Σύμφωνα με τις γνώσεις που επιβίωσα στα μεσαιωνικά ιπποτικά τάγματα, η μετάβαση από την εποχή των ιχθύων στην εποχή του υδροχόου, ήταν το τέλος ενός κοσμικού έτους και η αρχή ενός άλλου. Όλες οι αλλαγές αυτών των εποχών συνοδευόταν από πολιτικοκοινωνικές, θρησκευτικές, ακόμα και γεωλογικές μεταβολές. Η μετάβαση από εποχή σε εποχή περιγράφεται από μια αρχαία θεωρία της Μεσοποταμίας ως ¨τα τρία διπλά βήματα του Μαρντούκ¨ αυτά είναι σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, ένα χρονικό διάστημα 168 ετών, στο μέσον του οποίου η θεϊκή ακτίνα θα συναντήσει τη γη. Τα μέλη της θουλης, μετά από υπολογισμούς, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτή η θεϊκή ακτίνα θα συναντούσε την γη στις 4 Φεβρουάριου 1962. (σημειώστε εδώ ότι η ίδια ημερομηνία θεωρείται από ορισμένους ως η ημέρα της γέννησης του αντίχριστου!)
επίσης σύμφωνα με την θούλη τα έτη μεταξύ 1934 και 1990 εκτιμήθηκαν ως τα βασικότερα για να συμβούν σπουδαία γεγονότα. Κυβερνήτης της αυτοκρατορία της Agartha ήταν ο Rigder Lyepo με αντιπρόσωπο του ¨στην επιφάνεια της γης¨ τον Δαλάι Λάμα! Σύμφωνα με τοπικές ιστορίες αλλά και μαρτυρίες και θιβετιανων λάμα, οι άνθρωποι της Agarthi υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Η αυτοκρατορία αυτήν εξαπλώθηκε αργότερα σε πολλά άλλα σημεία της γης όπως η Σαχάρα, η Βραζιλία η χερσόνησος Γιουκατάν στο Μεξικό, η Αγγλία, η Αίγυπτος και η Τσεχοσλοβακία. Ο σκοπός του Χίτλερ ήταν να βρει είσοδο για να επικοινωνήσει με την αυτοκρατορία της Agarthi και κυρίως με τους απόγονους της υπερβόρειας!
Μετά την δημιουργία του Γ ράιχ ο Χίτλερ οργάνωσε αποστολές στα Ιμαλάια με σκοπό να βρει εισόδους για να επικοινωνήσει με τους κάτοικους αυτής της υπόγειας αυτοκρατορίας. Άλλες αποστολές οργανώθηκαν στις Άνδεις, στα νότια της Βραζιλίας, στην Τσεχοσλοβακία, σε ορισμένες περιοχές της Αγγλίας και φυσικά στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι της οργάνωσης της θούλης πίστευαν ότι η γη είχε εισόδους στο βόρειο και στο νότιο πόλο (οι οποίες μάλιστα φωτογραφήθηκαν από τον δορυφόρο ESSA-9, στις 9 Μάιου και στις 2 Ιουνίου 1970). Λέγετε ότι η ίδια θεωρία υποστηρίζετε και από υψηλόβαθμους λάμα σύμφωνα με τους οποίους στο κέντρο της γης, υπάρχει ένας άλλος ήλιος ο οποίος παρέχει το φως και το κατάλληλο κλίμα τους κάτοικους εκεί. Μάλιστα λέγετε ότι το ίδιο πρέπει να ισχύει και σε άλλους κατοικημένους πλανήτες. Σύμφωνα με την ερευνά των πόλεων Olaf jansen, το νερό στο εσωτερικό της γης είναι γλυκό άλλωστε τα παγόβουνα αποτελούνται από γλυκό και όχι αλμυρό νερό.
Ενδιαφέρον είναι ότι την ίδια γνώμη είχαν για το εσωτερικό της γης και άλλοι, όπως ο ερευνητής cook, o peary, o amundsen, o nansen, o kane και να μην ξεχνάμε τον ναύαρχο byrd. Όλοι επιβεβαίωσαν ότι ο άνεμος μετά τον 76ο παράλληλο γινόταν θερμότερος, ότι τα πούλια πετούσαν πάνω από τον πάγο προς τον βορρά, επίσης ζώα όπως οι αλεπούδες έκαναν το ίδιο, έβρισκαν χιόνι χρώματος γρι, το οποίο όταν έλιωνε εμφανιζόταν λουλούδια στο έδαφος και σε άλλες περιπτώσεις σκόνη από ηφαίστεια, πράγμα πολύ περίεργο, εάν αναλογιστεί κανείς ότι εκεί δεν υπάρχει κανένα ηφαίστειο.