Στην Ερμιόνη στην Πελοπόννησο λέγεται πως υπάρχει ένα φάντασμα το οποίο όλοι αποκαλούν "η σκιά". Η ιστορία της σκιάς έχει ως εξής: πριν από περίπου 12 χρόνια είχε συμβεί ένα ατύχημα με κάποια παιδιά που επέστρεφαν από την καλοκαιρινή τους κατασκήνωση. Το λεωφορείο με το οποίο επέστρεφαν ανετράπη σε μία χαράδρα και τα παιδιά εγκλωβίστηκαν.
Οι διασώστες έσωσαν τα περισσότερα παιδιά αλλά άφησαν ένα το οποίο νόμισαν για νεκρό και επειδή έβαλαν ως προτεραιότητα την ασφάλεια των επιζώντων έβγαλαν πρώτα τα παιδιά που ήταν ζωντανά. Όμως και το παιδί που άφησαν πίσω τους ήταν ζωντανό και συνήλθε λίγα δευτερόλεπτα πριν πεθάνει. Λένε λοιπόν πως πριν πεθάνει, καταράστηκε την κατασκήνωση.
Αρκετά χρόνια μετά, κάμποσοι πρόσκοποι επέλεξαν την έρημη πια κατασκήνωση για να κάνουν εκεί την καλοκαιρινή τους εξόρμηση. Για κακή τους τύχη όμως, στην κατασκήνωση υπήρχε και άλλος ένας κατασκηνωτής, ο οποίος έμοιαζε σαν μία σκιώδης μορφή ανθρώπου και ήταν η λεγόμενη "σκιά". Μερικοί πρόσκοποι είδαν αυτή τη μορφή αμυδρά και όπως ανέφεραν "Νομίζαμε πως ήταν απλά η φαντασία μας. Δεν πιστεύουμε στα φαντάσματα".
Δύο από αυτούς είδαν τη μορφή κατά τη διάρκεια της νυχτερινής σκοπιάς και την κατεδίωξαν στο δάσος πιστεύοντας πως είναι κάποιος κλέφτης. Δεν βρήκαν τίποτα εκεί και αποφάσισαν να επιστρέψουν στην κατασκήνωση και κάτω από τη σημαία βρήκαν ένα πρόσκοπο πεσμένο μπρούμυτα. Όταν τον ρώτησαν τί έγινε απάντησε πως είχε βγει για κατούρημα και στο δρόμο είδε έναν άνθρωπο στα μαύρα να τρέχει προς το μέρος του. Οι πρόσκοποι κάλεσαν ένα ιερέα και έκανε ευχέλαιο στην κατασκήνωση και από τότε κανείς δεν ξανάκουσε για το όν αυτό στην κατασκήνωση εκείνη. Λέγεται όμως πως η θέληση του πνεύματος ίσως να είναι τόσο ισχυρή που μετά από λίγο να γυρίσει και πάλι στο μέρος το οποίο τον ελκύει, την κατασκήνωση εκείνη.
Πηγή
