούς» ανθρώπους, υπάρχουν Τρία Στάδια Ζωής, Εμπειρίας της Πραγματικότητας. Καθένας μπορεί να «συμπεράνει» για τον εαυτό του που βρίσκεται.

Το Πρώτο Στάδιο στην Ζωή του Μύστη είναι όταν «Αφυπνίζεται». Η Συνειδητότητα μεταφέρεται από τον εξωτερικό κόσμο των φαινομένων, υπεράνω του ψυχικού κόσμου των επιθυμιών και του απατηλού αντικαθρεφτίσματος της σκέψης, στα Εσωτερικά Επίπεδα. Η Είσοδος στα Εσωτερικά Επίπεδα γίνεται αντιληπτή από την Πλήρη Αντιστροφή της Εμπειρίας της Πραγματικότητας. Όσο η Ψυχική Ενέργεια (η Αληθινή Οντότητα) είναι παγιδευμένη στην αυταπάτη των κατώτερων κόσμων «νοιώθουμε» μέσα στον χώρο, μέσα στον κόσμο που μας περιβάλει. Η Απελευθέρωση της Ψυχής από την «μαγεία» των κατώτερων κόσμων φανερώνει ότι η Ψυχή τα Υπερβαίνει όλα κι οι κόσμοι είναι «μέσα» της κι ότι είναι απατηλή η αίσθηση ότι «εισερχόμαστε στους κατώτερους κόσμους (είναι αποτέλεσμα της «φυλάκισης» της Ψυχικής Ενέργειας στον κατώτερο φορέα της). Αλλά ο Εσωτερικός Κόσμος, αν και πολύ πιο πραγματικός από τον κόσμο των φαινομένων, παραμένει ένας κόσμος αντίληψης. Υπεράνω κάθε αντίληψης Βιώνεται ο Κόσμος του Είναι, το Αληθινό Βασίλειο του Θεού. Οι Βαθμίδες της Μύησης έχουν περιγραφεί σε όλες τις θρησκείες, τουλάχιστον για αυτούς που προχωρούν στο βάθος τους. Η Αφύπνιση στον Εσωτερικό Χώρο γίνεται στο Ανώτερο Κέντρο του Εσωτερικού Εγκεφάλου (στην «καρδιά» του εγκεφάλου). Η Πλήρης Αφύπνιση, επειδή είναι πραγματική απελευθέρωση, είναι εκτός χώρου, χρόνου, σώματος, αλλά συμβολικά, στην Εσωτερική Παράδοση, συνδέεται με το «κέντρο» του άνω μέρους του κεφαλιού.

Το Δεύτερο Στάδιο στην Ζωή του Μύστη είναι όταν «Αποσύρεται». Η Ανώτερη Οντότητα (η Ψυχική Ενέργεια, η Ψυχή) που έχει ενσαρκωθεί αποσύρεται από το σώμα και τον κόσμο των φαινομένων, που απογυμνωμένος από την αλήθεια φανερώνεται σαν μια φαντασμαγορία, κι έχει εμπειρία των ανώτερων πεδίων ύπαρξης, πέρα από τον κόσμο των εξωτερικών κόσμων. Πιο συγκεκριμένα αρχίζει ήδη να «ζει» στον ψυχικό κόσμο, στον κόσμο των επιθυμιών, που είναι γνωστός και σαν αστρικός κόσμος στην Εσωτερική Παράδοση. Είναι η Επόμενη Κατοικία του. Δεν επιστρέφει πλέον στον κόσμο των υλικών φαινομένων. Υπάρχει ακόμα «βαθύτερα» ένας νοητικός κόσμος, που είναι ο επόμενος σταθμός. Πρέπει Κάποιος να περάσει από αυτούς τους κόσμους για να Απελευθερωθεί στο Αληθινό Εσωτερικό Πεδίο, στους Ανώτερους Ουρανούς.

