Ο γίγαντας του Cardiff είναι ένα ψεύτικο απολίθωμα ενός
προκατακλυσμιαίου γίγαντα, ύψους τριών περίπου μέτρων και με πόδια
μήκους 53 εκατοστών. Το 'απολίθωμα' είναι στην πραγματικότητα μια
σμιλευμένη πλάκα γύψου που δημιουργήθηκε ένα με δυο χρόνια πριν την
'ανακάλυψη' του το 1869
Το πλαστογράφημα αυτό ήταν ιδέα του George Hull, ενός άθεου κατασκευαστή πούρων και μακρινού συγγενή του Stubb Newell, ιδιοκτήτη της φάρμας στο Cardiff της Νέας Υόρκης όπου 'διαπράχθηκε' η φάρσα αυτή. Οι ειδικοί υποπτεύθηκαν αμέσως ότι το 'απολίθωμα' δεν είναι απολίθωμα, αλλά οι προειδοποιήσεις τους αγνοήθηκαν. Επιστήμονες που διακήρυτταν ως ψεύτικο το ψεύτικο, δεν μείωσαν τους επισκέπτες που πλήρωναν 50 cents για να δουν τον 'Γολιάθ'. Υπήρχε φήμη πως το 'απολίθωμα' ήταν απόδειξη της ακρίβειας της Βίβλου για τους γίγαντες όπως ο Γολιάθ. Οι περίεργοι συνέρρεαν στη φάρμα κατά εκατοντάδες την ημέρα για να πάρουν μια ματιά της Βιβλικής ιστορίας.
Μέσα σε μια εβδομάδα από την 'ανακάλυψη' του, ο Newell πούλησε τα 3/4 του μεριδίου του από το γίγαντα σε ένα συνδικάτο στο Syracuse της Νέας Υόρκης για $30.000. Οι δουλειές πηγαίνανε τόσο καλά ώστε και ο P.T. Barnum ήθελε να μπει στο παιχνίδι. Προσφέρθηκε να νοικιάσει το γίγαντα για τρεις μήνες και να τον πάρει μαζί του στην περιοδεία του τσίρκου του, αλλά ο Newell και το Συνδικάτο δεν δέχτηκαν. Έτσι, ο Barnum έβαλε να φτιάξουν ένα αντίγραφο και χρέωνε ανθρώπους για να δουν το πλαστογράφημα ενός πλαστογραφήματος. Λέγεται πως όταν και οι δυο γίγαντες ήταν ταυτόχρονα σε επίδειξη στη Νέα Υόρκη, το πλαστό του πλαστού του Barnum ξεπέρασε το πραγματικό πλαστό (Feder, 36).
Ο Kenneth Feder στο βιβλίο του για τους μύθους και τις απάτες στην αρχαιολογία, βλέπει το επεισόδια με το γίγαντα του Cardiff σαν κάτι το οικείο:
Εκπαιδευμένοι παρατηρητές, όπως επαγγελματίες επιστήμονες, είχαν δει το Γίγαντα και συμπέραναν ότι είναι κάτι το αδύνατο, ένα άγαλμα, μια αδέξια απάτη και απλά ανόητο. Όμως, τέτοια αντικειμενικά, λογικά και επιστημονικά συμπεράσματα, είχαν μικρό αντίκρυσμα. Μια ευαίσθητη χορδή είχε χτυπήσει στην καρδιά και στο μυαλό πολλών, κατά τα άλλα προσγειωμένων, ανθρώπων και λίγα πράγματα μπορούσαν να τους μεταπείσουν. Η αποδοχή της εγκυρότητας του Γίγαντα στηριζόταν στην επιθυμία τους...να το πιστέψουν (Feder, 37).
Κοντολογία, συχνά ο σκεπτικιστμός απέναντι σε ειδικούς της επιστήμης δεν οφείλεται στην επιθυμία μας να πιστέψουμε μόνο αυτό που υποστηρίζεται από τα δεδομένα, αλλά σε μια επιθυμία να πιστέψουμε αυτό που θέλουμε, ασχέτως δεδομένων.
