Το πλέον αµφιλεγόµενο βιβλίο όλων των εποχών ονοµάζεται «Σολοµωνική», ή αλλιώς «Βίβλος του Σατανά».
H «Έκπτωτη Βίβλος» έχει τη δική της ιστορία. Και διαβάζεται με δική σας ευθύνη…
Το βιβλίο
Η «Σολοµωνική» είναι ένα από τα πάρα πολλά βιβλία πρακτικής µαγείας τα οποία χρησιµοποιούνται από ιδιαίτερες οµάδες ανθρώπων σε θρησκευτικές τελετές αµφιβόλου περιεχοµένου.
Αυτό που το κάνει τόσο ιδιαίτερο είναι το ότι δεν πρόκειται για ένα εγχειρίδιο τύπου «Χάρυ Πότερ», αλλά για ένα βιβλίο που η ανάγνωση του λέγεται πως έχει φέρει πολλούς ανθρώπους σε καταστάσεις που αντιβαίνουν στη λογική. Σύµφωνα µε το µύθο, λοιπόν, όποιος καταφέρει να αποκωδικοποιήσει τα νοήµατα του βιβλίου, θα µπορέσει να ελέγξει δαιµονικά πνεύµατα τα οποία και θα κατευθύνει όπως επιθυµεί. Με απλά λόγια δηλαδή, θα κάνει ό,τι έκανε κάποτε και ο γνωστός βασιλιάς Σολοµώντας. Εξάλλου, εκείνος είναι που θέλησε να εκµεταλλευθεί δαιµονικές δυνάµεις και τελικά να µεταφέρει µέχρι και στις µέρες µας αυτή την απόκρυφη γνώση που περιέχεται στις σελίδες της «Σολοµωνικής».
Ένα µικρό δείγµα από αυθεντικές, χειρόγραφες σελίδες «Σολοµωνικής» µαγείας που µας µεταφέρουν σκοτεινά µηνύµατα αιώνων.
Η γνώση του Σολομώντα
Ο Σολοµώντας ήταν ο τελευταίος βασιλιάς του ενιαίου Ισραήλ και βασίλευσε γύρω στο 960 π.Χ.
Η φήµη του είχε κάνει το γύρο του κόσµου και όλοι µιλούσαν για έναν άνθρωπο µε τεράστια σοφία. Απόδειξη αποτελεί το ότι κατάφερε σχεδόν απ’ το µηδέν να κάνει το βασίλειό του µια υπερδύναµη της εποχής εκείνης. Επίσης, το Σολοµώντα τον χαρακτήριζε η βαθιά πίστη προς το Θεό. Μια πίστη η οποία ανταµείφθηκε µε ένα περίεργο τρόπο. Ο Σολοµώντας ζήτησε από το Θεό να του φανερώσει τα µυστικά της σοφίας, έτσι ώστε να διοικήσει το βασίλειό του όσο πιο δίκαια γινόταν. Έτσι και έγινε. Ο αρχάγγελος Μιχαήλ (κάποιοι θέλουν να είναι ο Γαβριήλ ή Ραφαήλ) εµφανίστηκε στο Σολοµώντα και του µετέδωσε µια µοναδική δύναµη, δίνοντάς του παράλληλα και ένα δαχτυλίδι. Με αυτό το δαχτυλίδι θα µπορούσε να υποτάξει όλους τους δαίµονες. Ο Αρχάγγελος δεν παραχώρησε στο Σολοµώντα κάποιο βιβλίο ή άλλο σύγγραµµα. Ο Σολοµώντας θέλησε να καταγράψει αυτή τη γνώση σε ένα βιβλίο µε σκοπό να την κληροδοτήσει στο γιο του, Δαυίδ. Λέγεται πως ο ναός του Σολοµώντα, εντός του οποίου µεταφέρθηκε και η «Κιβωτός» των Ισραηλιτών, χτίστηκε από δαίµονες τους οποίους είχε διατάξει ο Σολοµώντας! Το βιβλίο, λοιπόν, στο οποίο ο σοφός βασιλιάς κατέγραψε την απόκρυφη αυτή γνώση, ονοµάστηκε «Διαθήκη του Σολοµώντα» ή αλλιώς «Σολοµωνική». Είναι αξιοπρόσεκτο πως στα Εβραϊκά Σολοµώντας (Shelomoh)σηµαίνει ειρηνικός. Δηλαδή, η «Σολοµωνική» µπορεί να χαρακτηριστεί και ως το ειρηνικό βιβλίο!
