Όσοι βρεθούν στον τρελό χορό των αναράϊδων, μπορούν να βουβαθούν, να χάσουν τον ύπνο τους ή να πέσουν σε βαθιά μελαγχολία. αναραϊδες (Νεράϊδες) λέγονται τα πανέμορφα και γοητευτικά πλάσματα που πετούν και χορεύουν στους κάμπους, στα λιθάρια και στις πηγές. Το παλαιότερο σπίτι του χωριού( Α. Γαρούνα) εκεί όπου πρίν 80 χρόνια η Ουρανία Κυπριανού πίστευε οτι ο ίσκιος του σπιτιού της πλάκωσε το νεογέννητο.
Οι κερκυραίοι πιστεύουν και βλέπουν αυτά τα μαγικά πλάσματα αλλά συνάμα είναι πολυ προσεκτικοί μαζί τους, αφου αν κατά λάθος πέσουν στον τρελό χορό τους, που έχει τη δύναμη να δημιουργεί ρούφουλες (ανεμοστρόβιλους) μπορούν να βουβαθούν, να χάσουν τον ύπνο τους, να πέσουν σε βαριά μελαγχολία, να εχουν ψευδαισθήσεις ακόμη και ρευματισμούς. Οποιος ομως κρατά πάνω του φυλαχτό με τίμιο ξύλο ή πετραδάκι απο τον τάφο του Χριστού, δεν μπορούν να τον πειράξουν. Οι Αναράιδες, οι μακρινές εξαδέλφες των Νυμφών και της Θέτιδος, εξακολουθούν να ζουν ακόμη και σήμερα...
Η τοπική παράδοση αναφέρει πως κάποιος καλόγερος που πήγε προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα, έφερε ένα τέτοιο πετραδάκι σε φυλαχτό και το χάρισε στον ανεψιό του, μοναχογιό από το Γαστούρι. Αυτός ο νέος βρέθηκε κάποτε μπρος σ΄ ένα ανεμοστρόβιλο. Χύμηξε μέσα κι άρπαξε από μιαν αναράϊδα το κεφαλομάντηλό της. Η αναράιδα άφηκε τότε τις άλλες και πήγαινε πίσω από τον νέο και τον παρακαλούσε να της δώσει το μαντήλι της. Έτσι φτάσανε στο σπίτι του νέου. Η αναράιδα ήταν ψηλή, λυγερή και πολύ όμορφη και ο νέος την παντρεύτηκε. Κάνανε παιδιά, αγόρια και κορίτσια, πολύ όμορφα κι αυτά.
Σ' αυτή την πέτρα ( Α. Γαρούνας) κάθε βράδυ στεκόταν ο ίσκιος μιάς γριάς. Για να τη διώξουν έβαλαν τρία καρφιά στην πέτρα και ένας παπάς έκανε αγιασμό.
Το μαντίλι ο νέος το είχε κρύψει σε μια κασέλα, που την είχε κλειδώσει. Κάποτε, που ο νέος έλειπε από το σπίτι, η αναράιδα υποπτεύθηκε πως εκεί θα ήταν το μαντίλι της. Έσπασε την κασέλα, βρήκε το μαντήλι, το φόρεσε και έγινε άφαντη. Πήγε και πάλι στις συντρόφισσές της. Ξαναγύρισε όμως στο σπίτι, επειδή αγαπούσε τα παιδιά της και αφανέρωτη, τα φρόντιζε. Από αυτή τη ράτσα της αναράιδας, έγιναν οι Γαστουροπούλες, που ξεχωρίζουν, ψηλές, λεπτές, λυγερές και με ωραίο πρόσωπο.
alito team
