Κανείς ωστόσο δε γνωρίζει ότι ο νοσφεράτου (νοσοφόρος) είναι άρρωστος και φορέας μιας θανατηφόρου νόσου, της λύσσας. Σύμφωνα με τη θεωρία του juan Gomez alonso, νευρολόγου του νοσοκομείου xeral a vigo της ισπανίας, υπάρχει μια στενή σχέση ανάμεσα στη μεταδοτική ασθένεια της λύσσας και στο θρύλο του δράκουλα.
Τα θύματα της λύσσας, που πεθαίνουν μέσα σε φρικτούς σπασμούς, μοιάζουν αρκετά με τα θύματα του μυθικού κόμη της τρανσυλβανίας. Σύμφωνα με τον ισπανό νευρολόγο, ο μύθος του δράκουλα προήλθε από μια μεγάλη επιδημία λύσσας, που έπληξε περιοχές της ουγγαρίας το έτος 1721 και 1728 αντίστοιχα. Χιλιάδες άνθρωποι υπέκυψαν σε αυτή την επιδημία, που μεταδόθηκε από μικρά ζώα του δάσους και κατόπιν άρχισε να διαδίδεται δραματικά σε όλο τον κόσμο.
Αυτοί που μετέδιδαν τη λύσσα, καταλαμβάνονταν από μια ακόρεστη μανία για δάγκωμα και για αυτό το λόγο πέρασαν στη λαϊκή φαντασία ως βρικόλακες. Αν αυτή η υπόθεση είναι σωστή, τότε ο παστέρ είναι ο πρώτος που ανακάλυψε τα βαμπίρ, πολύ πριν το δρ. van helsing του γνωστού μυθιστορήματος του bram stocker. Βέβαια υπάρχουν πάντα και οι αληθινοί βάμπιρες που σύντομα θα περιποιηθούν αναλόγως όλους τους υποστηρικτές αυτής της προσβλητικής για τα βαμπίρ θεωρίας.
alitoteam
.jpg)