Ξαφνικά η μέρα έγινε νύχτα. ξέσπασε μια τεράστια καταιγίδα και τα νερά κάλυψαν τα πάντα.
πρώτο χτυπήθηκε το ακκάδ, η μεγάλη πόλη-κράτος του μυθικού βασιλιά σαργών, στη μεσοποταμία. η καταστροφή έπνιξε και πολλές άλλες ξένες πόλεις σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων, προκαλώντας σεισμούς, αλλαγή της θερμοκρασίας και ξηρασία. Τα δύο τρίτα των οικισμών της αιγύπτου, της συρίας, της παλαιστίνης, της κύπρου και της ελλάδας είτε καταστράφηκαν είτε εγκαταλείφθηκαν από τους επιζήσαντες, οι οποίοι τράπηκαν σε φυγή πιστεύοντας ότι επρόκειτο για θεϊκή τιμωρία.
στη θεωρία της καταστροφής οδήγησε μια ανακάλυψη που θα μπορούσε να λύσει το μυστήριο σχετικά με μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις του ανθρώπινου γένους, η οποία απασχολεί επί μακρόν τους αρχαιολόγους: πρόκειται για το τέλος της πρώιμης εποχής του χαλκού. στη συμβολή των ποταμών τίγρη και ευφράτη, στο ιράκ, φωτογραφήθηκε από δορυφόρο ένας κρατήρας με διάμετρο περίπου 3,4 χμ. είναι απομεινάρι από την πρόσκρουση ενός μεγάλου μετεωρίτη πάνω στη γη. σύμφωνα με τους ειδικούς, η ουράνια βολίδα απελευθέρωσε ενέργεια -όχι ραδιενέργεια-ισοδύναμη με χιλιάδες ατομικές βόμβες, όπως εκείνες που έπεσαν στη Χιροσίμα και στο ναγκασάκι. η πρόσκρουση προκάλεσε πιθανότατα ένα τσουνάμι, κύμα με ύψος δεκάδες μέτρα, το οποίο έπνιξε τα πάντα. το σενάριο μοιάζει μ´ εκείνο που εξηγεί την εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια και περιλαμβάνει αλυσιδωτούς σεισμούς, πτώση της θερμοκρασίας, ερημοποίηση, ξηρασία και λοιμούς.
Ο Σαντάμ, οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι και μια αρχαία καταστροφή
η πρώτη μεγάλη καταστροφή δε συντελέστηκε στο απώτερο γεωλογικό παρελθόν αλλά στους ιστορικούς χρόνους, σχετικά κοντινούς προς εμάς. η ανακάλυψη ανακοινώθηκε από το διεθνές περιοδικό Meteoritics & Planetary Science και το γεωλόγο σάραντ μάστερ από το πανεπιστήμιο του Βιτβάτερσραντ του Γιοχάνεσμπουργκ, στη Νότια Αφρική.
εξέταζα τις δορυφορικές φωτογραφίες μιας υδάτινης ζώνης την οποία αποξήρανε πρόσφατα ο σαντάμ χουσεΐν. το μάτι μου έπεσε σ´ ένα σχηματισμό με μορφή δακτυλιδιού. δεν μπορούσα να το πιστέψω. διακρινόταν καθαρά η τυπική δομή μιας σύγκρουσης σαφώς κυκλικής, με βάθος περίπου 500 μέτρα. πήραμε όλες τις διαθέσιμες εικόνες της περιοχής για τα τελευταία είκοσι χρόνια προκειμένου να προχωρήσουμε σε συγκρίσεις. Ττελικά προέκυψε πως ο κρατήρας ήταν παλιότερα λίμνη, γι´ αυτό και δεν μπορούσαμε να την εντοπίσουμε. Ακόμα και μετά τον Πόλεμο του κόλπου, το 1991, και τις πολεμικές επιχειρήσεις που ακολούθησαν, η λίμνη εξακολουθούσε να υφίσταται και η γύρω ζώνη ήταν άθικτη. συνεπώς μπορούμε να αποκλείσουμε το ότι ο κυκλικός κρατήρας οφειλόταν στους βομβαρδισμούς .
παρ´ όλα αυτά, δεν πραγματοποιήθηκε ακόμα επιτόπια συγκέντρωση από δείγματα για την ακριβή χρονολόγηση των θραυσμάτων από την έκρηξη. ίμαστε πεπεισμένοι , συνεχίζει ο μάστερ, ότι η περιοχή των 150 χμ., μέσα στην οποία βρίσκεται ο κρατήρας, είναι πολύ νέα από γεωλογικής άποψης. προέρχεται από τα ιζήματα που μεταφέρθηκαν από τον τίγρη και τον ευφράτη και κάλυψαν την περιοχή, η οποία την περίοδο της πτώσης του μεγάλου μετεωρίτη σκεπαζόταν από μια αβαθή θάλασσα. το έδαφος στο σημείο της πτώσης έχει ηλικία 5.000 χρόνων. πρόκειται για περίοδο που συμπίπτει με τον Κατακλυσμό, ο οποίος στο σουμερικό επος του γκιλγκαμές περιγράφεται ως θεία τιμωρία . η άποψη ότι ο κατακλυσμός δεν ήταν παρά ένας μύθος βρίσκει πολλούς υποστηρικτές, κυρίως γιατί αναφέρεται στην ιστορία πολλών πολιτισμών, με πρώτους τους σουμερίους. Οι πηγές κάνουν λόγο για κάποιο ήρωα ανάλογο του νώε, τον ουτναπιστίμ, ο οποίος έσωσε την οικογένειά του, τα είδη των ζώων και τα επαγγέλματα του ανθρώπου με την κατασκευή ενός κυβικού επταώροφου πλοίου.
Όποιος έγραψε το Έπος του Γκιλγκαμές δε γνώριζε τους δεινοσαύρους
σύμφωνα με την εκδοχή των σουμερίων, το νερό σάρωσε τους πολιτισμούς και ο θεός της καταιγίδας, αντας, έκανε τη μέρα νύχτα. Όλα αυτά ταιριάζουν με τα προβλέψιμα αποτελέσματα της πτώσης ενός αστεροειδούς στη θάλασσα, δηλαδή τη δημιουργία ενός τσουνάμι και το σχηματισμό ενός νέφους από σκόνη και θραύσματα ικανά να καλύψουν το ηλιακό φως και να προκαλέσουν θεαματική πτώση της θερμοκρασίας, κατά συνέπεια της διαδικασίας φωτοσύνθεσης.
ποια θα ήταν τα αποτελέσματα σε μια αγροτική κοινωνία; ερημοποίηση, πτώση της παραγωγής και πείνα. είναι πολύ πιθανό ότι στους ιστορικούς χρόνους έπεσαν στον πλανήτη μας μεγάλοι μετεωρίτες. το 1908, στην Ττουνγκούσκα της σιβηρίας, ένας μετεωρίτης με διάμετρο 40 μέτρα απελευθέρωσε καταστρεπτική ισχύ ισοδύναμη με χίλιες ατομικές βόμβες. ρίνοντας από τις διαστάσεις του κρατήρα του ιράκ, ο μετεωρίτης αυτός ίσως ξεπερνούσε τα 200 μέτρα σε διάμετρο, επομένως ήταν πολύ πιο καταστρεπτικός.