Τα αντικρουόμενα στοιχεία
Αναλογιζόµενοι το θρησκευτικό υπόβαθρο του Σολοµώντα µε τη βαθιά πίστη του, αλλά και το γεγονός πως οι πρωτόγνωρες δυνάµεις του παραχωρήθηκαν από το Θεό, είναι οµολογουµένως περίεργο ότι η Σολοµωνική χαρακτηρίζεται σατανιστικό βιβλίο.
Γιατί, λοιπόν, µέχρι και τις µέρες µας το βιβλίο αυτό χαρακτηρίζεται ως «Βίβλος του Σατανά»; Η απάντηση θα πρέπει να αναζητηθεί στον τρόπο χρήσης του και όχι στο περιεχόµενό του καθεαυτό. Η χρήση του δηλαδή από κάποιο σατανιστή θα έχει και τα ανάλογα διαβολικά αποτελέσµατα. Από την άλλη, η ανάγνωσή του από κάποιον ο οποίος δεν έχει καµία σχέση µε την εξάσκηση µαύρης µαγείας θα έχει και τα ανάλογα ανώδυνα αποτελέσµατα. Δυστυχώς, αυτή η θεωρία δεν έχει επιβεβαιωθεί, καθώς όπως θα δείτε παρακάτω, η «Σολοµωνική» κατάφερε να σηµαδέψει τις ζωές όποιων θέλησαν να περιηγηθούν στις σελίδες της. Μήπως τελικά η «Σολοµωνική» ακολούθησε το δρόµο του Εωσφόρου; Μήπως στην πραγµατικότητα, όταν µιλάµε για το σκοτεινό αυτό βιβλίο, αναφερόµαστε σε µία «Έκπτωτη Βίβλο»;
Αποσπάσµατα από παλιές εκδόσεις της «Σολοµωνικής», µεταξύ των οποίων βρίσκεται και η Ελληνική, µε τίτλο «Anecdota Antheniensia».
Τα χειρόγραφα της Σολομωνικής
Μετά το θάνατο του Σολοµώντα, τα ίχνη του βιβλίου χάνονται.
Για αιώνες µάλιστα πολλοί πίστευαν πως το βιβλίο ήταν απλώς αποκύηµα της ανθρώπινης φαντασίας και τίποτα παραπάνω. Βεβαίως, στους µυστικιστικούς κύκλους η «Σολοµωνική» όχι απλά ήταν υπαρκτό βιβλίο, αλλά κάποιοι ισχυρίζονταν πως είχαν διασώσει κάποια µέρη της, τα οποία και χρησιµοποιούνταν σε τελετουργίες. Τα περιεχόµενο της «Σολοµωνικής» και όλο ο µύθος γύρω από το βιβλίο αποτέλεσαν το κίνητρο για να έχουµε ένα κύµα ανακάλυψης χειρογράφων αλλά και εκδόσεων, όπως θα δούµε παρακάτω. Το 1600 µ. Χ. βρέθηκαν στη Βρετανία 48 σελίδες γραµµένες στα Λατινικά, που είχαν ως τίτλο το «Clavicula Salomonis» (Το κλειδί του Σολοµώντα) και περιείχαν Σολοµωνικά στοιχεία. Έκτοτε, οι αποκαλύψεις διαδέχονταν η µία την άλλη. Το 1674 βρέθηκαν 103 σελίδες που έφεραν τον τίτλο «Zecorbeni Sive Claviculae Salomonis». Τον 17ο αιώνα βρέθηκαν στη Βρετανία 63 χειρόγραφες σελίδες µε την ονοµασία «Clavis Libri Secretorum», µε Σολοµωνικό περιεχόµενο στα Λατινικά.
