αριστοτεχνικά σκαλισμένη από πέτρα. Οί επιγραφικές αποδείξεις τήν σημειώνουν νά έχει κτισθεί στά 1500 χρόνια από σήμερα, από Ορθόδοξους Χριστιανούς μοναχούς προερχομένους από τό ελληνικό Βυζάντιο, πού διέφυγαν μέ πλοία από τήν Βόρειο Αφρική κατά τίς επιδρομές τών Βανδάλων. Υπάρχουν πολλά Ελληνικά κύπελλα ( σέ σχήμα μικρής κούπας ) πλαισιωμένα μέ καθαρά χριστιανικά σύμβολα ή μονογράμματα τού Χριστού, μέ βαπτιστήρια, κηροπήγια, Δεσποτικός θρόνος ή καθέδρα επισκοπική, καί ένα Ιερό Βήμα.
Ένα πρώτο συμπέρασμα είναι, ότι δέν έχουμε νά κάνουμε μόνο μέ κάποιες επιγραφές, αλλά μέ έναν συγκεκριμένο τόπο Ορθόδοξης Χριστιανικής λατρείας στήν αρχαία Αμερική, εκατοντάδες χρόνια πρίν βρεθεί αυτή, στά 1504 από τόν Χριστόφορο Κολόμβο !! Τά κομψοτεχνήματα αυτά, παραλληλίζονται καί μέ άλλα ευρήματα πού εντοπίσθηκαν τό 1926 σέ μιά Όαση τού Μαρόκο, στήν Βόρεια Αφρική.
Ένας ειδικός ερευνητής, ό Frederick J. Pohl μελετώντας τίς επιγραφές τοποθέτησε τήν άφιξη τών μοναχών στήν Βόρειο Αμερική, γύρω στά 480 μ.χ. , σέ μιά εποχή μεγάλων ανακατατάξεων στήν Βορειο-Αφρικανική Ήπειρο. Είναι ιστορικώς γνωστό ότι μέχρι τό 430 μ.χ. πολλοί Επίσκοποι λειτουργούσαν στήν Βόρειο Αφρική, καί πιό πολύ στήν Τυνησία καί στήν Καρχηδόνα όπου καί μέχρι σήμερα διασώζονται ερείπια. Ήταν περίοδος διωγμών από Βανδάλους αιρετικούς - Αρειανιστές πού καί οί ίδιοι κυνηγημένοι από τούς βαρβάρους λαούς τής Βόρειας Ευρώπης είχαν καταφύγει στήν Αφρική.
Από τήν άλλη πλευρά, υπήρχε ό μοναχισμός στήν Βόρεια Αφρική από τήν εποχή τού Αγίου Αυγουστίνου, Επισκόπου Ιππώνος στήν Καρχηδόνα, γύρω στά 388 μ. χ. Οί μοναχοί ερχόμενοι σέ σύγκρουση πίστεως μέ τούς τότε έξη Βανδάλους μονάρχες πού κυβερνούσαν τήν περιοχή, καταδιώχθηκαν απηνώς απ΄ αυτούς μέ αποτέλεσμα νά σκορπιστούν στήν έρημο καί τά βουνά τής Ανατολικής Λιβύης καί από εκεί νά διαφύγουν μέ πλοία " στήν γή πού δύει ό ήλιος..." , δηλαδή τήν σημερινή Βόρειο Αμερική.
ΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ...
Ένα χειρόγραφο ενός μοναχού πού επέστρεψε στήν πατρίδα του μετά τήν ήττα τών Βανδάλων τό 534 μ.χ. επί Ιουστινιανού, εξηγεί τό ταξίδι τών συνασκητών του στήν Βόρειο Αμερική. Ειδικότερα αναφέρεται στήν καταστροφή από φωτιά, τήν λεηλασία, καί τήν τελική διαφυγή τής χριστιανικής κοινότητας πρός " τήν γή πού δύει ό ήλιος " στό Asq Sammal ή στήν γή τού Βορρά, μέ πολλά καράβια. Στό χειρόγραφο γίνεται λόγος γιά μιά " βορειοδυτική πορεία από τό Μαρόκο...".
Στά
ευρήματα τού Κονέκτικατ βρέθηκαν καί τά ακόλουθα,
1) Ένα σύνολο από 96 τρύπες ή σκαλίσματα μέ Χριστιανικά σύμβολα ή μονογράμματα τού Χριστού καί τής Παρθένου Θεομήτορος. μερικά έχουν σχήμα ψαριού μέ γράμματα ΙΧΘΥΣ ( από τά αρχαία χριστιανικά Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ ).
2) Ένα κηροπήγιο από 14 τρύπες γιά τοποθέτηση κεριών καί λαμπάδων μέ χαραγμένα επάνω του Βυζαντινά γράμματα IC , καί μέ ενδιάμεσο σύνδεσμο μεταξύ τού I καί τού C ώστε νά σχηματίζουν τό όνομα "Ιησούς", καί μέ ένα βυζαντινό σύμπλεγμα επάνω τους. Ή βάση τού κηροπήγιου είναι σέ Ελληνικό Δωρικό ρυθμό !
3) Ένα άλλο σχέδιο από κύπελλο φέρει τά Βυζαντινά γράμματα " ΜΡ" γιά τό "Μήτηρ" πού αναφέρεται στήν λέξη "Μητέρα", γιά τήν Θεοτόκο Μαρία.
4) Βρέθηκαν ακόμη 2 εξαιρετικά εντυπωσιακά βαπτιστήρια, ένα ορθογώνιο καί ένα σέ σχήμα φλόγας( σύμβολο τού Αγίου Πνεύματος πού λαμβάνεται στό βάπτισμα), καί μέ 9 τρύπες γιά κεριά. Οκτώ, γιά τήν 8η μέρα μετά τήν Σταύρωση, πού έχουμε τήν Ανάσταση, καί ή 9η γιά τήν πασχαλινή λαμπάδα, συμβολική τού Χριστού.
5) Υπάρχουν επίσης αναπαραστάσεις μέ νερά καί ψάρια πού ξεχύνονται στόν Ωκεανό, συμβολικό τών νεο-βαπτισθέντων Χριστιανών γνωστών ώς "μικρών ψαριών" πού αναδύονται από τά νερά τής αιωνίου ζωής, μετά τό βάπτισμα.
5) Ένας σκαλιστός θρόνος, δίπλα στό βαπτιστήριο, είναι καί ό επισκοπικός θρόνος επιβλέποντος τού επισκόπου στά τού βαπτίσματος.
Όλα αυτά, ή Εκκλησία καί τά ευρήματα, αποτελούν μιά ισχυρή μαρτυρία γιά τήν εμφάνιση τής Ορθοδόξου Χριστιανικής πίστης στήν Αμερική, πρίν ακόμη καί από τήν επίσημη εύρεσή της , στά 1492 , από τόν Χριστόφορο Κολόμβο.
.jpg)
