Πυραμοειδείς κατασκευές

Κάποτε, η δύναμη των πυραμίδων θεωρούταν ένας θρύλος που έφτανε από τα βάθη της Ιστορίας, ένα είδος επιβολής, κάτι σαν φόβος που μέσω των ιερέων σκορπιζόταν γύρω από τα πανάρχαια αυτά κτίσματα


Έκτοτε, και μέσα από πλήθος μελετών, μετρήσεων και πειραμάτων που πραγματοποιήθηκαν από τις εκάστοτε ερευνητικές ομάδες, βγήκε το συμπέρασμα ότι η "δύναμη της πυραμίδας" μάλλον βρίσκεται πάνω από τις ανθρώπινες γνώσεις που παρέχει η επιστήμη και η σύγχρονη έρευνα.

Πυραμοειδείς κατασκευές δεσπόζουν λίγο-πολύ παντού στον πλανήτη, με σημαντικότερες αυτές της Αιγύπτου, του Περού, της Κεντρικής Αμερικής. Σ' αυτές εστιάζεται και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον μιας και η δημιουργία αλλά και η ίδια τους η ύπαρξη σκεπάζεται από υπονοούμενα μυστικισμού που αναδύεται από τη θρησκευτική ταυτότητα των περιοχών όπου υψώθηκαν. Ο τόπος της δημιουργίας τους, το στήσιμό τους αλλά και ο προσανατολισμός τους αγγίζουν σημαντικά κεφάλαια της Αστρονομίας, γεγονός που δημιουργεί σαφέστατα ερωτηματικά για το ποιοί ήταν εκείνοι που τις έκτισαν, με ποιόν "ηρωικό" τρόπο τα κατάφεραν και, τέλος, για ποιό λόγο τις έκτισαν.

Ο μη ενημερωμένος αναγνώστης θα αναγνωρίσει στο άκουσμα της λέξης πυραμίδα, τις επιβλητικές πυραμίδες της Αιγύπτου και για να είμαστε πιο επιεικείς ίσως κι' αυτές της Κεντρικής Αμερικής ή ακόμα και του Περού.  Εμείς συγκεντρώσαμε τις περιοχές όπου έχουν εντοπιστεί ανάλογα πυραμοειδή κτίσματα:

• περιοχή της επαρχίας Σένσι της Κίνας
• Ιμαλάια
• Καμπότζη (ναός του Ανγκόζ Βαζ)
• Σιβηρία - Ολεκμίνσκ
• Νότια Γαλλία ( ίσως κατασκευασμένη από Ναϊτες Ιππότες)
• Βρετανία (στο Χίλμπουρι Χιλ του Γουίλτσιρ)
• Ιρλανδία
• ΗΠΑ (στην κοινότητα Γουίλιαμς της Μοντάνα)
• ΗΠΑ ( Εθνικό Πάρκο του Πέιντεντ Ροκ, στην Αριζόνα)
• Κόλινσβιλ του Ιλινόις
• Αλάσκα της Φλόριντα

Κοιτάξτε όμως τι βρήκαμε και στην Ελλάδα:

• πυραμίδα Αμφείου, Θήβα 2000 π.Χ., η αρχαιότερη στην Ευρώπη
• πυραμίδα Ελληνικού, Κεγχρεών, Άργος, η πιο διατηρημένη
• πυραμίδα στα Βιγλάκια Νεαπόλεως Λακωνίας, 600 π.Χ. , ερειπωμένη
• 2 πυραμίδες στην περιοχή Φίχθια Μυκηνών , ερειπωμένες κι΄αυτές

Είναι καλό εδώ να αναφερθούμε σε κάποιους συγκεκριμένους αρχαίους πολιτισμούς ώστε να ερευνήσουμε τον ισχυρισμό ότι η επιλογή πυραμοειδών κατασκευών ως ναών από λαούς με συνήθως βαθιές θρησκευτικές παραδόσεις κάθε άλλο παρά συμπτωματική ήταν.

Ο πολιτισμός του Τσαβίν (1300 π.Χ.)

Ως κύριος λατρευτικός χώρος χρησιμοποιήθηκε η περιοχή Τσαβίν ντε Χουαντάρ. Η περιοχή κατακλύστηκε από λάσπη μετά από ολοήμερη καταρρακτώδη βροχή το 1945. Παρ' όλα αυτά, μια μεγάλη πυραμοειδής κατασκευή, το Καστίγιο, με πολλά κοινά με την αιγυπτιακή πυραμίδα, παρέμεινε αλώβητη. Πρόκειται για μια μεγάλη πυραμοειδή κατασκευή που αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα και περιλαμβάνει δωμάτια, διαδρόμους, αγωγούς κυκλοφορίας του αέρα, και το κυριότερο υλικό κατασκευής είναι οι λαξεμένες πέτρες. Μια άλλη μικρότερη κατασκευή με κοινά χαρακτηριστικά βρίσκεται στην περιοχή Γουιλκαγουάιν.