Δε θα σας αναφέρουµε άλλες παρόµοιες ανακαλύψεις, καθώς πραγµατικά είναι ατελείωτες. Θα προσθέσουµε µόνο µία, η οποία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, µιας και είναι γραµµένη στα Ελληνικά. Χρονολογείται το 1927 και φέρει τον τίτλο «Anecdota Antheniensia». Εκεί κάποιος µπορεί να διαβάσει απ’ το πώς να σκοτώσει κάποιον άνθρωπο δίχως να κουνήσει το δακτυλάκι του, µέχρι και το πώς µπορεί να φέρει στον εαυτό του οικονοµική ευµάρεια δίχως κόπο. Το ότι έρχονταν στο φως κάποιες σελίδες δε σηµαίνει πως δεν υπήρχαν και κάποιες ολοκληρωµένες εκδόσεις οι οποίες είχαν βγει στο εµπόριο ακόµη και πριν τις αποκαλύψεις. Φαίνεται πως κάποιοι γνώριζαν καλύτερα τις αποκρυφιστικές εκδόσεις της «Σολοµωνικής» προτού αυτή γίνει γνωστή στο κοινό, µε αποτέλεσµα να έχουν αντλήσει στοιχεία για τη συγγραφή των δικών τους εκδόσεων.
Οι δύο πιο συνηθισµένες εκδόσεις της «Σολοµωνικής» που µπορεί να προµηθευτεί κάποιος ακόµα και στις µέρες µας.
Οι εκδόσεις της Σολομωνικής
Μόλις το 1888, ένα άτοµο το οποίο εµπλεκόταν άµεσα σε θρησκευτικές αδελφότητες και τελετές,(αρχιερέας της µυστικής οργάνωσης των Ροδοσταυριτών), ο Lindell Mac Gregor Methers, αποφάσισε να βρει, να µελετήσει και να µεταφράσει τις πλέον έγκυρες ως προς τη γνησιότητά τους σελίδες της «Σολοµωνικής» που είχαν ανακαλυφθεί.
Έτσι εκδόθηκε το βιβλίο «Clavicula Salomonis». Το «κλειδί» λοιπόν για τις κλειστές πόρτες της µαγείας συντάραξε τα θρησκευτικά νερά της εποχής τόσο µε το περιεχόµενό του, όσο και µε τις πρωτοφανείς πωλήσεις του. Το 1909 το βιβλίο εκδόθηκε και πάλι, ενώ ακολούθησε ακόµη µία έκδοση τα επόµενα χρόνια. Μια έκδοση παλαιότερη απ’ αυτή του Mac Gregor, ήταν η επονοµαζόµενη «La Clavicule de Salomon» που είχε τυπωθεί στο Παρίσι το 1641 και κυκλοφορούσε στα Γαλλικά. Υποθέτουµε πως ήταν µια αρκετά πετυχηµένη έκδοση, µιας και το 1825 αλλά και το 1980 το βιβλίο βρέθηκε και πάλι στο τυπογραφείο για επανέκδοση. Αξιοπρόσεκτες προσπάθειες µεταφοράς του περιεχοµένου της «Σολοµωνικής» είναι το «The Great Key of Solomon» που εκδόθηκε στο Σικάγο το 1914 και το «Secret Lore of Magic» που εκδόθηκε το 1958 στη Νέα Υόρκη. Παρά την πληθώρα εκδόσεων, το βιβλίο του Mac Gregor θεωρείται ένα από τα καλύτερα του είδους του, καθώς είναι εκείνο που κατάφερε να µπει σε πολλά σπίτια και σε ακόµη περισσότερες ζωές ανθρώπων που θέλησαν να ασχοληθούν µε τα σκοτεινά µυστικά του.
