Το εγχείρημα αυτό λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα με την εμφάνιση μιας νέας θεωρίας, που υποστηρίζει ότι αυτή η ηφαιστειακή σχισμή ενδέχεται να είναι ο τόπος γέννησης όλων των μορφών ζωής της Γης! Την τελευταία δεκαετία η υποβρύχια τεχνολογία, που είχε αναπτυχθεί μυστικά κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, άρχισε να χρησιμοποιείται για την ανακάλυψη εξωτικών μορφών ζωής, που ζουν στις παρυφές των θερμών μεταλλικών νερών δίπλα στα ηφαιστειακά στόμια του πυθμένα της θάλασσας.
Η ανακάλυψη των λεγόμενων “extremophiles” είναι όντως συγκλονιστική: σωληνοειδή σκουλήκια μήκους ενός μέτρου, υπερμεγέθη όστρακα, λευκά καβούρια και μικροβιακές αποικίες, που ευημερούν σε υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες και μάλιστα μέσα σε μίγμα τοξικών χημικών που εκτοξεύονται από την ηφαιστειακή σχισμή.
Αυτές οι μορφές ζωές ακμάζουν σε βάθος πάνω από 2000 μέτρα στον πυθμένα του ωκεανού, σε απόλυτο σκοτάδι και κάτω από μια πίεση που είναι 500 φορές μεγαλύτερη από ότι στην επιφάνεια της θάλασσας! Αναπτύσσονται χωρίς φωτοσύνθεση, εφόσον δεν εξαρτώνται καθόλου από τον ήλιο.
Πρόκειται δηλαδή για οικοσύστημα κλειστού κυκλώματος. Αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν ότι σε τέτοιες ακριβώς συνθήκες αναπτύχθηκαν κάποτε και οι πρώτες μορφές ζωής στον πλανήτη μας. Οι ηφαιστειακές σχεσμές στο βυθό των ωκεανών εμφανίζονται κι εξαφανίζονται συνεχώς.
Έτσι, ο τρόπος με τον οποίο τα extremophiles αποικίζουν τις νέες σχισμές παραμένει μυστήριο.