Ο πολιτισμός του Μοτσέ (300 π.Χ.)

 Ο λαός αυτός λάτρεψε τον Ήλιο και τη Σελήνη και γι' αυτό κατασκεύασε από ένα πολύ μεγάλο πυραμοειδές οικοδόμημα ώστε να τους αποδώσει τις δέουσες λατρευτικές τιμές.

α) ο ναός του Ήλιου έχει πέντε επίπεδα και η βάση του έχει διαστάσεις 135μ x 225μ. Χρειάστηκαν για την κατασκευή του 130.000.000 μεγάλα τούβλα.
β) ο ναός της Σελήνης έχει στη βάση του διαστάσεις 58,5μ x 78μ και στο εσωτερικό των εναπομεινάντων δωματίων υπάρχουν χρωματιστές τοιχογραφίες.

Νότια της πρωτεύουσας Λίμα, βρίσκεται ο ναός του Παχακαμάκ, σε πυραμοειδές κι' αυτός σχήμα. Η επιφάνειά του φτάνει τα 48000 τ.μ., το δε ύψος του τα 22,5μ. Θεωρούταν ο πιο σημαντικός ναός την περίοδο της ισπανικής εισβολής.

Ο πολιτισμός του Τιαχουανάκο

Παρά το γεγονός ότι οι κλιματολογικές συνθήκες θεωρούνταν απίστευτα δύσκολες για να ζήσουν άνθρωποι (υψόμετρο 3900μ), το μέρος αυτό, 19 μίλια νοτιοανατολικά της λίμνης Τιτιτάκα, θεωρείται από πολλούς (κυρίως μυστικιστές) η πατρίδα του ανθρώπινου πολιτισμού, όπου είχε την έδρα της η ισχυρότερη αυτοκρατορία που έλεγχε τον κόσμο.  Σε μια έκταση 442,5 Χ 982,5μ δεσπόζουν μια σειρά από επιβλητικά οικοδομήματα, με τέσσερα από αυτά να ξεχωρίζουν. Το πιο μεγάλο, το Ακαπάνα, πυραμοειδές, καταλαμβάνει επιφάνεια 64.101 m². Εκείνο όμως που πραγματικά ξεχωρίζει είναι η Πύλη του Ήλιου. Μια μοναδική, ενιαία σκαλιστή κατασκευή πάνω σε ανδεσίτη.
Αξίζει να σημειώσουμε τη μεγάλη ομοιότητα στον τρόπο κατασκευής κάποιων οικοδομημάτων της Κεντρικής Αμερικής με τις πυραμίδες της Αιγύπτου. Ο τρόπος λάξευσης των υλικών, η τελειότητα προσαρμογής τους (που κάνει αδύνατη ακόμη και την εισχώρηση λεπτών αντικειμένων στους αρμούς), αλλά και η απουσία συνδετικών υλικών είναι πανομοιότυπος.

Στην περίοδο 1200 μ.Χ - 1534 μ.Χ. δεκατρείς αυτοκρατορίες Ίνκας άπλωσαν τον πολιτισμό και την κυριαρχία τους από τη σημερινή κεντρική Χιλή έως τον Β. Ισημερινό. Ο πολιτισμός των Ίνκας όμως δεν κατασκεύασε πυραμοειδή οικήματα.

Υπάρχει μια ξεχωριστή σχέση σύμπλευσης ανάμεσα στους πολιτισμούς στο χώρο της Κεντρικής Αμερικής και σε εκείνους του Περού. Μια σχέση που βρίσκει ανάμεσα σε άλλα την εφαρμογή της στις παρόμοιες ογκώδεις πυραμοειδείς κατασκευές, καθώς και στη χρήση αστρονομικών υπολογισμών για τη δημιουργία τους. Το αξιοπερίεργο είναι ότι οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι οι δυο πολιτισμοί δεν είχαν έρθει ποτέ σε επαφή μεταξύ τους!

Κεντρική Αμερική

Στο χώρο της κεντρικής Αμερικής κυριάρχησε ο πολιτισμός των Μάγιας. Ο πολιτισμός τους βρήκε την έκφρασή του μέσα στους λαούς των Ζαποτέκ, των Ολμέκων, των Τολτέκων και των Αζτέκων. Οι λαοί αυτοί προχώρησαν στην κατασκευή μεγαλειωδών πυραμοειδών κατασκευών που χρησιμοποιήθηκαν σα χώροι θρησκευτικής έκφρασης. Χαρακτηριστικό των οικημάτων αυτών ήταν η διαμόρφωση πολλών επιπέδων, η δημιουργία δωματίων που χρησιμοποιούνταν από τους ιερείς, αλλά και η κορύφωση του μυστηρίου και των τελετών στο ανώτατο επίπεδο.