Το αποκρυφιστικό περιεχόμενο
Η ανάγνωση της «Σολοµωνικής» δεν είναι τόσο εύκολη όσο πιστεύουν ίσως κάποιοι.
Ο µύθος θέλει τον αναγνώστη να ξεκινάει το διάβασµα από το τέλος του βιβλίου! Αυτό γίνεται για να µην κορυφώνεται αργά και βασανιστικά το µυστήριο των αποκαλύψεων, αλλά το άτοµο που το διαβάζει να συνειδητοποιήσει µια και καλή µε τι ακριβώς δυνάµεις έχει να κάνει. Επίσης, λέγεται πως οι σελίδες της «Σολοµωνικής» είναι λευκές για όποιον δεν είναι έτοιµος να δεχθεί την απόκοσµη γνώση που κρύβεται στις σελίδες της! Τα παραπάνω είναι µόνο ένα µικρό δείγµα µυστικισµού του εν λόγω βιβλίου. Σύµφωνα λοιπόν µε µελετητές της «Σολοµωνικής», το βιβλίο δίνει τη δυνατότητα στον κάτοχό του να ελέγξει 72 δαίµονες, οι οποίοι και θα εκτελούν τις όποιες επιθυµίες του! Επίσης, του παρέχει τη δυνατότητα να γίνεται αόρατος, να πετάει αλλά και να προβαίνει σε µαγικές πράξεις που µπορούν να προκαλέσουν καλό ή κακό σε κάποιον άλλο άνθρωπο. Όλα αυτά θα γίνουν µε την πιστή εκτέλεση όλων των εντολών που περιγράφονται µέσα στο βιβλίο. Αν ο αναγνώστης δεν ακολουθήσει πιστά τα εν λόγω βήµατα, τότε θα βρεθεί αντιµέτωπος µε την οργή σκοτεινών δυνάµεων οι οποίες και θα στραφούν εναντίον του. Ο αναγνώστης «µάγος» πρέπει να έχει ως σκοπό, σύµφωνα πάντα µε τη «Σολοµωνική», την επίδειξη της δύναµής του προς τους δαίµονες, κάνοντάς τους τελικά να τον υπακούσουν. Στην πραγµατικότητα, δηλαδή, ο αναγνώστης δεν καλοπιάνει τους δαίµονες, αλλά τους εκβιάζει και τους καταναγκάζει να προβούν σε όλες τις ενέργειες που εκείνος επιθυµεί.
Απόψεις γνήσιου βιβλίου της «Σολοµωνικής» που είναι τροµερά δύσκολο να βρεθεί στις µέρες µας. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
Οι σελίδες του τρόμου
Η «Σολοµωνική» αποτελείται στην πραγµατικότητα από δύο βιβλία.
Το πρώτο περιλαµβάνει την ιστορία της συγγραφής του βιβλίου (βλ. Σολοµώντας) και το δεύτερο το πρακτικό µέρος της µαγείας µε τις επικλήσεις. Το δεύτερο µέρος κατά πολλούς είναι υπεύθυνο για τον τρόµο που έχει σκορπίσει σε πολλούς ανθρώπους το άκουσµα της λέξης «Σολοµωνική». Το βιβλίο χωρίζεται σε πέντε βασικά κεφάλαια που το κάθε ένα από αυτά φέρει τον τίτλο «Goetia» (Γοητεία – Γητεία). Στο πρώτο κεφάλαιο, το λεγόµενο «Ars Goetia»(Η τέχνη της Γητείας), ο αναγνώστης µαθαίνει τη φύση και τις δυνάµεις των 72 δαιµόνων που µπορεί να καλέσει µέσα από το µαγικό τελετουργικό που περιγράφεται εντός των σελίδων του κεφαλαίου. Αν ο αριθµός των 72 δαιµόνων σας φαίνεται µικρός, µάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσετε αυτή την άποψη. Κάθε ένας από αυτούς τους δαίµονες έχει υπό την εξουσία του µια στρατιά άλλων δαιµόνων, τις λεγόµενες λεγεώνες. Οι λεγεώνες και των 72 δαιµόνων φτάνουν τον εξωφρενικό αριθµό των 2.729! Ξέροντας πως κάθε λεγεώνα αποτελείται από 6.000 άνδρες, καταλήγουµε στον εξωπραγµατικό αριθµό των 16.374.000 δαιµόνων τους οποίους µπορεί να ελέγξει το άτοµο που κάνει χρήση της «Σολοµωνικής». Η περιγραφή για την προετοιµασία αλλά και τον τρόπο εκτέλεσης της τελετής είναι υπεραναλυτική, δίνοντας οδηγίες για το µέρος, την ώρα και τα κατάλληλα ξόρκια που πρέπει να ειπωθούν.
