Μελετητές του πανεπιστημίου της πρετόρια, μετά από πολύχρονες έρευνες, κατέληξαν ότι οι τρεις επικρατέστερες θεωρίες για τη δημιουργία των τόπων, που κατά τη βρετανική παράδοση οι νεράιδες συναντιούνταν κι έστηναν μαγικούς χωρούς τους, είναι λανθασμένες.
Τι είναι οι νεραιδόκυκλοι
Ας αρχίσουμε, όμως από τα βασικά! Τι ακριβώς είναι οι νεραϊδόκυκλοι; Τη μαγική κι αέρινη ονομασία διεκδικούν εδώ και δεκαετίες κυκλικοί σχηματισμοί σε διάφορα μέρη της γης, οι οποίοι περικλείουν 'μπαλώματα' γυμνής γης.
Το μέγεθός τους ποικίλει, και οι κατά καιρούς ευρεθέντες έχουν διάμετρο από τα 2 ως τα 10 μέτρα. Ωστόσο, δε σταματά εδώ η ιδιαιτερότητα του φαινομένου. Αυτό, που συναρπάζει στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι, ότι εντός του των κυκλικών σχημάτων παρατηρούνται σχηματισμοί από ψηλό γρασίδι, οι οποίοι συχνά είναι και απόλυτης συμμετρίας.
Οι επιστήμονες ξεκίνησαν ν’ αναζητούν τις αρχές δημιουργίας των νεραϊδόκυκλων πριν από περίπου τρεις δεκαετίες και κάτι και τότε θεμελιώθηκαν και οι βασικές θεωρίες γύρω από το θέμα. Με τους τερμίτες, τα ραδιενεργά κατάλοιπα στο έδαφος και τα τοξικά υπολείμματα του Euphorbia damarana, ενός θάμνου που εκκρίνει δηλητηριώδες λευκό υγρό αν κοπεί τμήμα του βλαστού του, να θεωρούνται ως οι κύριοι υπαίτιοι κι όλοι νόμιζαν πως η λύση του μυστηρίου ήταν πολύ κοντά.
Το ιστορικό της διάψευσης
Οι νεράιδες, όμως είχαν άλλη άποψη… Πέρασαν χρόνια επισταμένων μελετών για να φτάσουμε στην απόρριψη και των τριών θεωριών. Πως φτάσαμε, όμως, σ’ αυτή τη διάψευση; Οι θεωρίες μελετήθηκαν η μια μετά την άλλη για να καταρριφθούν και να φτάσουμε πάλι στο σημείο μηδέν.
Οι τερμίτες είχαν θεωρηθεί, αρχικά, ως μια καλή απάντηση στο ζήτημα καθώς τα εν λόγω έντομα έχουν τη διατροφική συνήθεια να καταβροχθίζουν, οτιδήποτε μπορεί να βλαστήσει εντός ενός νοητού κύκλου αφήνοντας πίσω τους 'έρημη γη'. Ωστόσο, όσο και αν έψαξαν οι επιστήμονες από την Πρετόρια, δεν μπόρεσαν πουθενά κοντά στα αγρογλυφικά να εντοπίσουν φωλιές ή έστω ίχνη απ’ τους τερμίτες.
Όσον αφορά τη θεωρία περί ραδιενέργειας, οι επιστήμονες έστειλαν για ανάλυση δείγματα εδάφους από το εσωτερικό διαφορετικών αγρογλυφικών, προκειμένου να ανακαλύψουν αν ήταν μύθος ή όχι η ύπαρξη ραδιενεργών καταλοίπων. Και πάλι, όμως κατάλοιπα δε βρέθηκαν.
Τέλος εξέτασαν και το ενδεχόμενο των τοξικών θάμνων. Η ομάδα της κ. Βαν Ρούγιεν, εντόπισε δηλητηριώδεις θάμνους στην έρημο, ξεραμένους και μη, και πήρε δείγματα από το έδαφος, που βρισκόταν από κάτω τους. Η επόμενη κίνηση ήταν να προσπαθήσουν εργαστηριακά να καλλιεργήσουν στα δείγματα φυτά της ερήμου. Κι εδώ, όμως, άνθρακας ο θησαυρός αφού διαπίστωσαν, ότι υπάρχουν είδη, όπως το Lolium multiflorum, τα οποία ευδοκίμησαν.
Τα επόμενα βήματα
Και μπορεί να επέστρεψαν στο σημείο εκκίνησης, δεν αποφάσισαν, όμως να καταθέσουν τα όπλα. Έτσι το επόμενο βήμα στη μελέτη τους είναι η επιβεβαίωση της θεωρίας της ύπαρξης άλλων τοξικών στοιχείων εντός της περιμέτρου των κύκλων.
Ωστόσο η Βαν Ρούγιεν επιμένει 'ακόμα και αν τα βρούμε, υπάρχει το επόμενο πρόβλημα, πως προέκυψαν'. Μήπως, όμως δεν πρέπει να ψάξουμε τη λύση του μυστηρίου στην επιστήμη, αλλά σε κάποιο άλλο μονοπάτι;
Αν ρωτούσαμε ηλικιωμένους Βρετανούς δε θα είχαν να μας δώσουν επιστημονικές εξηγήσεις. Οι δικές τους ιστορίες διηγούνται, ότι οι νεραϊδόκυκλοι δεν είναι παρά οι τόποι συγκέντρωσης των χαριτωμένων θηλυκών ξωτικών, τα οποία αρέσκονταν να ολοκληρώνουν τις συναντήσεις τους με ένα μαγικό χορό, με συνέπεια ν' αφήνουν τα ίχνη τους στη γη. Λέτε να έχουν δίκιο;
alitoteam
