Ένα βράδυ μία παρέα τεσσάρων-πέντε φίλων, αποφάσισε να πάει απ'την πόλη που έμεναν, με ένα φορτηγάκι, σε μία άλλη μακρινή πόλη για να κάνουν clubbing μιάς και στην περιοχή τους δεν είχαν καμία ντισκοτέκ. Όπως και έγινε. Ξεκίνησαν λοιπόν για τον προορισμό τους. Σε κάποια φάση στην διαδρομή επάνω, είδαν στα δεξιά του δρόμου, έναν κύριο ηλικιωμένο που φορούσε λευκό καπέλο και σακάκι και κρατούσε μία λευκή βαλίτσα στο ένα του χέρι, ντυμένος στα λευκά απ'την κορφή ως τα νύχια, να τους κάνει ωτοστόπ. Τα παιδιά τότε προθυμοποιήθηκαν με πολλή χαρά να τον πάρουν μαζί τους και σταματώντας, τον έβαλαν μέσα και, έτσι, συνεχίσαν την διαδρομή τους.
Σε λιγάκι, τα παιδιά άρχισαν κάπως να ξεθαρρεύουν μπροστά του, και έτσι αρχίσαν και έλεγαν ανέκδοτα, και ο ένας άρχισε να πειράζει τον άλλον, και γενικώς να κάνουν αβέρτα χαβαλέ τότε. Ο κύριος αυτός, στο μεταξύ, δεν είχε πει ούτε λέξη καθ'όλη την διάρκεια της διαδρομής ! Σε κάποια φάση, πολύ πριν φτάσουν στον προορισμό τους, ο ηλικιωμένος κύριος αυτός, άρχισε ανεξήγητα να... καπνίζει. Και όχι κανένα τσιγάρο, αλλά... ολόκληρος ! Απ'το σώμα του μέχρι κι απ'τα αυτιά του ακόμα, έβγαζε καπνούς !
Τα παιδιά τότε, βλέποντάς τον, σταματήσαν αμέσως τα αστεία αναμεταξύ τους, και άρχισαν να παραξενεύονται πολύ και να αναρωτιούνται τι να συμβαίνει και άρχισε να καπνίζει ολόκληρος ο κύριος αυτός. Επικράτησε για κάμποσο τότε μεγάλη παγωμάρα. Δεν μιλούσε κανένας. Μόνο τον κοίταζαν με περιέργεια. Τότε ένα απ'τα παιδιά που καθόταν δίπλα του, παρατήρησε ότι, το δαχτυλίδι που φορούσε ο κύρος αυτός, είχε πυρώσει και είχε γίνει πια κατάκόκκινο ! Τα παιδιά παρατήρησαν ότι το ίδιο σύμβαινε και με τα μάτια του. Είχαν γίνει κι αυτά κατάκόκκινα αλλά με κάτι παραπάνω όμως: βγάζανε φλόγες !
Τα παιδιά τότε, βλέποντας το αυτό να συμβαίνει, δεν ήξεραν τι να κάνουν. Μέσα σε χρόνο dt, τα παιδιά είχαν σταμάτησει το φορτηγάκι, μιάς που είχαν "ντουμανιάσει" πια απ'τους πολλούς καπνούς, και είχαν κατεβάσει τον περίεργο αυτόν κύριο, κοιτώντας τον συνεχώς με περιέργεια. Τότε ο κύριος αυτός, καπνίζοντας ακόμα ολόκληρος, και αλλάζοντας μορφή έτσι που φατσικά έμοιαζε σαν τον "έξαποδώ", τους είπε με πολύ στομφώδες ύφος: "Έχετε χάρη που ο συνοδηγός φοράει σταυρό... αλλιώς θα σας είχα πάρει μαζί μου !!", και λέγοντάς το αυτό, εξαφανίστηκε με έναν έντονο στιγμιαίο ανεμοστρόβιλο, αφήνοντάς στο σημείο που στεκόταν μόνο λίγη στάχτη.
Μόλις εξαφανίστηκε, αμέσως σταμάτησε και ο ανεμοστρόβιλος. Τα παιδιά, τα "χρειάστηκαν" για τα καλά, και αφού επιβιβάστηκαν πάλι στο φορτηγάκι, δεν πήγαν τελικά στην άλλη πόλη που είχαν αποφασίσει να πάνε, αλά γυρίσανε άρον των άρον στην πόλη τους, από όπου και ξεκίνησαν, όπου και διηγήθηκαν στους δικούς τους το γεγονός αυτό που τους έτυχε.
Από το μέλος: CAON_27
Αναδημοσίευση από: http://www.darkworld.gr/
