Οι πιο πρόωρες γνωστές αναφορές σε περιστατικά Poltergeist χρονολογούνται πίσω στους αρχαίους Ρωμαίους, αν και άλλα αρχεία κάνουν λόγο για πολύ αρχαιότερες εποχές. Όλες πάντως περιστρέφονται γύρω από τα χαρακτηριστικά εκείνα που αποτελούν και το σήμα κατατεθέν των φαινομένων αυτών: εκσφενδονισμός αντικειμένων από το πουθενά, παράξενες μυρωδιές, δυνατοί θόρυβοι, ανεξήγητα φώτα και κάποιου είδους πνευματικές εμφανίσεις. Τα φαινόμενα αυτά έχουν συνήθως διάρκεια από κάποιες ώρες έως και αρκετά χρόνια, ξεκινούν απότομα και τερματίζονται εξίσου απότομα. Θεωρούνται οι πιο τρομακτικές και οι πιο καταστρεπτικές από όλες τις άλλες παραφυσικές δραστηριότητες.
Σε κάποιες περιπτώσεις εκδήλωσης του φαινομένου μπορεί να υπάρξει εμφάνιση ποικίλων ιδιοτήτων, χωρίς αυτό να συνιστά κανόνα. Άλλες φορές απαντούνται λιγότερα και άλλες περισσότερα χαρακτηριστικά. Συνήθως έχουμε χτύπους σε τοίχους, ήχους χωρίς ορατή αιτία, μετατόπιση σταθερών αντικειμένων όπως τα οικιακά στοιχεία και τα έπιπλα, πόρτες που χτυπούν, άνοιγμα και σβήσιμο φώτων, μικρές ή μεγάλες πυρκαγιές που ξεσπούν χωρίς λόγο κλπ. Προς τέρψιν ή απογοήτευση εκείνων που πιστεύουν στα φαντάσματα, οι μελετητές του φαινομένου διαβεβαιώνουν πως καμιά σχέση δεν έχει με αυτά. Παραμένει βεβαίως υπερφυσικό και ανεξήγητο αν και, λόγω ακριβώς αυτού, είναι γενικώς αμφισβητούμενο.
Η τρέχουσα θεωρία πίσω από τα φαινόμενα Poltergeist είναι πως η δραστηριότητα προκαλείται από ένα πρόσωπο στην οικογένεια του σπιτιού όπου εκδηλώνεται το φαινόμενο. Το άτομο αυτό είναι συνήθως κορίτσι κάτω των είκοσι και τις περισσότερες φορές συναισθηματικά διαταραγμένο. Το κορίτσι αυτό είναι εντελώς ανυποψίαστο ότι εκείνο προκαλεί τα φαινόμενα αυτά, ότι εκείνο είναι που κινεί τα αντικείμενα μέσα στο σπίτι μέσω της ενέργειας που παράγεται στον εγκέφαλό του. Το φαινόμενο δείχνει να συνδέεται λοιπόν με έναν τύπο υποσυνείδητης επιβολής, κάτι ανάλογο, αν όχι το ίδιο, της Ψυχοκίνησης.
Είναι άγνωστο γιατί αυτή η ενέργεια εμφανίζεται σε κορίτσια γύρω στην εφηβεία, αλλά η ύπαρξή της έχει πιστοποιηθεί στις περισσότερες περιπτώσεις εμφάνισης του φαινομένου. Φαίνεται πως όταν αρχίζει να εκδηλώνεται η δραστηριότητα, το κορίτσι είναι στη μέση κάποιας συναισθηματικής ή σεξουαλικής τρικυμίας. Τα συναισθηματικά προβλήματα που συνδέονται με την προσωπικότητα του κοριτσιού, του ανθρώπινου δηλαδή παράγοντα, εκδηλώνονται συνήθως μέσα από ανησυχία, υστερία, θυμό, φοβίες, ιδεοληψία αλλά και πολλές φορές και σχιζοφρένεια. Έπειτα από συναισθηματική ανακούφιση κάποιων κοριτσιών, έχει παρατηρηθεί ότι οι δραστηριότητες Poltergeist έχουν εξασθενίσει και σταδιακά εξαφανισθεί.
Ας σημειωθεί ότι αν και τα κορίτσια αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία στις εμφανίσεις των φαινομένων, δεν απολαμβάνουν και της αποκλειστικότητά τους. Αγόρια στην περίοδο της εφηβείας έχουν θεωρηθεί υπεύθυνα εν αγνοία τους πολλών τέτοιων φαινομένων. Και στις δυο περιπτώσεις, ο ανθρώπινος παράγοντας, τα παιδιά αυτά δηλαδή, όχι μόνο δεν αντιλαμβάνονται ότι πιθανότατα προκαλούν τα φαινόμενα, αλλά πολύ περισσότερο εκπλήσσονται και τρομοκρατούνται από όλα αυτά τα παράξενα που συμβαίνουν γύρω τους.
Η υπερφυσική και καταστρεπτική δράση των Poltergeist αποδίδεται λοιπόν σε ένα άτομο γύρω από το οποίο το φαινόμενο περιστρέφεται. Αυτό σημαίνει ότι τα Poltergeists είτε παράγονται εσωτερικά από ανθρώπους κάτω από μια κατάσταση πίεσης είτε ότι κάποιες εξωτερικές από τον άνθρωπο δυνάμεις είναι ικανές να έλκονται και να απορροφούνται από την αυξημένη σίγουρα ενέργεια που παρουσιάζει κάποιες περιόδους της ζωής του ο άνθρωπος, να μπαίνουν μέσα του και να ενεργούν στη συνέχεια μέσα απ'' αυτόν.