Το Τρίτο Στάδιο στην Ζωή του Μύστη είναι όταν «Αποχωρεί». Ο Μύστης Αποχωρεί Συνειδητά από το σώμα (αυτό που ονομάζουν οι άνθρωποι θάνατο). Αν Κάποιος δεν Αφυπνιστεί και δεν Αποχωρήσει εν ζωή, δεν μπορεί να Φύγει Συνειδητά από το σώμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι (σχεδόν όλοι) φεύγουν σε κατάσταση σύγχυσης. Οι μεταθανάτιες εμπειρίες τους τους οδηγούν πάλι πίσω στη γη. Διαβάστε το Μπάρντο Τοντόλ, τον Φαίδωνα του Πλάτωνα. Η Εσωτερική Παράδοση τα έχει εξηγήσει όλα αυτά. Πίσω από τα σύμβολα μπορείτε να δείτε, να δούμε όλοι, την δική μας ζωή.

Όλα αυτά δεν είναι διανοητικές πληροφορίες για να φτιάξουμε μια όμορφη κοσμοθεωρία. Όλες οι κοσμοθεωρίες είναι ανοησίες. Εδώ μιλάμε για την ζωή μας, για αυτό που ζούμε, για το «παιχνίδι» στο οποίο ήδη συμμετέχουμε. Σε αυτό το «παιχνίδι» κερδίζει μονάχα όποιος «βλέπει». Οι τυφλοί πάντα καταλήγουν σε αδιέξοδα.

10. Εσύ, λοιπόν, τι κάνεις;

Εσύ, λοιπόν, τι κάνεις; Τι έχεις μάθει στην ζωή σου; Έχεις μάθει να κάθεσαι απολύτως ήσυχα; Έχεις μάθει να μην «ζητάς» πολλά από την ζωή σου; Έχεις μάθει να μην σκέφτεσαι «πάρα πολύ»; Έχεις μάθει να αντιλαμβάνεσαι ειρηνικά, χωρίς διαστρεβλώσεις, αυτό που συμβαίνει πραγματικά γύρω σου; Νοιώθεις πως Είσαι Ζωντανός, Ζωή, Ελευθερία, Απεραντοσύνη, Εδώ, Τώρα, στην Στιγμή που Ρέει; Τότε έχεις Νοιώσει την Αιωνιότητα, πέρα από τον χρόνο και τα παροδικά φαινόμενα.

Αν πάλι δεν γνωρίζεις τίποτα από όλα αυτά μην τα αναζητάς, δεν χρειάζεται να τα αναζητήσεις. Απλά σταμάτα να τρέχεις πίσω από τις αυταπάτες σου. Έτσι κι αλλιώς, στο τέλος, θα τα εγκαταλείψεις όλα και θα νοιώσεις την Αιωνιότητα που Είσαι. Γιατί Είσαι Εξαρχής, για Πάντα, Αυτό. Κι Αυτό θα Φανεί στο Τέλος. 

Η Ζωή δεν θέλει προσπάθεια. Η Ζωή δεν έχει αδιέξοδα. Τελικά όλα γίνονται μόνα τους.

Απλά ζήσε. Μην σκέφτεσαι την Ζωή. Μην κυνηγάς την Ζωή. Γιατί η Ζωή είναι αυτό που εκδηλώνεται μέσα σου. Όχι κάτι που αναζητάς ή προσπαθείς ή ονειρεύεσαι.

Η Ζωή πάντα βρίσκει τον δρόμο της. Σταμάτα να προβληματίζεσαι. Αυτό που έχει σημασία είναι τι νοιώθεις εσύ, όχι ο κόσμος έξω, οι καταστάσεις, οι συνθήκες, τα γεγονότα, ο χρόνος, η «ιστορία». Κοίτα τον Λωτό. Ανθίζει στην επιφάνεια του βούρκου, όποια στάθμη κι αν έχει ο βούρκος. Έτσι νοιώθει το Φως, την Απεραντοσύνη του Ουρανού, την Ελευθερία της Ζωής. Γίνε ο Λωτός στον βούρκο της ζωής.

Πηγή