Στο δεύτερο κεφάλαιο, «Ars Theurgia Goetia» (Η τέχνη της Θεουργικής Γητείας), δίνονται οδηγίες πώς κάποιος µπορεί να προβεί στην επίκληση 31 πνευµάτων – αερικών! Αυτά τα πνεύµατα υπό την καθοδήγηση του αναγνώστη – µάγου µπορούν να εκτελέσουν διαφόρων ειδών διαταγές. Απ’ το να µάθουν τα µυστικά κάποιου άλλου ανθρώπου µέχρι και να του προκαλέσουν µεγάλο κακό. Στο τρίτο µέρος που ονοµάζεται «Ars Paulina» (Η τέχνη του Παύλου) γίνεται διεξοδική αναφορά σε ονόµατα αγγέλων και δαιµόνων. Επισηµαίνονται οι κατάλληλες ώρες και τοποθεσίες για συναντήσεις µε υπερφυσικές παρουσίες και ο έλεγχος αυτών. Αναφέρονται αστρολογικοί αριθµοί και συντεταγµένες της Σελήνης, έτσι ώστε η επαφή µε αλλόκοσµα πλάσµατα να είναι όσο το δυνατόν πιο επιτυχηµένη. Στο τέταρτο µέρος της «Σολοµωνικής» γίνεται αναφορά για το πώς µπορεί κάποιος να φτιάξει έναν κέρινο πίνακα µε µυστικιστικά σύµβολα, που µπορούν να τον προστατεύσουν από τους δαίµονες που θα του εµφανιστούν µετά από επικλήσεις. Ο πίνακας ονοµάζεται «Almadel», γι’ αυτό και το συγκεκριµένο κεφάλαιο της «Σολοµωνικής» ονοµάζεται «Ars Almadel». Επίσης, στις σελίδες του αναφέρεται πως το άτοµο που θα επικαλεστεί τέτοιες δυνάµεις θα πρέπει να ζητάει σοβαρά πράγµατα και όχι λύσεις σε καθηµερινά προβλήµατα. Είναι περίεργο ότι το κεφάλαιο που προειδοποιεί για τους κινδύνους των επικλήσεων και δίνει κάποια µέτρα ασφαλείας στον αναγνώστη της «Σολοµωνικής» βρίσκεται προς το τέλος του βιβλίου. Κανονικά δε θα έπρεπε να είναι το πρώτο κεφάλαιο; Μήπως ο µύθος ότι η ανάγνωση της «Σολοµωνικής» ξεκινά απ’ το τέλος, δεν απέχει και τόσο πολύ από την αλήθεια; Το τελευταίο κεφάλαιο ονοµάζεται «Ars Notoria» ( Η τέχνη του κακού) και περιλαµβάνει γενικά στοιχεία περί µαγείας, ξόρκια κτλ. Αποτελεί δηλαδή κάτι σαν εισαγωγή στο τι πρόκειται να συναντήσει ο αναγνώστης στις σελίδες της «Σολοµωνικής». Ακόµη µία δηλαδή ένδειξη του ότι µάλλον το βιβλίο πρέπει να διαβάζεται ανάποδα, για τους λόγους που αναφέραµε λίγο παραπάνω. Αυτό εν ολίγοις είναι το περιεχόµενο της λεγόµενης «Βίβλου του Σατανά».
