Η διάρκεια τους είναι από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι και μερικά λεπτά."Ο χρόνος ζωής των σφαιρικών αστραπών φαίνεται να αυξάνει με το μέγεθος και να μειώνει με την φωτεινότητα.Σφαίρες που φαίνονται χαρακτηριστικά πορτοκαλί και μπλέ, διαρκούν περισσότερο.
Οι σφαιρικές αστραπές έχουν την τάση να κινούνται παράλληλα με το έδαφος, αλλά κάνουν και κατακόρυφα άλματα.Μερικές φορές καταδύονται απ''τα σύννεφα ενώ άλλες φορές υλοιποιούνται μέσα ή έξω από σπίτια, ή εισέρχονται σε δωμάτια μέσα από ανοικτά ή κλειστά παράθυρα, μέσα από λεπτούς μη-μεταλλικούς τοίχους ή ακόμα και απο την καμινάδα".
Κάποιοι έχουν υποθέσει ότι οι σφαιρικές αστραπές είναι σφαίρες πλάσματος (σ.τ.μτφ: η τέταρτη κατάσταση της ύλης όπου τα σωματίδια έχουν τόση ενέργεια ώστε τα πυρηνικά νουκλεόνια να έχουν αποκολληθεί απο τον πυρήνα και γενικά να μην υπάρχουν ενώσεις σωματιδίων στην ύλη.Σε μια τέτοια κατάσταση η ύλη μπορεί να χαρακτηριστεί σαν μια "σούπα" απο σωματίδια) αλλά αυτή η θεωρία έχει απορριφθεί επειδή "μια σφαίρα πλάσματος θα έπρεπε να ανεβαίνει σαν ένα μπαλόνι στον ουρανό", κάτι που δεν κάνουν οι σφαιρικές αστραπές.Πολλοί φυσικοί υποθέτουν ότι οι σφαιρικές αστραπές οφείλονται σε ηλεκτρικές εκφορτίσεις.
Για παράδειγμα ο Ρώσσος φυσικός Πιότρ Καπίτσα (Pyotr Kapitsa) πιστεύει ότι οι σφαρικές αστραπές είναι ηλεκτρικές εκφορτίσεις που γίνονται χωρίς ηλεκτρόδια, προκαλούμενες από στάσιμα κύματα UHF άγνωστης προέλευσης, που υπάρχουν μεταξύ της Γης και ενός σύννεφου
Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία "οι σφαιρικές αστραπές που παρουσιάζονται στην ύπαιθρο, προκαλούνται από μέϊζερ (maser)(σ.τ.μτφ.: τα maser είναι ανάλογα των laser.Το laser χρησιμοποιεί φώς ενώ το maser μικροκύματα.Η αρχή λειτουργίας τους είναι η ίδια αν και τα πρώτα έχουν μικρότερη ενέργεια) που έχουν όγκο πολλών κυβικών χιλιομέτρων
Δυο Νεοζηλανδοί επιστήμονες, ο Τζον Άμπραμσον (John Abrahamson) και ο Τζέϊμς Ντινίς (James Dinniss), πιστεύουν ότι οι σφαιρικές αστραπές είναι "σφαίρες φλεγόμενης σιλικόνης που δημιουργούνται από κανονικές αστραπές όταν χτυπούν στο έδαφος".
σύμφωνα με την θεωρία τους, όταν μια αστραπή χτυπάει στο έδαφος, τα ορυκτά διασπώνται σε μικρά σωματίδια σιλικόνης που ενώνονται με οξυγόνο και άνθρακα.Αυτά τα μικρά φορτισμένα σωματίδια σχηματίζουν αλυσίδες, οι οποίες με τη σειρά τους σχηματίζουν νηματοειδή δίκτυα.Αυτά ενώνονται σε μια σφαίρα η οποία ανυψώνεται απο ρεύματα αέρα.Εκεί, αιωρείται σαν σφαιρική αστραπή ή σαν μια φλεγόμενη σφαίρα σιλικόνης που εκπέμπει την ενέργεια που απορρόφησε από την αστραπή, με την μορφή θερμότητας και φωτός, μέχρι η ενέργεια να τελειώσει και το φαινόμενο να σταματήσει
alito team
.jpg)
