Ως προς τη Σαχάρα πρέπει να πούμε ότι τα καταγεγραμμένα γι' αυτήν γεγονότα ξεκινούν από την εποχή των Χαλδαίων.
Οι Χαλδαίοι, ένας αρχαίος λαός της Μεσοποταμίας, που από ορισμένους ερευνητές χαρακτηρίζεται ως ο αρχαιότερος, λάτρευαν το θεό Σιν. Τον εμφάνιζαν, σύμφωνα με κάποιους συγγραφείς, σαν δημιουργό του Σύμπαντος, που είχε έρθει στη γη με την ακολουθία του από τον αστερισμό του Δράκοντος, επιβαίνοντας της Σελήνης.
Θεωρούσαν το δορυφόρο της γης υβριδικό σκάφος, δηλαδή τεχνητό και ταυτόχρονα συμπαντικό δημιούργημα. Και πίστευαν ότι ο Σιν εγκαταστάθηκε στην περιοχή που βρίσκεται στη χερσόνησο του Κόλπου της ’καμπα και αποτελεί προέκταση του ανατολικού σκέλους της Ερυθράς Θάλασσας προς Ν. και του Κόλπου του Σουέζ. Από αυτόν, κατά τους ίδιους συγγραφείς, πήρε το όνομά της η χερσόνησος και η έρημος του Σινά.
Σύμφωνα όμως με άλλες πηγές το όνομα "Σιν", συνδέεται με τη θεά της Σελήνης των προϊστορικών κατοίκων της περιοχής την Σιν και κατ' άλλους προέρχεται από τη σημιτική λέξη "Σεν", που σημαίνει δόντι, εξ αιτίας της μορφής της χερσονήσου του Σινά.
Οι Χαλδαίοι, που είχαν έντονη παρουσία και στην περιοχή κατά τον 9ο και 8ο πριν από το Χριστό αιώνα, απέδωσαν στο θεό τους μορφή και ιδιότητες δράκοντος. Δηλαδή του τερατόμορφου πλάσματος που εκπέμπει από το στόμα του φωτιά και που εξουσιάζει.
Πολλοί δέχονται ότι αυτό προήλθε από παρατηρήσεις γεωθερμικών φαινομένων. Και είναι γνωστό ότι στην έρημο εμφανίζεται συχνά φυσική θερμική ενέργεια της Γης και αναφλέξιμα αέρια, που διαρρέουν από το θερμό εσωτερικό του πλανήτη προς την επιφάνεια. Αυτές οι παρατηρήσεις, συσχετίσθηκαν με την αγριότητα και την επικινδυνότητα της ερήμου και πέρασαν στους επιγενόμενους με τη μορφή μύθων, όπως αυτός του θεού - δράκοντος, που βγάζει από το στόμα του φωτιά.
Κάποιοι μάλιστα συγχέουν τον Σιν με τον "Τζέηντ", τον ανώτερο θεό του Ταοϊσμού της θρησκείας των Κινέζων.
Παραπομπή από το Wikipedia
Οι Χαλδαίοι ήταν αρχαίος Βιβλικός λαός συγγενικός με τους Αραμαίους Σημιτικής καταγωγής που όπως κι εκείνοι εξαπλώθηκαν κυρίως στη νότια Μεσοποταμία γύρω από τη Βαβυλώνα την πόλη η οποία στάθηκε το επίκεντρο της δραστηριότητας τους. Έκαναν την εμφάνιση τους τα νότια της Μεσοποταμίας στην συμβολή των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη κοντά στον Περσικό κόλπο στις αρχές της 1ης χιλιετίας π.χ. σαν νομάδες μαζί με άλλους συγγενείς Σημιτικούς λαούς όπως οι Αραμαίοι, σύντομα εγκαταστάθηκαν νότια από τη Βαβυλώνα αποκτώντας τον έλεγχο της πόλης.
Πρώτη μεγάλη δυναστεία Χαλδαίων θεωρείται η όγδοη βασιλική δυναστεία της Βαβυλώνας τον 8ο αιώνα π.χ. που έκανε τις πρώτες σοβαρές αστρολογικές παρατηρήσεις πάνω στις οποίες βασίστηκε η αστρολογία ακόμα και τα νεώτερα χρόνια είναι γνωστό το έντονο ενδιαφέρον των Χαλδαίων από την αρχή της ιστορίας τους για την συγκεκριμένη επιστήμη. Ο σημαντικότερος βασιλιάς αυτής της δυναστείας ήταν ο Ναβονάσσαρος θεωρείται κατά πολλούς σαν ο πατέρας της αστρολογίας, κωδικοποίησε σε ένα μεγάλο έργο όλες τις αστρολογικές μελέτες που έγιναν την εποχή των προηγούμενων βασιλέων της ίδιας δυναστείας.
Στην διάρκεια της Ασσυριακής κατοχής πολλοί Χαλδαίοι αξιωματούχοι κατόρθωναν να αποκτήσουν τον έλεγχο τις Βαβυλώνας με συχνές επαναστάσεις και να ανακηρύσσονται ανεξάρτητοι βασιλείς φέροντας σε πολύ δύσκολη θέση τους Ασσύριους βασιλείς χαρακτηριστικότερη είναι η περίπτωση του Μερωδάχ Βαλαδάν Μετά από μια μακροχρόνια διαμάχη με την Ασσυρία τελικά η δυναστεία των Χαλδαίων εγκαταστάθηκε εκεί το 626 π.Χ., ο Χαλδαίος στρατηγός Ναβοπολάσσαρ κατόρθωσε όχι μόνο να αποτινάξει τον Ασσυριακό ζυγό μετά τον θάνατο του Σαρδανάπαλου αλλά και να διαλύσει ολόκληρη την Ασσυριακή αυτοκρατορία με μεγάλη ευκολία. Ο γιος του Ναβουχοδονόσωρ θεωρείται ένας από τους ενδοξότερους βασιλείς της ιστορίας είναι κεντρικό πρόσωπο εκτός από τις ιστορικές πηγές και στην Βίβλο, με τον Ναβουχοδονόσορα η Χαλδαίικη αυτοκρατορία της Βαβυλώνας έφτασε στο αποκορύφωμα της, είχε γίνει κυρίαρχος σε ολόκληρη την Ασία.
Οι Χαλδαίοι ήταν πολυθεϊστές. Ανώτατη τριάδα του Χαλδαϊκού πανθέου ήταν ο Άνου, ο Ενλίλ (που απαντώνται και στη Σουμεριακή μυθολογία) καθώς και ο Ένκι θεός των υδάτων για τους Σουμερίους, μετά την εγκατάσταση τους στην Βαβυλώνα έγιναν φανατικοί υποστηρικτές του εθνικού θεού της πόλης Μαρδούκ ο οποίος ήταν γιος του Ένκι.
alitoteam
