Σε
μία περιοχή, σχεδόν μέσα στην Αθήνα. Εκεί που τίποτα δεν φανερώνει την
παρουσία του παράξενου. Εκεί, υπάρχει μία περιοχή 15 τετραγωνικών
μέτρων, ανάμεσα σε νεόκτιστες οικοδομές και μεγάλους ασφάλτινους
δρόμους, που μέσα της κρύβει ένα θρύλο από τα παλιά…
Σε αυτό, λοιπόν, το πηγάδι, λέει ο
μύθος, ότι κατοικούν ψυχές νεκρών οι οποίες εμφανίζονται το βράδυ στους
περίεργους που τριγυρνούν κοντά του, παίρνοντας την μορφή φασματικών
προσώπων. Το 1945, κάποιος κάτοικος της περιοχής, ονόματι Σ. Τ., πήγε
ένα βράδυ και πυροβόλησε με το δίκαννό του μία από αυτές τις μορφές με
αποτέλεσμα την επόμενη ημέρα να πεθάνει και ο ίδιος, αφού αρρώστησε
αιφνίδια και βαρειά…
Μερικές παρατηρήσεις, μετά από επιτόπια έρευνα.
.Το πηγάδι συνεχίζει να έχει νερό, αφού οι καλαμιές που το περιβάλλουν είναι ακόμη πολλές και στην εποχή τους καταπράσινες..Το άνοιγμα του πηγαδιού έχει καλυφθεί προσφάτως με τεράστια ποσότητα τσιμέντου (τουλάχιστον 20 εκατοστά πάχος).
.Επάνω στο σφράγισμα είναι χαραγμένα περίεργα σύμβολα, μπορεί τυχαία αλλά μπορεί και όχι.
.Παρ ὅτι βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της περιοχής, δύσκολα μπορεί κάποιος να το εντοπίσει αφού περιβάλλεται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από τις πυκνές καλαμιές.
Όλη η γύρω περιοχή είναι κτισμένη,
γεμάτη μαιζονέτες και σπίτια, ΕΚΤΟΣ από αυτό το μοναδικό, μικρό σημείο
του πηγαδιού. Είναι ωραίο να ανακαλύπτεις αυτά που βρίσκονται γύρω σου,
αυτά που τα βλέπεις χιλιάδες φορές και τα προσπερνάς χωρίς να έχεις ιδέα
για τις μικρές η μεγάλες ιστορίες που κρύβουν μέσα τους. Είναι ωραίο να
προσθέτεις μία πινελιά θρύλου η παράδοσης στις δομές και τα πράγματα
που περιβάλλουν την καθημερινότητά σου.
Και το πηγάδι αυτό, στοιχειωμένο η όχι, εξυπηρετεί πολύ καλά όλα τα παραπάνω.
