Ο Γκίντερ Κόρσινεκ και οι συνάδελφοί του στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου υποστηρίζουν ότι βρήκαν ίχνη ενός τέτοιου αστέρα, ο οποίος μπορεί να άλλαξε τις κλιματολογικές συνθήκες στη Γη, την εποχή που οι πρόγονοι του ανθρώπου στάθηκαν για πρώτη φορά στα πόδια τους.
Ο χρόνος, κατά τον οποίο σημειώθηκε η έκρηξη, συμπίπτει με την αλλαγή του κλίματος στην Αφρική, όταν λόγω της ξηρασίας μειώθηκαν τα δάση και εμφανίστηκε η σαβάνα.
Οι ανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι αυτή η αλλαγή ανάγκασε τα πρώτα ανθρωποειδή να κατεβούν από τα δέντρα και να αρχίσουν να περπατούν σε όρθια στάση.
Ο σκελετός της αποκαλούμενης «Λούσι», της διασημότερης προγόνου του ανθρώπου, είναι ηλικίας περίπου 3 εκατομμυρίων ετών.
Η Λούσι και οι υστραλοπίθηκοι συγγενείς της πιθανότατα βάδιζαν όρθιοι.
Η ομάδα του Κόρσινεκ ήταν η πρώτη που πριν από πέντε χρόνια εντόπισε ύλη ενός αστεριού στη Γη, στις ιζηματογενείς εναποθέσεις του Ειρηνικού Ωκεανού.
Αυτή τη φορά, η ομάδα πραγματοποίησε τις έρευνές της σε μεγαλύτερα βάθη, σε μεγάλη απόσταση από την ξηρά, στα νότια της Χαβάης.
Εκεί, σε βάθος 4.800 μέτρων από την επιφάνεια της Γης, βρήκαν ένα στρώμα «σιδήρου 60», ενός ισοτόπου του σιδήρου, το οποίο σπανίζει στη Γη.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το ισότοπο αυτό προέρχεται μάλλον από έναν αστέρα σουπερνόβα.
Υποστηρίζουν έτσι ότι όταν εξερράγη το άστρο, έστειλε στη Γη όχι μόνο στερεά υλικά, όπως ο σίδηρος, αλλά και κοσμικές ακτίνες.