Το φαινόμενο απασχόλησε πέρα από τους μελετητές του Ανεξήγητου, και την επιστήμη της Στατιστικής. Παρατήρησαν λοιπόν πως τα αντικείμενα που εκσφενδονίζονται τερματίζουν την πτήση τους σε επίπεδο χαμηλότερο από εκείνο που βρίσκονταν αρχικά. Πολλοί από τους νέους που εμπλέκονται είναι πάνω από το μέσο όρο ευφυίας και συνήθως υγιείς. Οι διαταραχές Poltergeist δεν εκδηλώνονται όταν το εν λόγω άτομο απολαμβάνει κανονικού ύπνου, γεγονός που δείχνει ότι τα υψηλότερα κέντρα του εγκεφάλου εμπλέκονται με κάποιον τρόπο. Εκείνο που μπερδεύει κάπως τα πράγματα είναι πως το άτομο που είναι αρμόδιο για τις καταστρεπτικές δραστηριότητες έχει εντελώς άγνοια ότι είναι και η αιτία τους. Τα συνήθη χαρακτηριστικά που έχουν παρατηρηθεί επάνω στη συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που συνδέονται με τα γεγονότα είναι έντονη εγκεφαλική δραστηριότητα, στέρηση ή διαταραχές ύπνου, ίλιγγος, παράλυση, απώλεια της αίσθησης της γεύσης, ανεβασμένες ενδείξεις σακχάρου στο αίμα, αδύνατος και ακαθόριστος σφυγμός, διαταραγμένη ισορροπία ορμονών, παρουσία μεγάλων ποσοτήτων Ανδρεναλίνης και Νορανδρελίνης στον εγκέφαλο, απώλεια σωματικού βάρους και πόνοι στα άκρα.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ πως το άτομο που αποτελεί το δεσμό και την έλξη των περιστατικών Poltergeist δε συνδέεται με το χώρο όπου εξελίσσεται το φαινόμενο. Εάν το νεαρό αγόρι ή κορίτσι φύγει από το συγκεκριμένο μέρος που εμφανίζεται η δραστηριότητα, οι διαταραχές συνήθως θα μετακινηθούν κι αυτές και θα επανεμφανισθούν οπουδήποτε πηγαίνει. Κάτι που ασφαλώς διαψεύδει εκείνους που θεωρούν τα Poltergeists ως εμφανίσεις στοιχειωμένων στο τόπο πνευμάτων. Όλα δείχνουν λοιπόν να υπάρχει μια ψυχολογική βάση, το φαινόμενο δείχνει να πηγάζει μέσα μας.
Ο γνωστός ψυχολόγος A. Sperry, έπειτα από πολυάριθμες και χρονοβόρες μελέτες που πραγματοποίησε σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων, βρήκε πως έχουμε κυριολεκτικά δυο διαφορετικούς ανθρώπους που ζουν στα κεφάλια μας και ότι το άτομο που ζει στο δεξιό εγκεφαλικό ημισφαίριο δεν είναι πραγματικά εμείς οι ίδιοι. Διαπίστωσε ακόμα ότι τα διαταραγμένα παιδιά που εμπλέκονται σε περιπτώσεις Poltergeist δεν παρουσιάζουν τα συμπτώματα του "διαχωρισμένου" εγκεφάλου (περίπτωση κάποιων ανθρώπων με επιληψία), γεγονός που απλούστατα υπογραμμίζει κάτι που όλοι γνωρίζουμε. Ότι είμαστε όλοι "αυτο-διαιρεμένοι" και ότι ο άλλος μας εαυτός τείνει να ακολουθήσει το δικό του δρόμο. Μήπως λοιπόν αυτός ο άλλος μας εαυτός είναι εκείνος που συνδέεται με τις υπερφυσικές δυνάμεις που κάποιοι ανάμεσά μας δείχνουν να κατέχουν περισσότερο ή λιγότερο; Είναι αυτός που κάνει αντικείμενα να λυγίζουν, να μετακινούνται ή να εκσφενδονίζονται; Η απάντηση μπορεί και να βρίσκεται μέσα στην παρατήρηση ενός άλλου, επιστημονικά αποδεκτού, φαινομένου: τα χέρια κάποιων ανθρώπων που κρατούν ένα διχαλωτό ραβδί κάνουν σπασμωδικές κινήσεις όταν στέκονται πάνω από υπόγεια και φυσικά μη ορατά υπόγεια ρεύματα νερού. Υποθέτοντας ότι είναι το σωστό μέρος του εγκεφάλου που είναι ευαίσθητο στα διάφορα γήινα πεδία, δείχνει κατανοητό το ότι η σωστή πλευρά του εγκεφάλου έχει πρόσβαση σε κάποια ισχυρή πηγή ενέργειας, είτε μέσα στο εσωτερικό του ανθρώπινου σώματος είτε στην ίδια τη Γη.
Πολύ πιθανό λοιπόν, όπως και στην περίπτωση της τηλεπάθεια και της ψυχοκίνησης, το φαινόμενο Poltergeist να έχει να κάνει με ενεργειακά πεδία αυτή τη στιγμή άγνωστα στην επιστήμη. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για περίπτωση ανεξέλεγκτης Ψυχοκίνησης, ενός είδους δηλαδή Ψυχοκίνησης που προκαλείται εν καθολική αγνοία του υποκειμένου που προκαλεί αλλά και που υπόκεινται στις επιπτώσεις του φαινομένου.
.jpg)
