Το προηγούμενο καλοκαίρι πήγαμε διακοπές με τους γονείς μου στην Πελοπόννησο. Κλείσαμε δωμάτια πολύ αργά κι έτσι δεν πήγαμε στο ξενοδοχείο που μένουμε συνήθως, αλλά σε ένα άλλο λίγο έξω από την παραλιακή πόλη.
Όταν φτάσαμε, οι γονείς μου αποφάσισαν να μείνουμε σε ξεχωριστά δωμάτια για να είμαστε πιο άνετα. Πήγα στο δωμάτιό μου κι άρχισα να βάζω τα ρούχα μου στην ντουλάπα. Ξαφνικά χτύπησε η πόρτα. Μια κοπέλα, κάπως μεγαλύτερη από εμένα, μου είπε πω μένει ακριβώς απέναντι και πως χρειάζεται ησυχία γιατί διαβάζει για την εξεταστική της.
Μου έκανε εντύπωση και μόλις το είπα στους γονείς μου με καθησύχασαν λέγοντάς μου πως πολλοί φοιτητές έρχονται τα σαββατοκύριακα για μπάνιο και διαβάζουν παράλληλα.
Το άλλο πρωί η ίδια κοπέλα ξαναήρθε στο δωμάτιο μου. Λίγο τσαντισμένη της είπα πως δεν έχω κάνει καθόλου φασαρία και δεν είναι ανάγκη να είναι αγενής. Εκείνη μου είπε πως ήθελε απλά να μου ζητήσει ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Έκανε μια εργασία για τη λογοτεχνία και ήθελε ιδέες. Της είπα πως δεν μπορώ να της το δώσω γιατί το διαβάζω και μου είπε πως θέλει απλά τα περιεχόμενα.
Αρνήθηκα κι από την πολλή ένταση που μου είχε δημιουργήσει το πήρα μαζί μου φεύγοντας. Πήγα με τους γονείς μου για μπάνιο και μετά από λίγη ώρα άνοιξα να διαβάσω το βιβλίο μου.
Παρατήρησα πως ήταν κάπως τσαλακωμένο. Η σελίδα με το περιεχόμενα έλειπα...Στην επόμενη σελίδα ήταν γραμμένο με κόκκινο στυλό <<Ευχαριστώ>>..! Το έκλεισα...Πήγα στο ξενοδοχείο και ρώτησα την υπάλληλο για την κοπέλα.
Η απάντηση της με πάγωσε...Στο ξενοδοχείο εκείνη την περίοδο, εκτός από εμάς..ΕΜΕΝΕ ΜΌΝΟ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΗΛΙΚΙΩΜΈΝΩΝ.....!!!!
Πηγή
.jpg)