Στην περιοχή της κοιλάδας Τεοτιουάκαν -ο τόπος των θεών- σε μια έκταση 3.220 Χ 56.600 μ, μια σειρά από κτίρια εντυπωσιάζει. Ξεχωρίζουν η πυραμίδα της Σελήνης (μια πυραμίδα κομμένη στην κορυφή για να χτιστεί μια μικρότερη πυραμίδα), καθώς και η πυραμίδα του Ήλιου, με τις εντυπωσιακές διαστάσεις 210 Χ 210 μ στη βάση και με 60μ ύψος (μια αρχιτεκτονικά υπερμελετημένη κατασκευή με πλήθος σκαλιών να οδηγούν στην κορυφή της, μια κορυφή φτιαγμένη έτσι ώστε να μη φαίνεται από τη βάση, προσδίδοντας έτσι μεγαλύτερο μυστήριο στο ..μυστήριο των θρησκευτικών τελετουργιών.

Αίγυπτος

Οι πυραμίδες της Αιγύπτου, οι περισσότερες χτισμένες στη δυτική όχθη του Νείλου, έρχονται σαν άλυτα αινίγματα του παρελθόντος, σαν απομεινάρια ενός πολιτισμού που ακροβατούσε συχνά σε ένα τεντωμένο σχοινί, που από τη μια στηριζόταν στη δύναμη και την επιβλητικότητα και από την άλλη στο θρησκευτικό και τελετουργικό μυστικισμό. Πάντα όμως αποτελούν αντικείμενο έρευνας πλήθους επιστημών, κυρίως της αρχαιολογίας, της αστρονομίας, των μαθηματικών - γεωμετρίας, αλλά και ανθρώπων που ασχολούνται με τη μεταφυσική και το μυστικισμό.

Οι πυραμίδες της Αιγύπτου υπολογίζονται σε 80, αλλά οι περισσότερες από αυτές καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια των αιώνων από παρεμβάσεις της Φύσης αλλά και του ανθρώπου.

Πολλά τα ερωτήματα για το ποιος τις έκτισε, με ποιον τρόπο, σε πόσο χρονικό διάστημα, αλλά κυρίως, αν πράγματι χρησίμευαν σε κάτι άλλο πέρα της τελευταίας κατοικίας των μεγάλων βασιλέων.

Πολλά τα ερωτήματα, πολλές και οι θεωρίες...

  Δύο μορφές πυραμίδων προηγήθηκαν πριν την τελική διαμόρφωση του τύπου που γνωρίζουμε σήμερα:

Βαθμιδωτή πυραμίδα: Πολλά επίπεδα κατασκευής που στενεύουν προς την κορυφή.
Γυρτή πυραμίδα: Ξεκινά την ανάπτυξή της ως κανονική πυραμίδα, αλλά ξαφνικά επιταχύνεται το κλείσιμό της προς την κορυφή με ένα απότομο στένεμα.

Η μεγαλύτερη πυραμίδα που έχει επικεντρώσει το ενδιαφέρον των ερευνητών είναι η πυραμίδα του Χέοπα. Το αρχικό της ύψος προσδιορίζεται στα 144,4 μέτρα, αλλά με το πέρασμα του χρόνου έφτασε τα 135 μέτρα σήμερα. Το πλάτος των τεσσάρων πλευρών της είναι: νότια 226,82 μέτρα, βόρεια 226,63 μέτρα, δυτικά 226,73 μέτρα, ανατολικά 226,74 μέτρα. Οι τέσσερις τριγωνικές όψεις καταλήγουν στο σχηματισμό με την επιφάνεια του εδάφους μιας γωνίας περίπου 51 μοιρών και 52 λεπτών. Ο αριθμός των λαξευμένων ογκολίθων γρανίτη

που χρησιμοποιήθηκαν κυμαίνεται από 2.300.000 έως 2.500.000, το δε βάρος τους από 2 έως 70 τόνους έκαστος. Η λάξευσή τους ήταν τόσο τέλεια που οι σχηματισμένοι αρμοί δεν ξεπερνούν τα 0,05 εκατοστά.

  Η λάξευση αλλά και η μεταφορά αυτών των όγκων γρανίτη από το χώρο των λατομείων της Τούρα και του Ασουάν στο σημείο κατασκευής των πυραμίδων αποτελούν σήμερα ακόμα ένα μυστήριο. Ο αριθμός των 3.000 ατόμων που χρειάστηκαν για να σύρουν το καπάκι της σαρκοφάγου από το λατομείο μέχρι το Νείλο, αλλά και των 400.000 άλλων που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της πυραμίδας τρομάζουν.

Πολλοί ερευνητές εκτιμούν ότι απώτερος σκοπός της κατασκευής των πυραμίδων δεν ήταν η χρήση τους ως χώρος ταφής, αλλά σαν μια αποθήκη της ανθρώπινης γνώσης, ένα ημερολόγιο των αιώνων για το παρελθόν, το παρόν, αλλά και το μέλλον της ανθρώπινης ύπαρξης.

alitoteam