Το 'απολίθωμα' βρίσκεται τώρα σε επίδειξη στο μουσείο Farmer's Museum στο Cooperstown της Νέας Υόρκης, όπου έχει καταχωρηθεί ως 'Η Μεγαλύτερη Φάρσα της Αμερικής'.
Το πλαστογράφημα αυτό ήταν ιδέα του George Hull, ενός άθεου κατασκευαστή πούρων και μακρινού συγγενή του Stubb Newell, ιδιοκτήτη της φάρμας στο Cardiff της Νέας Υόρκης όπου 'διαπράχθηκε' η φάρσα αυτή. Οι ειδικοί υποπτεύθηκαν αμέσως ότι το 'απολίθωμα' δεν είναι απολίθωμα, αλλά οι προειδοποιήσεις τους αγνοήθηκαν. Επιστήμονες που διακήρυτταν ως ψεύτικο το ψεύτικο, δεν μείωσαν τους επισκέπτες που πλήρωναν 50 cents για να δουν τον 'Γολιάθ'. Υπήρχε φήμη πως το 'απολίθωμα' ήταν απόδειξη της ακρίβειας της Βίβλου για τους γίγαντες όπως ο Γολιάθ. Οι περίεργοι συνέρρεαν στη φάρμα κατά εκατοντάδες την ημέρα για να πάρουν μια ματιά της Βιβλικής ιστορίας.
Μέσα σε μια εβδομάδα από την 'ανακάλυψη' του, ο Newell πούλησε τα 3/4 του μεριδίου του από το γίγαντα σε ένα συνδικάτο στο Syracuse της Νέας Υόρκης για $30.000. Οι δουλειές πηγαίνανε τόσο καλά ώστε και ο P.T. Barnum ήθελε να μπει στο παιχνίδι. Προσφέρθηκε να νοικιάσει το γίγαντα για τρεις μήνες και να τον πάρει μαζί του στην περιοδεία του τσίρκου του, αλλά ο Newell και το Συνδικάτο δεν δέχτηκαν. Έτσι, ο Barnum έβαλε να φτιάξουν ένα αντίγραφο και χρέωνε ανθρώπους για να δουν το πλαστογράφημα ενός πλαστογραφήματος. Λέγεται πως όταν και οι δυο γίγαντες ήταν ταυτόχρονα σε επίδειξη στη Νέα Υόρκη, το πλαστό του πλαστού του Barnum ξεπέρασε το πραγματικό πλαστό (Feder, 36).
Ο Kenneth Feder στο βιβλίο του για τους μύθους και τις απάτες στην αρχαιολογία, βλέπει το επεισόδια με το γίγαντα του Cardiff σαν κάτι το οικείο:
Εκπαιδευμένοι παρατηρητές, όπως επαγγελματίες επιστήμονες, είχαν δει το Γίγαντα και συμπέραναν ότι είναι κάτι το αδύνατο, ένα άγαλμα, μια αδέξια απάτη και απλά ανόητο. Όμως, τέτοια αντικειμενικά, λογικά και επιστημονικά συμπεράσματα, είχαν μικρό αντίκρυσμα. Μια ευαίσθητη χορδή είχε χτυπήσει στην καρδιά και στο μυαλό πολλών, κατά τα άλλα προσγειωμένων, ανθρώπων και λίγα πράγματα μπορούσαν να τους μεταπείσουν. Η αποδοχή της εγκυρότητας του Γίγαντα στηριζόταν στην επιθυμία τους...να το πιστέψουν (Feder, 37).
Κοντολογία, συχνά ο σκεπτικιστμός απέναντι σε ειδικούς της επιστήμης δεν οφείλεται στην επιθυμία μας να πιστέψουμε μόνο αυτό που υποστηρίζεται από τα δεδομένα, αλλά σε μια επιθυμία να πιστέψουμε αυτό που θέλουμε, ασχέτως δεδομένων.
Το 'απολίθωμα' βρίσκεται τώρα σε επίδειξη στο μουσείο Farmer's Museum στο Cooperstown της Νέας Υόρκης, όπου έχει καταχωρηθεί ως 'Η Μεγαλύτερη Φάρσα της Αμερικής'.
alitoteam