Ένα ζώο μυστηριώδες, μισός λύκος και μισή τίγρη, κεφάλι ενός μεγαλόσωμου σκύλου, και το πίσω μέρος του που μοιάζει με αυτό της ύαινας να καλύπτεται από λωρίδες σαν της τίγρης. Έχει μια μακριά σκληρή ουρά, ενώ φέρει μάρσιπο σαν τα καγκουρό με κατεύθυνση όμως προς τα πίσω. Όπως περιγράφεται αυτό το ζώο φέρνει στο μυαλό μας τα μυθικά ζώα όπως τα άλογα - τσακάλια, τον Μινώταυρο κλπ. Υπάρχει όμως μια διαφορά. Το συγκεκριμένο ζώο είναι πραγματικό, υπαρκτό. Τουλάχιστον μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν, γιατί σήμερα, αν και υπάρχουν ενδείξεις για την παρουσία του, αυτή δεν έχει ακόμα αποδειχτεί.
Το Τhylacine ( έτσι αποκαλείται το ζώο επιστημονικά ), ήταν γνωστό σαν ταζμανική τίγρης ή ταζμανικός λύκος, χωρίς όμως να έχει τις ιδιότητες ούτε του αιλουροειδούς, ούτε και του λύκου. Ήταν ένα σαρκοφάγο μαρσιποφόρο και πιθανά απόγονος των Δίδελφυς (μικρών μαρσιποφόρων της Αμερικής). Όπως και πολλά άλλα μαρσιποφόρα το Τhylacine ήταν αποκλειστικά είδος της Αυστραλίας. Κατά πάσα πιθανότητα εκδιώχθηκε από την ήπειρο της Αυστραλίας πριν από 12000, όταν ήρθε σε σύγκρουση με ένα είδος αγριόσκυλων για την επικράτηση και την κυριαρχία. Αυτό κατέφυγε στο νησί της Ταζμανίας, αφού κάποια χρονική στιγμή υπήρχε μια λωρίδα στεριάς που την ένωνε με την Αυστραλία. Αργότερα η λωρίδα αυτή βυθίστηκε προφανώς από τις γεωλογικές αναταράξεις του παρελθόντος και τα Τhylacine βρέθηκαν να κατοικούν αποκλειστικά στο νησί (ενδέχεται και κάποιοι μικροί πληθυσμοί να έμειναν σε απομονωμένα σημεία της Αυστραλία).
Οι Ευρωπαίοι που αποίκησαν την Ταζμανία τον 19ο αιώνα κατηγόρησαν τo Τhylacine ότι ήταν υπεύθυνο των θανάτων των προβάτων και άλλων ζώων των κοπαδιών που εξέτρεφαν. Τόσο η κυβέρνηση, όσο και οι ιδιωτικές εταιρίες που δραστηριοποιούνταν στο νησί προσέφεραν μεγάλες αμοιβές σ΄ αυτούς που θα έφερναν νεκρά Τhylacine.
Το κυνήγι του ήταν σχετικά εύκολο, γιατί η εμφάνισή του ήταν χαρακτηριστική και το πρόδιδε. Κυνηγήθηκε ακατάπαυστα και οι θανατώσεις του συνεχίσθηκαν ακόμα και όταν έπαψαν να ισχύουν οι αμοιβές που δίνονταν (οι αμοιβές σταμάτησαν το 1909 αλλά το κυνήγι του κράτησε μέχρι το 1930). Τελικά τόσο η κυβέρνηση της Ταζμανίας όσο και ο πληθυσμός κατάλαβαν ότι το Τhylacine ήταν πια ένα είδος που έπαψε να υπάρχει.
Το 1933 συλλαμβάνεται ζωντανό ένα ζώο και κρατείται στον ζωολογικό κήπο του Χάμπαρτ. Του δίνεται το όνομα Benjamin. Το 1936 η Ταζμανία ανακηρύσσει το ζώο προστατευόμενο είδος. Δύο μήνες μετά ο Benjamin πεθαίνει στην αιχμαλωσία. Από την στιγμή εκείνη το Τhylacine θεωρείται ζώο που έχει εκλείψει.
Λίγο μετά τον θάνατο του Benjamin άρχισαν να φτάνουν αναφορές από πολλές άγριες περιοχές της Ταζμανίας για παρουσία Thylacine, κάτι που δημιούργησε την εντύπωση ότι οι πρώτες εκτιμήσεις για εξαφάνιση του ζώου ήταν βιαστικές. Οι ερευνητές που ασχολήθηκαν με το θέμα αυτό εκτίμησαν ότι μπορεί ένας μικρός πληθυσμός να έχει καταφύγει σε κάποια σημεία του νησιού, απομακρυσμένα και αδιάβατα. Πάντως ανεξάρτητα από τις πολλές αναφορές για αναγνωρίσεις όπως και για την ανακάλυψη των διαδρόμων που κινούνται αυτά τα ζώα, δεν έχουν προκύψει συγκεκριμένα, ουσιαστικά στοιχεία για την ύπαρξή τους. Οι δεκάδες αυτές αναφορές θεωρούνται φυσιολογικές, ανεξάρτητα αν ανταποκρίνονται ή όχι στην πραγματικότητα, αφού το νησί θεωρείται ο τελευταίος βιότοπος του είδους. Το περίεργο όμως είναι ότι πληθαίνουν και οι αναφορές τόσο από την Αυστραλία αλλά και από άλλα μέρη του κόσμου...!
Το 1981 η κυβέρνηση της Αυστραλίας προσέλαβε έναν ειδικό στις αναζητήσεις ζώων, τον Kevin Cameron , προκειμένου να ερευνήσει πολλές αναφορές που έρχονταν από την Δυτική Αυστραλία για την ύπαρξη κάποιων πλασμάτων. Ο Cameron αφού κινήθηκε στην περιοχή ισχυρίστηκε ότι είδε το ζώο και ότι πρόκειται για Τhylacine. Το 1985 παρουσίασε μάλιστα και μια σειρά από φωτογραφίες του ζώου. Αν και αρχικά αυτές φάνηκαν πειστικές, η προσεκτικότερη μελέτη και ανάλυση έδειξε μια σκόπιμη αποφυγή λήψης από γωνίες όπου να φαίνεται το κεφάλι του ζώου (δεν φάνηκε σε καμία), όπως επίσης και κάποια άλλα σημεία του σώματος του ζώου. Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες του Cameron δεν ταίριαζαν με την φήμη του, και το συμπέρασμα ήταν ότι πρόκειται για ένα πλαστό, ψεύτικο ομοίωμα Τhylacine, ή κάποιο βαλσαμωμένο που σκότωσε κάποια στιγμή ο Cameron. Έτσι θα μπορούσε ταυτόχρονα να εισπράξει την αμοιβή για την εύρεση (πιστοποίηση της ύπαρξής του), και ταυτόχρονα να αποφύγει το πρόστιμο των 5000 $ για την θανάτωσή του, αφού θεωρείται προστατευόμενο είδος.
Μαρτυρίες για θεάσεις Τhylacine φτάνουν από παντού. Από την Ινδονησία, την μακρινή Αγγλία κλπ...! Η εγκυρότητά τους είναι μικρότερη και από τις μαρτυρίες που μιλούν τον περιβόητo Bigfoot, γιατί και σ΄ αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία για την ύπαρξή του. Ανεξάρτητα όμως από όλα αυτά το Τhylacine εξακολουθεί να θεωρείται ένα από τα πιο φημισμένα ζώα που έχει εκλείψει. Έχει άραγε;
